Ρύθμιση χρέους με αστερίσκους και δόσεις!

Στο μυαλό της κυβέρνησης, μια πετυχημένη πρώτη αξιολόγηση του Μνημονίου οδηγεί στις αποφάσεις για το χρέος. Στο μυαλό των δανειστών, μια πετυχημένη πρώτη αξιολόγηση -όταν είναι έτοιμη η κυβέρνηση όπως είπε χθες ο Ντέκλαν Κοστέλο- οδηγεί στις αποφάσεις για το χρέος σε συνάρτηση με την ικανοποίηση συγκεκριμένων δεσμεύσεων.

Επί της ουσίας πρόκειται για διαφορετικές προσεγγίσεις. Ελάφρυνση χρέους οι δανειστές φέρονται πλέον διατεθειμένοι να δώσουν. Δεν φέρονται όμως διατεθειμένοι να την προσφέρουν χωρίς προαπαιτούμενα, εγγυήσεις και συγκεκριμένες δεσμεύσεις για το μέλλον.

Προς επίρρωση αυτής της άποψης (που φαίνεται να διαμορφώνεται σε τμήμα τουλάχιστον των δανειστών, αυτών που βρίσκονται από τη δική μας πλευρά του Ατλαντικού), ο Κλάους Ρέγκλινγκ του ESM «σιγοντάρησε» λέγοντας ότι είναι ενδεχόμενο να δοθεί στην Ελλάδα τμηματικά η ελάφρυνση του χρέους της, για να συνδεθεί με όρους πολιτικής που πρέπει να εφαρμόσει μετά τη λήξη του προγράμματος τον Ιούλιο του 2018.

Μιλώντας σε φινλανδική εφημερίδα υποστήριξε πως «είναι μία πιθανότητα να υπάρχουν όροι πολιτικής για μεγαλύτερο διάστημα», προσθέτοντας: «Το πρόγραμμα θα διαρκέσει έως τον Ιούλιο του 2018. Έως τότε, η Ελλάδα αναμένεται ότι θα μπορεί να χρηματοδοτείται και πάλι πλήρως από τις αγορές. Μία τέτοια ελάφρυνση χρέους θα δινόταν ουσιαστικά αρκετό καιρό μετά τη λήξη του προγράμματος. Θα μπορούσε να συνεχίσει να συνδέεται με κάποιου είδους όρους, για να ελέγχεται και να διασφαλίζεται ότι η μεταρρυθμιστική διαδικασία θα συνεχισθεί μετά τη λήξη του προγράμματος. Δεν το έχουμε κάνει αυτό σε άλλες περιπτώσεις, αλλά οι άλλες περιπτώσεις ήταν ευκολότερες όσον αφορά στη βιωσιμότητα του χρέους».

Τα μεγάλα μέτωπα

Όσοι, πάντως, πιστεύουν ότι η κυβέρνηση θα φτάσει -εάν τα καταφέρει- επιτυχώς έως την πρώτη αξιολόγηση και μετά θα τελειώσει ο εφιάλτης των Μνημονίων-παρακολούθησης, μάλλον πλανώνται.

Αν φύγει από τη μέση η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με τα κόκκινα δάνεια, το εργασιακό, το ασφαλιστικό και η αναμόρφωση της φορολογίας εισοδήματος, οι επόμενες μέρες του Μνημονίου θα είναι μάλλον πιο εύκολες. Αλλά δεν έχουμε φτάσει καν κοντά στο σημείο όπου θα μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι ο εφιάλτης του ασφαλιστικού, του εργασιακού και του φορολογικού σύντομα θα είναι παρελθόν. Βρίσκονται μπροστά μας, στο άμεσο μέλλον και διαμορφώνουν συνθήκες «πολιτικής κόλασης».

Ο Ντέκλαν Κοστέλο από το βήμα του συνεδρίου του ελληνοαμερικανικού επιμελητηρίου έδειξε το δρόμο που οδηγεί στις συζητήσεις για το χρέος.

Μια επιτυχής ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος, η οποία τοποθετείται χρονικά στις αρχές του 2016, εφόσον είναι έτοιμη η κυβέρνηση, αφενός, θα ανοίξει τη συζήτηση για το χρέος, αφετέρου, θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ταχύτατη άρση των capital controls, είπε.

Για να φτάσουμε εκεί όμως, υπάρχουν δύο ενδιάμεσοι σταθμοί:

* Έως τις 11 Δεκεμβρίου θα πρέπει να έχει συμφωνηθεί ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους δανειστές το νομοθετικό (όπου απαιτείται) περιεχόμενο του δεύτερου σετ προαπαιτουμένων που αφορά σε κόκκινα δάνεια, ΑΔΜΗΕ, νέο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο και εργασιακά.

Οι εκπρόσωποι των δανειστών έρχονται στην Αθήνα για διαπραγματεύσεις στις 7 Δεκέμβρη, με στόχο έως τις 11 να έχουν συμφωνηθεί τα πάντα, έως τις 18 να έχουν ψηφιστεί και να εκταμιευθεί αμέσως το 1 δισ. ευρώ της υποδόσης, η οποία αν δεν εκταμιευθεί έως το τέλος του μήνα, πληροφορίες αναφέρουν ότι θα πρέπει να ξαναπάρει έγκριση από μια σειρά κοινοβουλίων, μεταξύ των οποίων και το γερμανικό.

* Το επόμενο ορόσημο έρχεται τον Ιανουάριο. «Αρχές Ιανουαρίου θα επανέλθουμε, εάν είναι έτοιμη η κυβέρνηση, για την πρώτη αξιολόγηση», ανέφερε ο κ. Κοστέλο.

Τότε λοιπόν έρχονται τα μεγάλα ζόρια. Ασφαλιστική μεταρρύθμιση, μέτρα για να ικανοποιηθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι, μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ στην εγχώρια αγορά ενέργειας, ανεξαρτητοποίηση της ΓΓΔΕ και αναμόρφωση της φορολογίας εισοδήματος.

Το πρώτο ερώτημα είναι εάν και πότε θα υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές. Το δεύτερο, ποιος θα ψηφίσει αυτή τη συμφωνία στη Βουλή.

Προς το παρόν και στα δύο μέτωπα διαφαίνονται προβλήματα. Αν ξεπεραστούν, έρχεται η διευθέτηση του χρέους. Αν όχι, έρχονται -ενδεχομένως- ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα.