«Καταφύγιο» και για κακοπληρωτές ο εξωδικαστικός!

Σε «καταφύγιο», για όσες επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες επιδιώκουν να καθυστερήσουν κινήσεις των τραπεζών για ληξιπρόθεσμες ή καταγγελμένες οφειλές τους, κινδυνεύει να μετατραπεί ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, αν δεν επέλθουν, μέσα στους επόμενους μήνες, περαιτέρω τροποποιήσεις στο νόμο.

Σύμφωνα με τραπεζικά στελέχη, από την επεξεργασία του πρώτου κύματος αιτήσεων, προκύπτει ότι ένα αξιοσημείωτο ποσοστό δεν πληροί τα κριτήρια βιωσιμότητας.

«Πρόκειται για νομικά ή φυσικά πρόσωπα που κατέθεσαν την αίτηση με σκοπό να πάρουν την προστασία για την ενδιάμεση περίοδο», αναφέρουν οι ίδιες πηγές, σημειώνοντας ότι το παραπάνω «παράθυρο» πρέπει να κλείσει και η προστασία να παρέχεται, εφόσον η εταιρεία κριθεί βιώσιμη και ο φάκελός της πληροί τις προϋποθέσεις αναδιάρθρωσης χρέους.

Έτσι όπως είναι σήμερα ο νόμος (ν. 4469/2017), ο οφειλέτης που υπάγεται στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης λαμβάνει περίοδο προστασίας εβδομήντα ημερών, με την υποβολή της αίτησης. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αναστέλλονται ο Κώδικας Δεοντολογίας και όλα τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης, ενώ απαγορεύεται η άσκηση ασφαλιστικών μέτρων για τις οφειλές επί των οποίων ζητά εξωδικαστική ρύθμιση. Μάλιστα, η περίοδος προστασίας μπορεί να παραταθεί και πέραν των 70 ημερών.

Προς το παρόν, ο αριθμός των αιτήσεων είναι μικρός, εξέλιξη που αποδίδεται τόσο στην έναρξη ισχύος του νόμου εν μέσω θέρους, όσο και στον όγκο των στοιχείων που πρέπει να κατατεθούν. Προστατευτικά για τις τράπεζες λειτουργεί η δικλίδα άρσης του τραπεζικού απορρήτου με την κατάθεση της αίτησης.

Ο αριθμός όσων επιδιώκουν να καθυστερήσουν μέσω υποβολής αίτησης τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης των τραπεζών θα ήταν πολύ μεγαλύτερος, σύμφωνα με τραπεζικά στελέχη, αν δεν υπήρχε η πρόβλεψη άρσης του τραπεζικού απορρήτου. Ακόμη και υπό το παραπάνω πρίσμα, η διάταξη πρέπει, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, να τροποποιηθεί, τώρα που ξεκίνησε η πρώτη αξιολόγηση για το πώς δουλεύει το νέο πλαίσιο.

Οι θεσμοί είναι ήδη ενήμεροι για το ζήτημα, ενώ το θέμα της νομικής προστασίας αναμένεται να μετεξελιχθεί σε ένα από τα βασικά σημεία της τρίτης αξιολόγησης, παρότι δεν συμπεριλαμβάνεται στα προαπαιτούμενα, εφόσον το ΔΝΤ παραμείνει στο πρόγραμμα και επιμείνει στην ανάγκη να εφαρμοστεί ένα επιθετικότερο πρόγραμμα μείωσης των «κόκκινων» δανείων.

Σημειώνεται ότι τα δάνεια που έχουν υπαχθεί σε καθεστώς προστασίας ανέρχονται, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΤτΕ, σε 15,2 δισ. ευρώ (περίπου το 15% των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων), εκ των οποίων τα 8,5 δισ. είναι καταγγελμένα. Το μεγαλύτερο μέρος τους αφορά σε στεγαστικά δάνεια (σ.σ. περίπου 9 δισ. ευρώ) και ακολουθούν τα επιχειρηματικά (άνω των 3 δισ.), το ύψος των οποίων αναμένεται να αυξηθεί, λόγω του εξωδικαστικού.