Τα τρία αγκάθια στα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια

Τρία κρίσιμα ζητήματα χωρίζουν το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και τους δανειστές από το να καταλήξουν σε ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο και συνεπώς συμφωνία στο θέμα της διευθέτησης των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων.

Έως και αργά χθες το βράδυ, τα τεχνικά κλιμάκια των δύο πλευρών δεν κατόρθωσαν να ομονοήσουν ως προς τις αλλαγές στο νόμο 4307/2014 (νόμος Δένδια), κάτι που κληθούν να κάνουν σήμερα οι υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών Γιώργος Σταθάκης και Ευκλείδης Τσακαλώτος κατά τη συνάντησή τους με τους επικεφαλής του κουαρτέτου.

Με δεδομένο ότι οι δύο πλευρές συμφωνούν στο ότι η διαδικασία διευθέτησης των χρεών θα είναι εξωδικαστική και συνολική, δηλαδή θα αφορά στα δάνεια προς τα πιστωτικά ιδρύματα, το δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους πιστωτές, τα βασικά ζητήματα που μένουν ανοικτά είναι τα εξής:

1. Η διαδικασία και το ποσοστό του κουρέματος των χρεών των επιχειρήσεων.

2. Τα κριτήρια που θα λαμβάνονται υπόψη ώστε να χαρακτηρίζεται μια επιχείρηση βιώσιμη ή μη.

3. Ο βαθμός ελευθερίας κίνησης και προστασίας των υπαλλήλων (τραπεζικοί, δημόσιοι υπάλληλοι) που θα αποφασίζουν το ύψος διαγραφής χρεών.

Στο πρώτο θέμα, η διαφωνία έγκειται στο αν το ποσοστό κουρέματος θα είναι ενιαίο για το σύνολο των πιστωτών, ή αν θα υπάρχει διαφοροποίηση ανάλογα με τον βαθμό ανοίγματος του κάθε πιστωτή. Πέραν αυτού, διαφωνία υπάρχει και στην πρόταση του υπουργείου Οικονομίας για κούρεμα κύριων οφειλών στο δημόσιο και στα ασφαλιστικά ταμεία. Τόσο οι δανειστές, όσο και το υπουργείο Οικονομικών διαφωνούν με ένα τέτοιο ενδεχόμενο, κρίνοντας ότι το κούρεμα θα αφορά μόνο πρόστιμα και προσαυξήσεις.

Στο δεύτερο θέμα, οι δύο πλευρές προσεγγίζουν διαφορετικά τις παραμέτρους που θα λαμβάνονται υπόψη ώστε να χαρακτηριστεί μία επιχείρηση βιώσιμη. Σύμφωνα με παράγοντες του οικονομικού επιτελείου, οι δανειστές προτείνουν να λαμβάνονται υπόψη μόνο τα οικονομικά κριτήρια, εν αντιθέσει με την ελληνική πλευρά που προτείνει στη μελέτη βιωσιμότητας να λαμβάνει υπόψη και κοινωνικά κριτήρια, όπως π.χ η συμβολή της επιχείρησης στην απασχόληση.

Επί του ίδιου θέματος, διαφωνία υπάρχει και στο αν η μελέτη βιωσιμότητας θα είναι τυποποιημένη, δηλαδή θα προκύπτει αυτόματα με την υποβολή των οικονομικών δεδομένων σε ηλεκτρονικό σύστημα, ή αν θα συντάσσεται από ανεξάρτητο εκτιμητή.

Στο τρίτο θέμα, οι δύο πλευρές διαφωνούν ως προς τον βαθμό προστασίας τω υπαλλήλων που θα αποφασίζουν το ύψος της διαγραφής χρεών. Σύμφωνα με πληροφορίες, το οικονομικό επιτελείο προτείνει ο βαθμός προστασίας των υπαλλήλων αυτών και ειδικά των τραπεζικών να είναι περιορισμένος, ώστε να αποφευχθούν ενδεχόμενα κρούσματα διαφθοράς. Αντίθετα οι δανειστές ζητούν οι υπάλληλοι αυτοί να έχουν διευρυμένη προστασία.

Το σχέδιο διευθέτησης αφορά στο σύνολο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, δηλαδή από τα χρέη των ελεύθερων επαγγελματιών έως και αυτά των μεγάλων επιχειρήσεων. Βέβαια η διευθέτηση των χρεών των μικρών επιχειρήσεων θα γίνεται με τυποποιημένες διαδικασίες, ενώ γι' αυτά των μεγάλων θα υπάρχουν και εξειδικευμένες παρεμβάσεις, ανάλογα με τις δυνατότητες της επιχείρησης.

Η διαδικασία διευθέτησης θα ανατίθεται σε έναν πιστοποιημένο από το υπουργείο Δικαιοσύνης διαμεσολαβητή. Η αίτηση θα γίνεται ηλεκτρονικά μέσω ειδικής πλατφόρμας που θα διαχειρίζεται το υπουργείο Οικονομίας και συγκεκριμένα η Ειδική Γραμματεία Διευθέτησης Ιδιωτικού Χρέους. Με την παραλαβή της αίτησης, ο δανειολήπτης θα ενημερώνεται ότι η υπόθεσή του ανατέθηκε σε συγκεκριμένο διαμεσολαβητή.

Ο διαμεσολαβητής θα καλεί τα εμπλεκόμενα μέρη (επιχείρηση και πιστωτές) προκειμένου να αναζητηθεί φόρμουλα διευθέτησης των χρεών, αν η επιχείρηση κρίνεται βιώσιμη από την πλειοψηφία των πιστωτών, ή να οδηγηθεί σε εκκαθάριση, πάλι με απόφαση της πλειοψηφίας των πιστωτών, αν κριθεί μη βιώσιμη.