Κινδύνους για το ιατρικό απόρρητο από τη χρήση POS βλέπουν οι γιατροί

Τις ενστάσεις του για την υποχρεωτική χρήση POS από τους γιατρούς καταθέτει με επιστολή του στους ιατρικούς συλλόγους ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος.

Ο ΠΙΣ έχει ζητήσει σχετική γνωμοδότηση από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, σημειώνοντας ότι η χρέωση δια μέσου POS είναι ικανή να άρει το ιατρικό απόρρητο. 

Οπως αναφέρει ο ΠΙΣ στην επιστολή του προς τους ιατρικούς συλλόγους:  

«Όπως έχετε ενημερωθεί, στις 20 Απριλίου 2017 εξεδόθη ΚΥΑ με αριθμ.45231, η οποία δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ τ.Β΄1445/27.4.2017.

Σύμφωνα με το άρθρο 1 της ΚΥΑ οι δικαιούχοι πληρωμής οι οποίοι διαθέτουν μεταξύ άλλων, κωδικό αριθμό δραστηριότητας (ΚΑΔ «Δραστηριότητες άσκησης γενικών ιατρικών επαγγελμάτων» ΚΑΔ 86.21) και Δραστηριότητες άσκησης ειδικών ιατρικών επαγγελμάτων (ΚΑΔ 86.22), υποχρεούται να αποδέχονται μέσα πληρωμής με κάρτα κατά την ολοκλήρωση των πράξεων πληρωμής που πραγματοποιούν καταναλωτές.
Οι υπόχρεοι οφείλουν να συμμορφωθούν εντός τριών μηνών από τη δημοσίευση της ΚΥΑ στο ΦΕΚ. (27 Ιουλίου 2017)

Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος είναι κατά της φοροδιαφυγής, αλλά είναι και υπέρ της προστασίας του λειτουργήματος της ιατρικής δραστηριότητος.

Όπως και οι δικηγόροι κάναμε ένσταση στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, διότι θεωρούμε ότι η ΚΥΑ της 20ης Απριλίου 2017 παρανόμως υπάγει τους ιατρούς στο πεδίο εφαρμογής της, παρότι οι ιατροί εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της σχετικής εξουσιοδοτικής διάταξης.

Κατά την παροχή ιατρικών υπηρεσιών ο ιατρός έχει σχέση με τον ασθενή σύμφωνα με τους κανόνες του κώδικα ιατρικής δεοντολογίας (Ν.3418/2015), επομένως ο ασθενής δεν έχει την ιδιότητα του καταναλωτή και ο ιατρός δεν είναι «προμηθευτής» υπό την έννοια που παρέχεται στην Νομοθεσία για την προστασία των καταναλωτών.

Οι ιατροί δεν διαθέτουν ούτε «κατάστημα», ούτε «ταμείο», αλλά «ιατρείο» ή μονάδα παροχής φροντίδας υπηρεσιών υγείας, σύμφωνα με τις διατάξεις του Π.Δ. 84/2001.

Παράλληλα το ιατρικό απόρρητο πρέπει να προστατεύεται, καθόσον απορρέει όχι μόνο από τις Ιπποκρατικές αρχές, αλλά και από την ιατρική ηθική και δεοντολογία και τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ ιατρού-ασθενή και απορρέει από το Σύνταγμα (9 εδάφιο 1, ΕΣΔΑ 8), που προστατεύουν τα έννομα αγαθά της προσωπικής και οικογενειακής ζωής και της ιδιωτικής σφαίρας απορρήτου του ατόμου.

Στη σχέση ιατρού και ασθενούς, ακόμα και η επιλογή του ειδικευμένου ιατρού και η επίσκεψη σε αυτόν, είναι ικανά να προσδιορίσουν όχι ακριβώς τη φύση της ασθένειας, αλλά ποιο σύστημα του ασθενούς αφορά, π.χ. επίσκεψη σε ιατρό καρδιολόγο, Ωρλ, Ψυχίατρο, Παθολόγο-Ογκολόγο, κ.λπ.

Επομένως και μόνη η χρέωση δια μέσου POS, είναι ικανή να άρει το ιατρικό απόρρητο.

Μόνο για την άσκηση δημόσιου φορολογικού ελέγχου, επιτρέπεται η επεξεργασία, σε ότι αφορά τις δημόσιες αρχές, των εν λόγω ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων.

Επομένως ζητήσαμε για λογαριασμό όλων των ιατρών μελών μας να γνωμοδοτήσει η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, για τις παραπάνω ενστάσεις μας, εφαρμογής πληρωμών μέσω POS.

Kαι πάλι τονίζουμε ότι ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, είναι υπέρ της τήρησης της νομιμότητος και της πάταξης της φοροδιαφυγής, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε το ιατρικό λειτούργημα και οι ιατρικές υπηρεσίες να μεταβληθούν από κυρίαρχο κοινωνικό αγαθό σε καταναλωτικό αγαθό, με ότι αυτό συνεπάγεται.»