Τι ζητούν οι κλωστοϋφαντουργοί από το Υπουργείο Εργασίας

Ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Κλωστοϋφαντουργίας (ΣΕΒΚ) κ. Ελευθέριος Κούρταλης (φωτο) και μέλη του ΔΣ, κ. Ευριπίδης Δοντάς, κα Αναστασία Βαρβαρέσου, κ. Βασίλης Πολύχρονος, κ. Ν.Κατράδης  συνάντησαν την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου την Υπουργό Εργασίας κα Έφη Αχτσιόγλου προκειμένου να την ενημερώσουν για τα καίρια θέματα που αφορούν τον  παραγωγικό, εξαγωγικό αλλά και εργατοβόρο κλάδο της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας και να συζητήσουν τα προβλήματα των επιχειρήσεων του κλάδου, ειδικότερα στον τομέα των εργασιακών σχέσεων.

Κατά τη συνάντηση, οι φορείς του κλάδου επέδωσαν στην Υπουργό εμπεριστατωμένο υπόμνημα με τις θέσεις και προτάσεις τους,  για τα μέτρα και τις ενέργειες που θα βοηθήσουν στην επιβίωση των βιομηχανιών  του  κλάδου, ώστε να αποτελέσει εκ νέου τον μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας, αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΣΕΒΚ.

Η συνάντηση έγινε σε κλίμα πολύ θετικό, εποικοδομητικό και με πνεύμα πλήρους κατανόησης από την Υπουργό, των προβλημάτων και των θεμάτων που έθεσαν οι φορείς του κλάδου κλωστοϋφαντουργίας

Το υπόμνημα

«Κυρία Υπουργέ,

Η ελληνική Κλωστοϋφαντουργία επί πολλές δεκαετίες ήταν η ατμομηχανή της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας, από τους σημαντικότερους παραγωγικούς κλάδους στην παραγωγή εθνικού πλούτου, τους μεγαλύτερους μεταποιητικούς & εξαγωγικούς κλάδους της χώρας αλλά και εργατοβόρους αφού απασχολούσε περίπου 200.000 χιλιάδες εργαζομένους. Ακόμη και σήμερα, ο κλάδος απασχολεί 50-60 χιλ. εργαζόμενους και εξάγει το 70% της παραγωγής του, μολονότι έχει συρρικνωθεί σημαντικά, λόγω της συνεχιζόμενης ύφεσης της ελληνικής οικονομίας.

Tην τελευταία εικοσαετία, η απουσία στρατηγικού σχεδιασμού, από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, στη στήριξη του παραδοσιακού κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας, σε συνδυασμό με την αθρόα εισαγωγή κλωστοϋφαντουργικών ειδών από χώρες φθηνού εργατικού και ενεργειακού κόστους οδήγησε στο κλείσιμο μεγάλων παραδοσιακών εργοστασίων, αυξάνοντας την ανεργία.

Επειδή πιστεύουμε ότι το μείζον ζητούμενο στη σημερινή κρίση, είναι η διατήρηση των θέσεων εργασίας, θεωρούμε αναγκαία την ενημέρωσή σας, για τις αποφάσεις της κυβέρνησης που αφορούν σε αλλαγές στα εργασιακά, και ειδικότερα σας παραθέτουμε τα κάτωθι:

Α)      Το εργασιακό κόστος – Κατώτατος μισθός

Το εργασιακό κόστος είναι ένας πολύ σοβαρός παράγοντας για την ανταγωνιστικότητα του κλάδου (η οποία υπολείπεται σημαντικά έναντι των αντίστοιχων ευρωπαίων ανταγωνιστών μας, λόγω του υψηλότερου εργασιακού κόστους) καθότι υπεισέρχεται σε ποσοστό 30% στο κόστος παραγωγής.

·      Οι υψηλές ασφαλιστικές & εργοδοτικές εισφορές που φτάνουν μέχρι 52%,υπεισέρχονται στην αύξηση του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος (είναι δε οι υψηλότερες σε σχέση με τον μέσο όρο των χωρών της ΕΕ που είναι 21,5% αλλά και του μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ που είναι 28%.).

·      Η ένταξη της κλωστοϋφαντουργίας στην κατηγορία των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων είναι ακόμη ένας λόγος επιβάρυνσης του εργασιακού κόστους, σε αντίθεση με τα αντίστοιχα ισχύοντα, σε όλες τι χώρες της ΕΕ, όπου δεν κατατάσσονται στην κατηγορία αυτή.

·      Ο κατώτατος μισθός θα πρέπει να καθορίζεται με συγκεκριμένη formula, καθότι τα σημερινά δεδομένα της οικονομικής κατάστασης δεν επιτρέπουν την αύξησή του, ενώ χρειάζεται να συζητηθούν οι κανόνες και τα κριτήρια, που θα πρέπει να διέπουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Ø Προτείνουμε τα βασικά κριτήρια για τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού να είναι οι δείκτες της ανταγωνιστικότητας, της παραγωγικότητας και της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, δείκτες που η ορθότητα και αντικειμενικότητά τους διασφαλίζεται από την Ελληνική Στατιστική Αρχή.

·      Εκσυγχρονισμός της εργατικής Νομοθεσίας και βελτίωση του Ν.3846/2010.

Οι βιομηχανίες εντάσεως κεφαλαίου, ή "διαρκούς λειτουργίας" & "συνεχούς πυράς" όπως η κλωστοϋφαντουργία, υπάγονται σε αναχρονιστικούς νόμους και ΠΔ (27.6/4.7.1932, 88/1999, ν.1892/1990), αδύναμους να αντιμετωπίσουν τις σύγχρονες απαιτήσεις.

Εξαιτίας της ανάγκης συνεχούς λειτουργίας όλο το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, υπάρχουν σημαντικές επιβαρύνσεις στο κόστος εργασίας και ειδικότερα:

Ø Οι Κυριακές και οι αργίες κοστίζουν 75% επιπλέον και η νυκτερινή εργασία 25% επιπλέον από την πρωινή και απογευματινή, η δε νυχτερινή του Σαββάτου & και οι βάρδιες των Κυριακών και Αργιών που πληρώνονται 14,5 ώρες αντί για 8 ώρες εργασία.

Ø Όλες οι παραπάνω προσαυξήσεις υπολογίζονται και επιβαρύνουν τα δώρα, τα επιδόματα αδείας, την άδεια και την ασθένεια. Επιπρόσθετα, παρ’ ότι αυτά τα κόστη δεν οφείλονται σε υπερεργασία, επιβαρύνονται και με ασφαλιστικές εισφορές, αυξάνοντας σημαντικά το μη μισθολογικό κόστος.

Ως εκ τούτου, προτείνουμε την κατάργηση των προσαυξήσεων ως προς τις ασφαλιστικές εισφορές.

·      Η συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων που εξακολουθεί να προστατεύεται με νόμους του 1982, και τα προκλητικά προνόμια των συνδικαλιστών, επιβαρύνουν σημαντικά το εργασιακό κόστος και συνεπώς θα πρέπει να επανεξετασθούν, αφού αφορούν σε διατάξεις 35ετίας. Κατάφωρο παράδειγμα: «Πρόεδρος συνδικαλιστικής οργάνωσης, Εργατικού Κέντρου, έχει δικαίωμα αδείας μετ’ αποδοχών καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, το δε ετήσιο κόστος μισθοδοσίας (επιβαρυμένο με βαρέα) του εργαζόμενου, που είναι «μη-εργαζόμενος», το επιβαρύνεται ο εργοδότης, πληρώνοντας έτσι την συνδικαλιστική του δράση.» Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που ανήκουν σε συνδικαλιστικές οργανώσεις ανέρχονται στο 10-20% του συνόλου.

Β)      Συλλογικές συμβάσεις εργασίας

·      Το 2018 και την επιστροφή της χώρας στην «εργασιακή κανονικότητα», προβλέπεται ότι θα επανέλθουν και οι κλαδικές συμβάσεις. Η ρύθμιση αυτή είναι πιθανόν να οδηγήσει στην υπεροχή των κλαδικών, έναντι των επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας, γεγονός που θα έχει δυσμενέστατες συνέπειες για την κλωστοϋφαντουργία, καθότι οι επιχειρήσεις μας δεν θα μπορέσουν να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας, αφού η αύξηση του κόστους εργασίας θα επιδεινώσει την ανταγωνιστικότητα του κλάδου.

Προτείνουμε:

Ø Να εξακολουθήσει και μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής να ισχύει η υπεροχή των επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας έναντι των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων.

Ø Να εξακολουθήσει και μετά τη λήξη της περιόδου οικονομικής προσαρμογής η αναστολή των διατάξεων του άρθρου 11 του ν. 1876/1990, που προβλέπουν την κήρυξη των κλαδικών και των ομοιoεπαγγελματικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ως γενικώς υποχρεωτικών.

·      Ο θεσμός του Ο.ΜΕ.Δ έχει αποτύχει, καθώς από την εμπειρία των τελευταίων ετών, δεν ελάμβανε υπόψη την αντοχή, τις δυνατότητες ή τη βιωσιμότητα ενός παραγωγικού κλάδου και τη συμμετοχή του στην οικονομία της χώρας και προέβαινε σε Διαιτητικές Αποφάσεις δυσβάστακτες για τον ήδη χειμαζόμενο κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας.

Σας γνωρίζουμε, ότι ο κλάδος μας (εν μέσω της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης) επιβαρύνονταν, επιπλέον, τα τελευταία χρόνια με τεράστιο εργασιακό κόστος, από τις προκλητικές Διαιτητικές Αποφάσεις του Ο.ΜΕ.Δ., που επέβαλαν αυξήσεις συνολικού ύψους 12,1% (δηλ. αυξήσεις 6,6% για το 2008 & 5,5% για το 2009), όταν ο πληθωρισμός ήταν αντίστοιχα 2,8% το 2008 και 0,5% το 2009.

Ø Προτείνουμε να επανεξετασθεί σε βάθος η λειτουργία του θεσμού της Διαιτησίας του Οργανισμού Μεσολάβησης & Διαιτησίας (Ο.ΜΕ.Δ), ώστε να ανταποκρίνεται, θεσμικά & ουσιαστικά, στις σημερινές συνθήκες, προστατεύοντας με τις αποφάσεις, την διατήρηση των θέσεων εργασίας, με τη διάσωση των επιχειρήσεων και όχι υπηρετώντας διάφορες συντεχνίες.

Με εκτίμηση,

Ελευθέριος Κούρταλης»