Κόντρα ασφαλιστικών εταιρειών και κυβέρνησης

Μεγάλη φαίνεται να είναι η διάσταση απόψεων μεταξύ της κυβέρνησης και των ασφαλιστικών εταιρειών, σε μια σειρά ζητημάτων που αφορούν στον κλάδο αλλά και στον τρόπο που επιχειρείται από την Πολιτεία η αντιμετώπιση προβλημάτων όπως το συνταξιοδοτικό και η υγεία.

Χαρακτηριστική είναι η άποψη γνωστότατου στελέχους της ασφαλιστικής βιομηχανίας: «Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση πιστεύει ότι το συνταξιοδοτικό θα αντιμετωπιστεί μόνο από το κράτος και αυτό είναι μεγάλο λάθος, καθώς τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στην αντιμετώπισή του έχουν επιλέξει χώρες του εξωτερικού που είναι πολύ πιο οικονομικά ισχυρές από τη δική μας. Πολλές φορές η ιδεολογία έρχεται κόντρα με την πραγματικότητα και τότε θα πρέπει να επιχειρείται στροφή προς τον ρεαλισμό».

Για την αναγκαιότητα συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στο συνταξιοδοτικό αναφέρθηκε πρόσφατα και ο πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου: «Θα πρέπει να πούμε αλήθεια στον λαό. Η ιδιωτική ασφάλιση για την απόκτηση σύνταξης θα πρέπει να ξεκινάει στο 25ο ή στο 30ό έτος της ηλικίας ενός ατόμου, από την ημερομηνία δηλαδή που θα αρχίσει να εργάζεται. Μόνο έτσι θα μπορεί να απολαύσει μια σημαντική σύνταξη, ακόμη και με περιορισμένες αποταμιεύσεις κάθε μήνα. Θα πρέπει να αλλάξουμε κουλτούρα και όπως όταν ενηλικιωνόμαστε, ανοίγουμε έναν τραπεζικό λογαριασμό, έτσι θα πρέπει να συνάπτουμε και ένα συνταξιοδοτικό συμβόλαιο».

Ο κ. Σαρρηγεωργίου βέβαια αναφέρθηκε και στη βαρύτητα που έχει στις χώρες του εξωτερικού ο δεύτερος πυλώνας (συνταξιοδοτικά ταμεία), όπου οι ασφαλιστικές εταιρείες θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο.

«Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν βλέπουμε να προχωράει κάτι ουσιαστικό προς αυτή την κατεύθυνση», ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες ούτε καν εκλήθησαν να συμμετάσχουν στον «κοινωνικό διάλογο» που διεξήχθη πέρυσι για τη σύνταξη του σχετικού νομοσχεδίου.

Ο πρόεδρος της ΕΑΕΕ όμως δεν σταματά στα σημεία αυτά την κριτική του: «Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, μεγαλύτερη ανάγκη για ασφάλιση έχουν τα άτομα χαμηλών εισοδημάτων, γιατί οι πλούσιοι έχουν το περιθώριο να αναλάβουν μόνοι τους τον κίνδυνο μέσα από τις μεγάλες αποταμιεύσεις τους.

Μπορούν δηλαδή να αυτασφαλιστούν. Για το καλό λοιπόν των αδύνατων οικονομικών στρωμάτων θα πρέπει να επιστρέψουν τα φορολογικά κίνητρα στον κλάδο των ασφαλίσεων ζωής. Κατανοούμε τη δύσκολη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, αλλά υπάρχουν λύσεις. Θα μπορούσαν για παράδειγμα οι φοροαπαλλαγές σε ένα πολυετές ασφαλιστικό συμβόλαιο να δίνονται σε βάθος χρόνου, δηλαδή όταν όλοι ελπίζουμε πως η οικονομία θα έχει ανακάμψει και τα δημοσιονομικά θα έχουν βελτιωθεί».

Οι συμπράξεις

Άλλο ανοιχτό θέμα μεταξύ ασφαλιστικών εταιρειών και κράτους είναι οι συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στον τομέα της υγείας. Στο πεδίο αυτό έχουν κατά καιρούς υπάρξει προσεγγίσεις, ωστόσο οι δύο πλευρές δεν έχουν καταφέρει να συμφωνήσουν σε ένα ρεαλιστικό πλαίσιο. Για την αναγκαιότητα των ΣΔΙΤ στον χώρο της υγείας έχει αναφερθεί και ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, υποστηρίζοντας πως είναι ο μόνος τρόπος προκειμένου οι Έλληνες να αποκτήσουν καλές συνθήκες περίθαλψης έναντι χαμηλού κόστους και έναντι χαμηλότερων ελλειμμάτων για τον κρατικό προϋπολογισμό.

Τέλος, ένα άλλο πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ των ελληνικών κυβερνήσεων και του ασφαλιστικού κλάδου είναι η θέση της ΕΑΕΕ ότι θα πρέπει να υπάρξει υποχρεωτική ασφαλιστική κάλυψη των κατοικιών έναντι φυσικών καταστροφών.

Χαρακτηριστικά είναι τα όσα λέει ο κ. Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου: «Όλοι γνωρίζουμε πως είμαστε μια σεισμογενής χώρα. Αν η ασφάλιση έναντι φυσικών καταστροφών γίνει υποχρεωτική, τότε έναντι ενός χαμηλού ετήσιου τιμήματος, κάθε καταστροφή θα καλύπτεται από τις ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες, ή καλύτερα από τις μεγάλες αντασφαλιστικές του εξωτερικού. Αντίθετα, στην περίπτωση μιας μεγάλης καταστροφής θα ζητήσουν όλοι βοήθεια από το κράτος, τα οικονομικά του οποίου είναι γνωστά. Δυστυχώς, η πρόταση των ασφαλιστικών εταιρειών έχει παρερμηνευθεί και θεωρείται από ορισμένους ως ένα ακόμη χαράτσι στα ακίνητα».