ΔΝΤ: Ποιες δομικές μεταρρυθμίσεις ζητά για άνοιγμα της αγοράς

Στην υιοθέτηση των συστάσεων των εργαλειοθηκών του ΟΟΣΑ, εμμένει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δίνοντας έμφαση ιδιαίτερα στην τρίτη δέσμη προτάσεων, δηλαδή την εργαλειοθήκη III

Η εν λόγω εργαλειοθήκη κατατέθηκε στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης το περασμένο φθινόπωρο και παρά το γεγονός ότι ένα σημαντικό της τμήμα έχει υλοποιηθεί, υπάρχουν ακόμη αρκετές συστάσεις που απομένει να υιοθετηθούν. Ειδικότερα, όπως επισημαίνει το ΔΝΤ, έως το τέλος του ερχόμενου Σεπτεμβρίου, θα πρέπει να έχει διαμορφωθεί η πρωτογενής και η δευτερογενής νομοθεσία (σ.σ. υπουργικές αποφάσεις) για τις υπόλοιπες 163 εκ του συνόλου των 371 συστάσεων της εργαλειοθήκης ΙΙΙ.

Οι συστάσεις της εργαλειοθήκης ΙΙΙ αφορούν ένα πλέγμα μεταρρυθμίσεων στους τομείς του χονδρικού εμπορίου, των κατασκευών, των μέσων ενημέρωσης, του ηλεκτρονικού εμπορίου, τα χημικά και φαρμακευτικά προϊόντα.

Στόχος των συστάσεων είναι, μεταξύ άλλων, η απλούστευση των κανόνων και της άρσης των περιορισμών σχετικά με τη λειτουργία των φαρμακευτικών αποθηκών, την επικαιροποίηση της νομοθεσίας για τα Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα, η επανεξέταση του ρυθμιστικού πλαισίου για τη συνδρομητική τηλεόραση, ενώ σε επίπεδο χονδρικής θα επιτρέψει τη χύμα εμπορία των απορρυπαντικών.

Ιδιαίτερη, είναι και η έμφαση στη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, με το ΔΝΤ, να ζητεί τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων στην κατεύθυνση απλοποίησης των αδειοδοτήσεων και λειτουργίας των επιχειρήσεων. Ήδη έως αυτή τη στιγμή, έχει θεσπιστεί το πλαίσιο για την απλοποίηση των διαδικασιών για την ίδρυση και λειτουργία των επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών, του τουρισμού, των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, ενώ επίκειται η ψήφιση του πλαισίου για τις εξορυκτικές δραστηριότητες.

Το πρόγραμμα απλοποίησης των διαδικασιών ίδρυσης και λειτουργίας των επιχειρήσεων που σχεδιάζεται σε συνεργασία με την Παγκόσμια Τράπεζα, θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως το τέλος Ιουνίου 2018.

Η κυβέρνηση, επίσης, καλείται να προχωρήσει στην απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων με κυριότερο αυτό των μηχανικών (π.χ. άρση γεωγραφικών περιορισμών) καθώς και στην ενσωμάτωση της δευτερογενούς νομοθεσίες, στις περιπτώσεις των επαγγελμάτων που έχουν απελευθερωθεί.