Η Ελλάδα δεν θα ξεφύγει από τη φυλακή των πιστωτών

Ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί απελπισμένα να αποφύγει την «καταπιεστική επιτήρηση» των δημοπρασιών της Ελλάδας, αφού λήξει το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης της χώρας τον επόμενο Αύγουστο, αναφέρει ο Hugo Dixon σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο πρακτορείο Reuters.

Στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, έδωσε αυτή την υπόσχεση. Αλλά το καλύτερο για το οποίο μπορεί να ελπίζει ο πρωθυπουργός είναι η Αθήνα να μεταφερθεί από την τωρινή φυλακή υψηλής ασφαλείας σε μια πιο ανοικτή, και αυτό θα συμβεί μόνο αν δείξει καλή διαγωγή, σχολιάζει.

Ο Τσίπρας θέλει καθαρή έξοδο από τη διάσωση 86 δισ. ευρώ, προκειμένου να είναι πειστικός στους Έλληνες ψηφοφόρους ενόψει των εκλογών που θα πρέπει να διεξαχθούν το αργότερο τον Σεπτέμβριο του 2019.

Παρότι έρχεται δεύτερος στις δημοσκοπήσεις, μετά τη Νέα Δημοκρατία, σε περίπτωση που η Ελλάδα καταφέρει να αποδράσει από τη φυλακή των πιστωτών της, ο πρωθυπουργός θα μπορούσε πιθανώς να κερδίσει μια μελλοντική εκλογική αναμέτρηση. Ωστόσο, μια απόλυτη διαφυγή από την επιτήρηση μετά τη λήξη του προγράμματος δεν είναι ρεαλιστική -κάτι που ο ίδιος ο Τσίπρας μάλλον γνωρίζει, αν και του αρέσει να λέει το αντίθετο στον ελληνικό λαό, επισημαίνει το άρθρο.

Διακυβεύονται υπερβολικά πολλά χρήματα για να δοθεί στην Αθήνα η ανεξαρτησία της, εξηγεί.

Ο Dixon τονίζει πως, το λιγότερο, η Ελλάδα χρειάζεται βοήθεια με το μη βιώσιμο χρέος της να συσσωρεύεται, περίπου στο 170% του ΑΕΠ. Ιδιώτες επενδυτές ήταν έτοιμοι να υποβάλουν προσφορές στην πρόσφατη έκδοση ομολόγου, διότι η ευρωζώνη υπαινίχθηκε τον Ιούνιο πως μια συμφωνία ελάφρυνσης χρέους θα κλείσει με τη λήξη του προγράμματος. Αυτό θα καθυστερούσε την αποπληρωμή των δανείων της μέχρι και 15 χρόνια κατά μέσο όρο.

Ωστόσο δεν είναι ρεαλιστικό να υποθέτει κανείς πως η ευρωζώνη θα συμφωνήσει επισήμως σε ένα τέτοιο ντιλ, εκτός κι αν η Ελλάδα μείνει πιστή στο δικό της κομμάτι της συμφωνίας. Ιδιαίτερα, οι πιστωτές δεν θα θέλουν ο Τσίπρας να κάνει πίσω στις μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη εφαρμοστεί.

Ο προφανής τρόπος για να αναγκαστεί η Ελλάδα να μείνει πιστή στο δικό της μέρος της συμφωνίας είναι να γίνεται σταδιακά η ελάφρυνση χρέους, όποτε η Αθήνα θα φτάνει σε συγκεκριμένα ορόσημα.

Αυτό, όμως, θα απαιτήσει διαρκή παρακολούθηση της οικονομίας. Η ελάφρυνση χρέους από μόνη της μπορεί να μην είναι αρκετή για να στραφεί η Ελλάδα στις αγορές ομολόγων, προκειμένου να ανταποκριθεί στις χρηματοδοτικές της ανάγκες -ιδιαίτερα αφότου η ΕΚΤ δώσει τέλος στο πρόγραμμα αγορών ομολόγων.

Όπως συμπληρώνει το άρθρο, η Αθήνα πιθανώς θα χρειαστεί και μια προληπτική γραμμή πίστωσης από την ευρωζώνη. Αλλά ένα τέτοιο δίκτυ ασφαλείας θα ερχόταν με προϋποθέσεις και επίβλεψη.