ΔΝΤ σε ΕΕ: Πανευρωπαϊκή εγγύηση στις καταθέσεις

Παραμένουν οι κίνδυνοι που απορρέουν από την Ελλάδα και τα αδύνατα σημεία που υπάρχουν στην αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, σημειώνει το ΔΝΤ στην έκθεσή του «Global Financial Stability Report».

Οι αντιδράσεις της αγοράς απέναντι στις εξελίξεις στην Ελλάδα έως τώρα είναι ήπιες, διαπιστώνει, γεγονός που καταδεικνύει, σύμφωνα με το Ταμείο ότι τα ευρωπαϊκά «τείχη προστασίας» αποδεικνύονται ισχυρά (όπως και οι δράσεις και οι δεσμεύσεις της ΕΚΤ) καθώς και ότι μειώνεται η σημασία των συστημικών διασυνδέσεων που σχετίζονται με τη χώρα.

Η Ελλάδα, ωστόσο, αποτελεί δυνητικό κίνδυνο για το παγκόσμιο σύστημα. Το ΔΝΤ σπεύδει να την κατατάξει μεταξύ των πηγών πιθανών «αρνητικών σοκ» σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα. Στην ίδια κατηγορία περιλαμβάνεται η Κίνα αλλά και οι κίνδυνοι που απορρέουν από τη μείωση των τιμών των εμπορευμάτων.

«Οι προκλήσεις σε πολιτικό επίπεδο στην Κίνα και την Ελλάδα χρησιμοποιούνται για να επεξηγήσουν τα πιθανά ρίσκα από τρωτά σημεία στις αναδυόμενες αγορές και «κληρονομιές» στις αναπτυγμένες οικονομίες, αντίστοιχα, και για να εξηγήσουν πώς τέτοια σοκ μπορούν να συνδυαστούν με μια «άτσαλη» έξοδο στις ΗΠΑ (σ.σ. από τα μηδενικά επιτόκια) και να ενισχυθούν από τις υφιστάμενες αδυναμίες της αγοράς», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Το ΔΝΤ τονίζει πάντως ότι σημαντικές αποφάσεις των τελευταίων χρόνων έχουν ενισχύσει την συλλογική δέσμευση στην ευρωζώνη, γεγονός που έχει μειώσει τους τεράστιους κινδύνους που εγκυμονούσαν στα μέσα του 2012 και επιπλέον αυτό βοήθησε στο να μειωθεί η μεταβλητότητα στις αγορές εξαιτίας της Ελλάδας.

Επιπλέον, η άμεση έκθεση ξένων τραπεζών και άλλων ιδρυμάτων στην Ελλάδα έχει μειωθεί σημαντικά σε σχέση με το 2010. Αυτό επετεύχθη με παράλληλη αύξηση της έκθεσης του επίσημου ευρωπαϊκού τομέα στη χώρα, που τώρα διακρατεί σχεδόν 260 δισ. ευρώ ελληνικού ενεργητικού (τα μισά περίπου ο ESM). Επιπρόσθετα, σημειώνει, η συμφωνία για το νέο πρόγραμμα υπογραμμίζει τις ισχυρές συλλογικές προσπάθειες σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Παρ’ όλα, αυτά σημειώνει το Ταμείο, απουσία περαιτέρω ενοποίησης, παραμένουν ερωτήματα αναφορικά με τη μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα της ευρωζώνης, ειδικά αφότου το φάντασμα του «euro exit» εμφανίστηκε εκ νέου πριν από την συμφωνία Ελλάδας-δανειστών για το νέο πρόγραμμα του ESM. Αν και το ρίσκο μετάδοσης για τις αγορές από τις πρόσφατες δυσκολίες στην Ελλάδα ήταν περιορισμένο μπορεί να υπάρξει έμμεση διάχυση μέσα από αρνητικές συνέπειες αναφορικά με την εμπιστοσύνη αν η κατάσταση επιδεινωθεί εκ νέου.

Όπως λέει το Ταμείο απαιτούνται περαιτέρω μέτρα πολιτικής για να αντιμετωπιστούν τα κενά που απομένουν στην αρχιτεκτονική της ευρωζώνης για να μειωθεί η «τρωτότητα» της και ο κίνδυνος παρατεταμένης στασιμότητας.

Σύμφωνα με το Ταμείο, το σημαντικότερο αντίκτυπο σε ότι αφορά τα ρίσκα από αυξημένο ρίσκο μετατροπής (redenomination) θα είναι να αυξηθούν τα spreads σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, αν και το QE της ΕΚΤ θα περιορίσει τις όποιες συνέπειες. Ένα επιπλέον κανάλι μετάδοσης θα μπορούσε να είναι η υπονόμευση επενδυτικών προσπαθειών και της ροής κεφαλαίων τόσο εντός, όσο και μεταξύ χωρών της ευρωζώνης, και η επανεμφάνιση αποσταθεροποίησης στη σχέση τραπεζών-κρατών. Επιπρόσθετα, πολιτικοί κίνδυνοι θα μπορούσαν να ανακύψουν σε ορισμένες χώρες με τη μορφή αυξημένης αντίστασης σε περαιτέρω κινήσεις ενοποίησης.

Μάλιστα το ΔΝΤ εισηγείται την ολοκλήρωση της διαδικασίας για την τραπεζική ενοποίηση που θα πρέπει να περιλαμβάνει ένα πανευρωπαϊκό μηχανισμό ασφάλισης καταθέσεων, τη μείωση των εμποδίων για την απευθείας ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών από τον ESM και κινήσεις που θα δημιουργήσουν το πλαίσιο για μια Ενωση Αγορών Κεφαλαίου.