Στουρνάρας: Οι μεταρρυθμίσεις θα τονώσουν τις εξαγωγές

«Η ενίσχυση της εξαγωγικής βάσης της χώρας αποτελεί την πρωταρχική προϋπόθεση, ώστε αυτό να καταστεί εφικτό», τόνισε ο Γιάννης Στουρνάρας μιλώντας στο συνέδριο «Εξαγωγές για ανάπτυξη».

Ο διοικητής της ΤτΕ σημείωσε τα θετικά μηνύματα που έχουν σταλεί ήδη (οι εξαγωγές αγαθών ακολουθούν σταθερή ανοδική πορεία και η συμμετοχή τους στο ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 6 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ συνολικά σημείωσαν άνοδο κατά 51% σε σταθερές τιμές σωρευτικά ως το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2017), ενώ ειδική αναφορά έκανε και στον τουρισμό καθώς «θα καταγράψει καινούργιο ρεκόρ το 2017, με τις σχετικές εισπράξεις να εκτιμάται ότι θα υπερβούν τα 14,5 δισ. ευρώ για το έτος». 

«Υπάρχουν, λοιπόν, σοβαρές ενδείξεις ότι η ελληνική οικονομία μπορεί να περάσει σε μια νέα αναπτυξιακή τροχιά, βασιζόμενη σε ένα νέο, αναπτυξιακό πρότυπο, με έμφαση στην υγιή επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις και την εξωστρέφεια. Αυτό, όμως, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος των αδυναμιών που περιόριζαν την εξαγωγική επίδοση της χώρας στο παρελθόν έχει διευθετηθεί. Αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι, παρά την ανάκτηση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας και την ανοδική πορεία που καταγράφουν οι εξαγωγές, η εξαγωγική επίδοση της χώρας υπολείπεται του επιπέδου που θα αναμενόταν, με βάση τις ιστορικές συσχετίσεις μεταξύ των δύο αυτών μεγεθών».

Ο Γιάννης Στουρνάρας τόνισε ότι «σύμφωνα με τον Δείκτη Παγκόσμιας Ανταγωνιστικότητας 2017-2018 του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 87η θέση μεταξύ 137 χωρών όσον αφορά την ποιότητα των θεσμών. Η Ελλάδα κατατάσσεται σε αρκετά χαμηλή θέση ως προς την αποτελεσματικότητα των δημόσιων δαπανών, το βάρος των διοικητικών ρυθμίσεων και την αποτελεσματικότητα του νομικού πλαισίου για την επίλυση διαφορών και την αμφισβήτηση κανονισμών. Επίσης σύμφωνα με τον παραπάνω Δείκτη Παγκόσμιας Ανταγωνιστικότητας, η Ελλάδα καταλαμβάνει την τελευταία και την προτελευταία θέση όσον αφορά την παροχή φορολογικών κινήτρων για επενδύσεις (137η μεταξύ 137 χωρών) και εργασία (136η μεταξύ 137 χωρών)». 

«Συνεπώς, οι δυσκολίες που εξακολουθούν να υπάρχουν στη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, οι καθυστερήσεις στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και η υπερφορολόγηση, η οποία επιβραδύνει ή και ανακόπτει την πρόοδο προς την αποκατάσταση της συνολικής ανταγωνιστικότητας, επιδρούν επιβαρυντικά στην περαιτέρω ενίσχυση της εξαγωγικής βάσης, καθώς δεν αφήνουν τις ελληνικές επιχειρήσεις να εκμεταλλευτούν πλήρως ευκαιρίες που παρουσιάζονται στις διεθνείς αγορές», συμπληρώνει.

«Επιπρόσθετα, μένουν ακόμη αρκετά να γίνουν σε θέματα όπως η μείωση του μη μισθολογικού κόστους των επιχειρήσεων, η θέσπιση ενός σταθερού φορολογικού συστήματος και η δημιουργία οικονομικού περιβάλλοντος πιο φιλικού προς την επιχειρηματικότητα. Επίσης, απαραίτητη είναι η διαμόρφωση ενός αποτελεσματικού και ευέλικτου θεσμικού πλαισίου που διευκολύνει τις επενδύσεις, η μείωση της γραφειοκρατίας και η λήψη των απαραίτητων μέτρων για την υποστήριξη όχι μόνο της υπάρχουσας επιχειρηματικής δραστηριότητας, αλλά και για την προώθηση της νέας επιχειρηματικότητας. Όλες αυτές οι ενέργειες μπορούν να επιδράσουν ουσιαστικά στην περαιτέρω ανάκαμψη των εξαγωγών και, επομένως, στην ενίσχυση της αναπτυξιακής πορείας της χώρας».

Κατά τον διοικητή της TτΕ, «η περαιτέρω επιτάχυνση της κανονιστικής μεταρρύθμισης μπορεί να αποφέρει μεγάλα οφέλη. Οι αγορές προϊόντων στην Ελλάδα εξακολουθούν να είναι από τις πλέον ρυθμιζόμενες μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Οι προτεινόμενες πολιτικές περιλαμβάνουν τη μείωση του αριθμού των εμποδίων για την έναρξη και την επέκταση μιας επιχείρησης, την ενίσχυση του νόμου περί ανταγωνισμού και την επιβολή κυρώσεων, τη διασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού, την άρση των περιοριστικών κανονισμών, ιδίως στους τομείς των υπηρεσιών, την αποτελεσματική εφαρμογή των διαδικασιών πτώχευσης, τη διασφάλιση κράτους δικαίου και ενός αποτελεσματικού δικαστικού συστήματος, όπου η απονομή δικαιοσύνης δεν καθυστερεί».

Οι επενδύσεις

Κρίσιμο είναι και το γεγονός ότι «η ελληνική οικονομία υστερεί σε κρίσιμους καινοτόμους και διεθνώς ανταγωνιστικούς βιομηχανικούς κλάδους, όπως και σε μεγάλες επιχειρήσεις με υψηλή προστιθέμενη αξία και υψηλής εξειδίκευσης θέσεις εργασίας. Για να επιτευχθεί, όμως, αυτό ένα ιδιαίτερα σημαντικό προαπαιτούμενο είναι οι νέες επενδύσεις. Οι νέες επενδύσεις, επιτρέποντας την εισαγωγή νέων τεχνολογιών και διευκολύνοντας την καινοτομία μπορούν να έχουν καταλυτική επίδραση στη βελτίωση της ποιότητας των ελληνικών εξαγωγών, αυξάνοντας τη συνολική παραγωγικότητα των συντελεστών παραγωγής της οικονομίας».