Μίχαλος: Για να έχουμε ανάπτυξη χρειάζονται περισσότερες επενδύσεις

«Είναι γεγονός ότι μετά από πολλά χρόνια οπισθοδρόμησης, η ελληνική οικονομία δείχνει σημάδια σταθεροποίησης και ανάκαμψης.  Ωστόσο, η πορεία αυτή δεν έχει αποκτήσει ακόμη το ρυθμό που θα έπρεπε, προκειμένου να καλυφθούν οι απώλειες της κρίσης», δήλωσε ο Κ. Μίχαλος σε ομιλία στο ΔΣ του ΕΒΕΑ.

Όπως τόνισε «για να επανέλθει στην κανονικότητα η οικονομία, για να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών και για να βελτιωθεί αισθητά η κατάσταση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, χρειάζονται υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης για τα επόμενα πέντε χρόνια.  Μιλάμε για έναν ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης της τάξης του 3% με 4% ετησίως.

Το 2017 η ανάπτυξη κυμάνθηκε στο μισό αυτού του στόχου, ενώ και για το 2018 υπάρχουν εκτιμήσεις ότι η ανάπτυξη θα κινηθεί λίγο πάνω από το 2%. Για να έχουμε ισχυρή και βιώσιμη ανάπτυξη, χρειάζεται να αυξηθεί η εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας.

Σήμερα η συμμετοχή των εξαγωγικών αγαθών της χώρας βρίσκεται στο 15% περίπου και συνολικά οι εξωστρεφείς κλάδοι της οικονομίας, μαζί με τουρισμό, μεταφορές και ναυτιλία, αντιστοιχούν στο 33% του ΑΕΠ. Σε χώρες όπως το Βέλγιο, η Ολλανδία και η Ιρλανδία, το αντίστοιχο ποσοστό υπερβαίνει το 70% του ΑΕΠ.

Για να έχουμε ανάπτυξη, χρειάζονται περισσότερες επενδύσεις. Σύμφωνα με την μελέτη της PWC που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, για να έχουμε μια μεσοσταθμική ανάπτυξη της τάξης του 3% και 4% ετησίως ως το 2022, θα απαιτηθούν συνολικά επενδύσεις άνω των 200 δισεκατομμυρίων ευρώ συνολικά – δηλαδή περίπου 42 δισ. ετησίως.

Αυτή τη στιγμή η μέση ετήσια χρηματοδότηση είναι 20 δισ. ευρώ, άρα έχουμε ένα έλλειμμα επενδύσεων της τάξης των 20 με 22 δισ. ετησίως.

Η Ελλάδα πρέπει να προσελκύσει νέα κεφάλαια, κυρίως από το εξωτερικό. Χρειάζεται περισσότερες ξένες άμεσες επενδύσεις, που σήμερα αντιστοιχούν μόλις στο 7% των συνολικών επενδύσεων. Αυτό σημαίνει ότι η ανάπτυξη βασίζεται σε ποσοστό άνω του 90% σε εγχώριες πηγές χρηματοδότησης. Οι οποίες είναι εξαιρετικά περιορισμένες.

Πέραν, όμως της χρηματοδότησης, υπάρχουν και τα γνωστά διαχρονικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, που αποτρέπουν τόσο τις εγχώριες όσο και τις ξένες επενδύσεις, όπως η υψηλή φορολογία και οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές, το ασαφές κανονιστικό πλαίσιο για τις επενδύσεις, η αναποτελεσματικότητα και η γραφειοκρατία στο δημόσιο τομέα, οι περιορισμοί που εμποδίζουν την άσκηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας».

Σύμφωνα με τον κ. Μίχαλο «μετατρέποντας τα Επιμελητήρια σε ολοκληρωμένες Υπηρεσίες Μιας Στάσης και Σημεία μιας Επαφής σε θέματα αδειοδότησης, κάνουμε από κοινού ένα σημαντικό βήμα για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ελλάδα. 

Χρειάζεται να δείτε με πολύ μεγάλη προσοχή, όμως και τα παρακάτω ζητήματα, που δεν συμβιβάζονται με τη μορφή και τη φύση των επιμελητηρίων, δημιουργούν προσκόμματα και δυσλειτουργίες στην ομαλή λειτουργία του θεσμού και για αυτό πρέπει να τροποποιηθούν:

• Τα όργανα διοίκησης των επιμελητηρίων πρέπει αυτοτελώς να αποφασίζουν για κάθε θέμα που σχετίζεται με την εκπλήρωση των σκοπών και των αρμοδιοτήτων τους, στα πλαίσια του εγκεκριμένου προϋπολογισμού τους.
• Να αρθούν οι περιορισμοί που τέθηκαν για τη λειτουργία των μη κερδοσκοπικών εταιρειών και να υπάρχει δυνατότητα ετήσιας επιχορήγησής τους.
• Να ορισθεί σαφώς ότι τα Επιμελητήρια τηρούν, λειτουργούν και ενημερώνουν το Γενικό Εμπορικό Μητρώο, εισπράττουν δε για τον σκοπό αυτό το νόμιμο ανταποδοτικό τέλος, που αποτελεί τακτικό έσοδο του κάθε Επιμελητηρίου.
• Να εισαχθεί διάταξη για την τακτική διασφάλιση των ετήσιων επιμελητηριακών εσόδων που προέρχονται από την τήρηση της μερίδας κάθε επιχειρηματικής μονάδας (φυσικού η νομικού προσώπου) στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο».