Μισογεμάτο το «ποτήρι» για τράπεζες και επιχειρήσεις

Με ικανοποίηση πληροφορούνται επιχειρηματικοί κύκλοι τα στοιχεία για τη σταδιακή επιστροφή των καταθέσεων στα γκισέ των τραπεζών, θεωρώντας πως η κατάσταση εξελίσσεται κάπως καλύτερα απ’ ό,τι λένε οι αριθμοί και διαπιστώνοντας μια πρωτοβουλία των εγχώριων χρηματοπιστωτικών ομίλων να δραστηριοποιηθούν σταδιακά εκ νέου στο μέτωπο των χορηγήσεων.

«Προχθές ανακοινώθηκε ότι οι καταθέσεις των ιδιωτών στις τράπεζες αυξήθηκαν κατά 1,4 δισ. τον Ιούνιο (+7,5% σε δωδεκάμηνη βάση). Μια καλύτερη εικόνα δίνεται από τη διαπίστωση πως το ύψος των καταθέσεων έχει αυξηθεί κατά τους δώδεκα από τους δεκατρείς τελευταίους μήνες», δηλώνει στο Euro2day.gr οικονομικός διευθυντής εισηγμένης εταιρείας, προσθέτοντας:

«Τα νούμερα στην πράξη πρέπει να είναι κάπως καλύτερα απ’ ό,τι φαίνονται και αυτό οφείλεται στο ότι πολλές μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις έχουν υψηλά δάνεια στην Ελλάδα και ταυτόχρονα σημαντικές καταθέσεις στο εξωτερικό. Ο συνδυασμός αυτός εξασφάλισε σε αυτές τις εταιρείες ομαλή συνέχιση των εργασιών τους, όταν ξέσπασαν τα capital controls, και σημαντική διευκόλυνση στην ανάληψη πιστώσεων από τους ξένους προμηθευτές τους.

Όσο όμως ο ελληνικός κίνδυνος δείχνει να αποκλιμακώνεται, οι εταιρείες αυτές έχουν λόγο να επιστρέψουν τμήμα των καταθέσεών τους από το εξωτερικό -που έχει μηδενικό ή και αρνητικό επιτόκιο- αποπληρώνοντας εγχώρια δάνεια κόστους 3,5% έως 6%, ανάλογα με την πιστοληπτική ικανότητα κάθε Ομίλου. Ίσως αυτό να εξηγεί ως ένα βαθμό και τη συνεχιζόμενη αποκλιμάκωση της πιστωτικής επέκτασης των τραπεζών προς τις επιχειρήσεις».

Γενικότερα, υπάρχει μια αναντιστοιχία μεταξύ του -0,7% που αποτελεί τον ετήσιο ρυθμό πιστωτικής επέκτασης του Ιουνίου προς τις επιχειρήσεις, με μια συνολικότερη εικόνα που έχει διαμορφωθεί στην αγορά και θέλει τις τράπεζες να:

α) Χτυπούν τις πόρτες υγιών επιχειρήσεων, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν κάποιες επιλεγμένες νέες εργασίες τους.

β) Δέχονται να αποκλιμακώσουν το ύψος των επιτοκίων χορηγήσεων που χρεώνουν κυρίως στους πολύ καλούς και στους υπερχρεωμένους πελάτες τους.

γ) Έχουν αρχίσει να λανσάρουν προϊόντα χρηματοδότησης ακόμη και για διαρκή καταναλωτικά αγαθά (π.χ. ξεκίνησαν στα αυτοκίνητα, έχουν γίνει σχετικές επαφές για τα δίτροχα).

Γενικότερα πάντως εκτιμάται ότι υπάρχουν σαφή περιθώρια για περαιτέρω βελτίωση της κατάστασης μέσα στο επόμενο δωδεκάμηνο, στον βαθμό που -όπως λέγεται- «η χώρα δεν θελήσει να αυτοκτονήσει».

Όσο ξεχνιέται από το λεξιλόγιό μας η λέξη GREXIT, τόσο τα νοικοκυριά θα έχουν λόγο είτε να βγάλουν τα λεφτά από τα στρώματα προκειμένου να τα καταθέσουν στις τράπεζες (αποφυγή κινδύνου κλοπής κ.λπ.), είτε να τα φέρουν από το εξωτερικό για να τα τοποθετήσουν σε επιλεγμένες εγχώριες επενδύσεις, ανάλογα με τη σχέση κινδύνου-απόδοσης του καθενός: Από εταιρικά και κρατικά ομόλογα για τους πιο συντηρητικούς, έως ακίνητα που έχουν αρχίσει να «τσιμπάνε» μετά από πολυετή πτώση για κάποιους άλλους.

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, η χρηματιστηριακή κοινότητα επιδιώκει την ανάπτυξη τόσο των εταιρικών ομολόγων που θα διαπραγματεύονται στο ΧΑ (λέγεται πως μετά τις διακοπές του καλοκαιριού θα δούμε μια ακόμη έκδοση από μεγάλο επιχειρηματικό όμιλο), όσο και άλλων επενδυτικών εργαλείων όπως τα ΑΚΕΣ (Αμοιβαία Κεφάλαια Επιχειρηματικών Συμμετοχών) και τα ΕΚΕΣ (Εταιρείες Κεφαλαίου Επιχειρηματικών Συμμετοχών, με πρώτη περίπτωση αυτή της CNL Capital).

«Κάποιοι τραπεζικοί κύκλοι αρχικά αντιδρούσαν και έβλεπαν ανταγωνιστικά όλα αυτά τα νέα προϊόντα. Πίστευαν πως θα χάνουν καταθέσεις και τη διαμεσολάβησή τους στον δανεισμό υγιών επιχειρήσεων. Η πράξη όμως είναι διαφορετική. Όσο ανακάμπτει η οικονομία, τόσο οι καταθέσεις θα αυξάνονται παρά την ανάπτυξη της αγοράς εταιρικών ομολόγων και επίσης τόσο η ζήτηση υγιών επιχειρήσεων για δανεισμό θα ανεβαίνει. Η αγορά μάς χωράει όλους και μάλιστα περισσότερους από εμάς», υποστηρίζει χρηματιστηριακός παράγοντας.