Με επιτροπές... «Βαμβακούλα» η λύση για τα NPLs

Τη θρυλική ρήση Βαμβακούλα για τριμελή επιτροπή από πέντε-έξι άτομα φαίνεται ότι ζήλεψαν στο υπουργείο Οικονομίας και ετοιμάζονται να την εφαρμόσουν στο πιο σημαντικό επικείμενο νομοθέτημα για την αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων, την τροποποίηση, δηλαδή, του πλαισίου εξωδικαστικής διευθέτησης χρέους.

Με βάση την ενημέρωση τραπεζών και τις διαρροές προς τον Τύπο, το υπουργείο οραματίζεται ένα βαρύ γραφειοκρατικό μηχανισμό, ο οποίος θα κρίνει σε πρώτο στάδιο ποιες μικρές επιχειρήσεις και ελεύθεροι επαγγελματίες κρίνονται βιώσιμοι και σε δεύτερο, την αναδιάρθρωση των δανείων τους.

Πρόθεση του υπουργείου, σύμφωνα με μια σειρά από δημοσιεύματα που δεν έχουν διαψευσθεί, είναι η βιωσιμότητα της επιχείρησης να κρίνεται από τριμελή επιτροπή, η οποία θα στελεχώνεται εκ περιτροπής από μια ομάδα 20 στελεχών, που θα ορίσουν οι τράπεζες, ώστε να διασφαλίζεται η διαφάνεια.

Εφόσον κρίνεται βιώσιμη η επιχείρηση, μια άλλη τριμελής επιτροπή θα αποφασίζει την αναδιάρθρωση του δανείου της. Όλα αυτά προϋποθέτουν ότι η επιχείρηση θα καταθέσει επιχειρησιακό πλάνο, βάσει του οποίου θα κριθεί τόσο η βιωσιμότητά της, όσο και η αναδιάρθρωση του χρέους.

Είναι τόσο φιλότιμη η προσπάθεια να εξασφαλισθεί η διαφάνεια στο πώς θα αναδιαρθρωθούν οι επιχειρήσεις, που, για χάρη του δέντρου, χάνεται το δάσος, λένε στην αγορά. Κυβερνητικές πηγές ωστόσο επισημαίνουν ότι στόχος δεν είναι ένας πολύπλοκος γραφειοκρατικός μηχανισμός αλλά ένα ημιαυτόματο σύστημα για να γίνει αντικειμενικά το ξεκαθάρισμα. Προσθέτουν δε ότι για το σκοπό αυτό υπάρχουν και διαβουλεύσεις με τις τράπεζες. 

Σε κάθε περίπτωση ο αριθμός των μικρών επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών με δάνεια σε καθυστέρηση προσεγγίζει, σύμφωνα με εκτιμήσεις, τις 600 χιλιάδες. Είναι τόσο μεγάλος ο αριθμός, που καθιστά την διαδικασία των επιτροπών χρονοβόρα και κοστοβόρα για τις τράπεζες και την οικονομία, όταν μπορεί με βάση τον Τειρεσία να λειτουργήσει ένας μηχανισμός αντικειμενικών κριτηρίων ως προς τη βιωσιμότητα και την εν συνεχεία αναδιάρθρωση χρέους.

Την ίδια ώρα, οι διαρροές από το υπουργείο αναφέρουν ότι η τροποποίηση του πλαισίου εξωδικαστικής διευθέτησης θα προσφέρει ως λύση πάγωμα χρέους ως και 20 χρόνια. Προφανώς πρόκειται για αστείο, όταν οι ίδιες οι τράπεζες περιμένουν το νέο πλαίσιο για να προσφέρουν γενναίες διαγραφές χρέους σε όσους εμφανισθούν συνεργάσιμοι και κριθούν βιώσιμοι. Εκτός αν η κυβέρνηση δεν θέλει διαγραφές από τις τράπεζες, για να μην αναγκαστεί να διαγράψει με τη σειρά της πρόστιμα, προσαυξήσεις, ή ακόμη και αρχικό κεφάλαιο.

Το κερασάκι στην τούρτα του παραλόγου είναι η πρόθεση του υπουργείου να «φορτώσει» στις τράπεζες την ευθύνη να ελέγχουν σε βάθος 20ετίας τις δοσοληψίες μεταξύ των εταιρικών λογαριασμών και των προσωπικών λογαριασμών του επιχειρηματία για κάθε εταιρεία που οδεύει προς αναδιάρθρωση.

Αν δεν το πράττουν επιμελώς, στην πραγματικότητα δεν θα έχουν καμία νομική κάλυψη.

Ακούγεται ωραίο στα αυτιά καθώς υπάρχει η εδραιωμένη -όχι άδικα- αντίληψη ότι αρκετοί επιχειρηματίες έχουν κλέψει τις εταιρείες τους και σήμερα υπάρχουν πτωχευμένες εταιρείες και πλούσιοι μέτοχοι. Μόνο που είναι ανεφάρμοστη σε τέτοια μεγέθη και οδηγεί με βεβαιότητα στο να μην υπογραφεί ούτε μία αναδιάρθρωση χρέους.

Σημειώνεται ότι για την πρόθεση ελέγχου τραπεζικών συναλλαγών σε βάθος 20ετίας ενημερώθηκαν οι τράπεζες την περασμένη εβδομάδα.

Δεν αντέδρασαν, όμως, καθώς πιστεύουν ότι δεν θα περάσει από τους θεσμούς. Όπως και ο γραφειοκρατικός μηχανισμός και το πάγωμα οφειλών, αντί για μερική διαγραφή.