Ιχθυοκαλλιέργειες: Στοχεύουν σε εξαγωγές 1 δισ. έως το 2030

Με την Τουρκία να αποτελεί τον βασικότερο αντίπαλο της Ελλάδας στον κλάδο της μεσογειακής ιχθυοκαλλιέργειας αφού έχει καταφέρει να "αλώσει" παραδοσιακές αγορές στις οποίες απευθύνονται τα ελληνικά ψάρια, οι Έλληνες παραγωγοί θα πρέπει να διπλασιάσουν την παραγωγή τους μέχρι το 2030, αναφέρει ο Σύνδεσμος Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργειών (ΣΕΘ) σε σχετική του έκθεση.

Σύμφωνα με τον ΣΕΘ, το αναπτυξιακό πρόγραμμα που οφείλει να ακολουθήσει ο κλάδος μέχρι το 2030 θα πρέπει να εστιάσει στον διπλασιασμό της παραγωγής του, προκειμένου να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη ζήτηση και τον ανταγωνισμό, αλλά και να διατηρήσει την πρωτιά σε διεθνές επίπεδο.

Σύμφωνα με τον ΣΕΘ, ο όγκος της παραγωγής αναμένεται να φτάσει σχεδόν στις 235.000 τόνους, αξίας 1,2 δισ. ευρώ. Η εξωστρέφεια του κλάδου εκτιμάται ότι θα ενισχυθεί περισσότερο (85%-90%) και ο όγκος των εξαγωγών θα ξεπεράσει τις 200.000 τόνους, με αξία άνω του 1 δισ. ευρώ, ενώ αναμένεται να δημιουργηθούν έως και 3.000 νέες θέσεις εργασίας.

Οι στόχοι αυτοί εντάσσονται στο όραμα ανάπτυξης του κλάδου με ορίζοντα το 2030, που επεξεργάστηκε το 2012 ο ΣΕΘ με την Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα Έρευνας και Καινοτομίας για την Υδατοκαλλιέργεια (EATiP).

Απαραίτητη, ωστόσο, προϋπόθεση για να επιτευχθούν οι στόχοι και να υλοποιηθεί το όραμα του Συνδέσμου είναι να δοθεί έμφαση στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κλάδου μέσα από τη δημιουργία εθνικής στρατηγικής προώθησης, με έμφαση τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ελληνικού προϊόντος.

Σύμφωνα με τον ΣΕΘ, μέχρι τώρα δεν έχει γίνει ποτέ μια ολοκληρωμένη εθνική εκστρατεία προώθησης ενώ οι δράσεις προώθησης που έχουν υλοποιηθεί ήταν είτε σε εταιρικό επίπεδο, είτε μέσω συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων που περιορίζονται σε πολύ συγκεκριμένες δράσεις.

Επίσης, προϋπόθεση αποτελεί να δοθεί έμφαση στην έρευνα και την καινοτομία, με στόχο αφενός τη μείωση του κόστους παραγωγής των υφιστάμενων ειδών ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικά σε σχέση με τα εισαγόμενα και αφετέρου στη βελτίωση της τεχνογνωσίας στην παραγωγή και άλλων ειδών.

Σύμφωνα με τον ΣΕΘ, αναγκαία θεωρείται η απλοποίηση των διοικητικών διαδικασιών καθώς το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο που διέπει το καθεστώς ίδρυσης και λειτουργίας των μονάδων είναι πολύπλοκο και γραφειοκρατικό, με αποτέλεσμα να δημιουργεί ασάφειες και αλληλοεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων μεταξύ των εμπλεκόμενων υπηρεσιών.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία από τη Γ.Δ. Αλιείας, ο μέσος χρόνος ολοκλήρωσης των διαδικασιών χορήγησης άδειας κυμαίνεται στους 25 μήνες, ενώ το κόστος των διαδικασιών χορήγησης νέας άδειας υδατοκαλλιέργειας κυμαίνεται έως 25.000 ευρώ. Την περίοδο 2007 έως 2013, κατατέθηκαν συνολικά 72 αιτήματα για χορήγηση νέων αδειών, εκ των οποίων τελικά ικανοποιήθηκε πλήρως το 25% αυτών.

Καθοριστική επίσης θεωρείται η ολοκλήρωση του χωροταξικού σχεδιασμού και ειδικότερα οι διαδικασίες ίδρυσης Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδ/γειών (ΠΟΑΥ), όπως προβλέπεται από το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού για την Αειφόρο Ανάπτυξη των Υδατοκαλλιεργειών (ΕΠΧΣΑΑΥ) από το 2011.