Εδώ και χρόνια εξελίσσεται σε διαδοχικές φάσεις μια υπόθεση που κανονικά θα έπρεπε να έχει συνταράξει τόσο το χρηματιστηριακό όσο και το τραπεζικό σύστημα.

Ο λόγος για την υπόθεση ΝΕΛ, για την οποία το Euro2day.gr έχει κάνει σειρά αποκαλύψεων τα τελευταία χρόνια, χωρίς ουδέποτε (και το τονίζω αυτό) να διαψευστεί. Τις προηγούμενες μέρες αίσθηση έκαναν και τα δύο δημοσιεύματά μας «ΝΕΛ:Το τελευταίο (;) colpo grosso» και «Σε ποιον ανήκει πραγματικά η ΝΕΛ» για την απόπειρα συμφωνίας με τους πιστωτές, που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ωστόσο, για να καταλάβει κάποιος καλά αυτήν την υπόθεση πρέπει να ξεκινήσει από την αρχή της.

Η αφετηρία της αλλόκοτης αυτής ιστορίας βρίσκεται στην εποχή όπου ο κ. Απόστολος Βεντούρης έχει αναδειχθεί σε κυρίαρχο παράγοντα εντός της εταιρείας, με την πλήρη (δανειακή) υποστήριξη μιας και μόνο τράπεζας, της Millennium Bank, επί ηγεσίας Γιώργου Τανισκίδη, η οποία έφτασε να έχει δανείσει στην εταιρεία ποσό αντίστοιχο του ημίσεως των ιδίων κεφαλαίων της, μάλλον κατά παρέκκλιση των σχετικών διατάξεων.

Επενδυτής με ενέχυρο… Millennium

Η πορεία της ΝΕΛ, παρότι η μεγάλη κρίση δεν είχε ακόμη ξεκινήσει, ήταν ιδιαίτερα ανησυχητική. Ξαφνικά, κυριολεκτικά ως εκ θαύματος, μέσα στο 2009 παρουσιάζεται ένας επενδυτής, ο κ. Μίλτος Βάγγερ, ο οποίος αγοράζει ποσοστό της τάξεως του 20% από τον κ. Βεντούρη, ενώ η εταιρεία είναι υπερδανεισμένη, έχει πολύ μεγάλες ζημίες και οι μετοχές της βρίσκονται… εκτός διαπραγμάτευσης.

Κι όμως, ο κ. Βάγγερ εμφανίζεται να επενδύει ποσό περίπου 15 εκατ. ευρώ (δηλαδή με αποτίμηση της τάξεως των… 75 εκατ. ευρώ) για να αποκτήσει αυτές τις μετοχές, οι οποίες ενεχυριάζονται αμέσως (γιατί άραγε;) στη… Millennium.

Στη συνέχεια, εμφανίζονται άλλοι τρεις «φερέλπιδες» επενδυτές, οι οποίοι φέρονται διατεθειμένοι να πραγματοποιήσουν μεγάλη αύξηση κεφαλαίων, ύψους 97,9 εκατ. ευρώ, προκειμένου «να σωθεί» η εταιρεία και να γίνουν… εφοπλιστές.

Και η αύξηση-μαμούθ με ενέχυρο… Millennium

Όλως περιέργως, βέβαια, σήμερα όλες αυτές οι μετοχές (που προέκυψαν από την αύξηση) είναι επίσης ενεχυριασμένες στη Millennium, η οποία όμως είχε εξαρχής ενέχυρα-υποθήκες στο βασικό περιουσιακό στοιχείο της εταιρείας, δηλαδή στα πλοία της!

Μέσα από αυτήν τη διαδικασία, που εκτυλίχθηκε με μεγάλες προσδοκίες, επίσημες εκθέσεις για τη λαμπρή πορεία που θα έχει η εταιρεία στη συνέχεια κι απανωτές ανακοινώσεις «σχεδίων ανάπτυξης», η συντριπτική πλειονότητα των μετοχών της ΝΕΛ πέρασε σε τέσσερα φυσικά και νομικά πρόσωπα.

Κυρίως στην εταιρεία Altana Navigation Limited, ιδιοκτησίας της συζύγου του σημερινού διευθύνοντος συμβούλου κ. Ι. Αβραντίνη, που φέρεται να είναι και ο «εγκέφαλος» της… «διάσωσης» τα τελευταία χρόνια. Είναι δε αξιοσημείωτο ότι ο κ. Βάγγερ, ενώ διέθεσε 15 εκατ. για να αγοράσει το 20% της εταιρείας από τον κ. Βεντούρη, στην αύξηση που ακολούθησε δεν άσκησε πλήρως τα δικαιώματά του, με αποτέλεσμα να διολισθήσει το ποσοστό του στο 5,7%.

Ευτυχώς, όμως, λίγους μήνες μετά την αύξηση κατάφερε να βρει έως και… 15,2 εκατ. ευρώ συνολικά ( το 2011 και το 2012!), τα οποία… δάνεισε στη ΝΕΛ (στην οποία ο ίδιος, θυμίζουμε, είχε μόλις 5,7%), άγνωστο για ποιον ακριβώς λόγο.

H «αυτοθυσία» του κ. Μίλτου Βάγγερ

Και για να κλείσει η ιστορία με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο, ο ίδιος ο κ. Βάγγερ προσφέρει ως «θυσία» τη συναίνεσή του στο σχέδιο διάσωσης της ΝΕΛ, βάσει του οποίου, πέραν της πλήρους απαξίωσης των μετοχών του, η απαίτησή του, των 15,2 εκατ. ευρώ, θα διαγραφεί ολοσχερώς!

Αλλά και οι δύο από τους τρεις μεγαλομετόχους της εταιρείας (ο πρώην επικεφαλής επενδυτικών σχέσεων του Ιατρικού Κέντρου Γιώργος Ζέρδιλας και ο επενδυτής Τάσος Οικονόμου), αφού περάσει από το δικαστήριο η συμφωνία με τους πιστωτές, θα μεταβιβάσουν τις μετοχές τους (αυτές που έλαβαν πληρώνοντας δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, στη μεγάλη αύξηση) στον τρίτο, στην Altana της συζύγου Αβραντίνη, έναντι 40.000 ευρώ! Μετοχές οι οποίες βέβαια -το σημειώνουμε και πάλι- είναι όλες ενεχυριασμένες στη Millennium.

Ως γνωστόν, στο Euro2day.gr εργάζονται δημοσιογράφοι κι όχι ελεγκτές του τραπεζικού συστήματος, του ΣΔΟΕ ή των εισαγγελικών αρχών. Ωστόσο, ακούμε προσεκτικά τις παρατηρήσεις στελεχών της ακτοπλοϊκής και της τραπεζικής αγοράς, που έχουν παρακολουθήσει την υπόθεση κι έχουν καταλήξει σε ορισμένα άκρως ενδιαφέροντα συμπεράσματα και ερωτήματα.

Είναι προφανές ότι η υλοποίηση της αύξησης κεφαλαίου είχε ως πρώτο ωφελούμενο τη Millennium Bank, μέσω της αποπληρωμής δανείων. Είναι επίσης δεδομένο ότι τα πρόσωπα, νομικά και φυσικά, που συμμετείχαν στην αγορά των μετοχών Βεντούρη και στην επακόλουθη αύξηση ενεργούσαν συντονισμένα.

«Πόθεν» τα… 127 εκατ. ευρώ;

Τα πρόσωπα αυτά δέχτηκαν να τοποθετήσουν περίπου 127 εκατ. ευρώ συνολικά,σε μια εταιρεία υπερχρεωμένη και με σειρά πλοίων που ήταν εξαρχής γνωστό ότι καίνε υπερβολικά καύσιμα, σε περίοδο αυξημένων τιμών πετρελαίου.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι τα εξής:

Κατ' αρχάς, πού βρήκαν τα χρήματα; Δεν γνωρίζουμε, για παράδειγμα, αν ο κ. Βάγγερ δούλευε από «χόμπι» στο γραφείο του περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, έως το 2007, ή αν ο κ. Ζέρδιλας είχε τόσο μεγάλη οικονομική επιφάνεια που του επέτρεπε να πάρει το ρίσκο της ΝΕΛ, αλλά του άρεσε να ασχολείται ως τότε με τις επενδυτικές σχέσεις του Ιατρικού.

Αυτό που γνωρίζουμε όμως είναι ότι όλες οι μετοχές τους βρίσκονται ενεχυριασμένες στη Millennium.

Το ερώτημα λοιπόν που θέτουν οι παράγοντες της αγοράς είναι αν η Millennium δάνεισε με αυτά τα κολοσσιαία ποσά τους συγκεκριμένους επενδυτές, προκειμένου να «διασπείρει» τα δάνεια της ΝΕΛ σε περισσότερους αποδέκτες, ώστε να μην εμφανίζεται έναντι των αρχών ή και της ανώτατης διοίκησης στην Πορτογαλία υπερεκτεθειμένη προς τη συγκεκριμένη εταιρεία.

Σε συνέχεια αυτού, προκύπτει ένα ακόμη ερώτημα: Με τι εξασφαλίσεις δάνεισε τους συγκεκριμένους επενδυτές, να αγοράσουν μετοχές της ΝΕΛ, δεδομένου ότι ήδη τα πλοία της ΝΕΛ (δηλαδή το σημαντικό περιουσιακό της στοιχείο) ήταν υποθηκευμένα στην ίδια τράπεζα;

Τα θέματα αυτά δεν μπορούν προφανώς να απαντηθούν αρκούντως από τη δημοσιογραφική γραφίδα. Απαιτούν την απάντηση των αρχών, που μπορούν να διερευνήσουν σε βάθος την υπόθεση.

Μια υπόθεση βέβαια που δεν έληξε ούτε το 2010, ούτε το ερχόμενο έτος. Η πορεία της εταιρείας, δεδομένης και της συγκυρίας, ήταν αρκετά προβληματική μετά τη μεγάλη αύξηση, ώστε να φτάσει σήμερα στη συμφωνία συμβιβασμού με τους πιστωτές.

Millennium κερνάει και… Millennium πίνει;

Αυτή η συμφωνία συμβιβασμού βρέθηκε στην αίθουσα του Πρωτοδικείου, τη στιγμή που η ΝΕΛ χρωστά τεράστια ποσά στη Millennium (πάνω από 100 εκατ. ευρώ).

Η περίπτωση Βάγγερ έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον και σε αυτό το στάδιο. Διότι είναι ο έτερος πιστωτής, εκτός της Millennium, που συναινεί στο περιεχόμενο της συμφωνίας και διασφαλίζει την υπέρβαση του 60% των πιστωτών, όπως απαιτεί ο νόμος.

Πρακτικά, ο κ. Βάγγερ (που είχε δώσει πάνω από 15 εκατ. ευρώ για να έχει σήμερα το 5,7% της ΝΕΛ) συναινεί σε συμφωνία που από τη μία πλευρά θα στερήσει από την εταιρεία την ιδιοκτησία των κυριότερων περιουσιακών της στοιχείων (των πλοίων) κι από την άλλη θα διαγράψει ολοσχερώς άλλα 15,2 εκατ. ευρώ, στα οποία ανέρχεται η οφειλή της ΝΕΛ προς εταιρεία του!

Τέτοιο… «ολοκαύτωμα» για την περιουσία του!

Στην ίδια περίπου μοίρα όμως εμφανίζονται να είναι και οι λοιποί συμμέτοχοι του κ. Βάγγερ, πλην της Altana, διότι έχουν όλοι μαζί συμφωνήσει να της δώσουν τις μετοχές τους (αγορασμένες έναντι 60 εκατ. ευρώ το 2010) για ποσό… 40.000 ευρώ!

Κι εδώ προκύπτουν ορισμένα βασανιστικά ερωτήματα: Προφανώς η αξία του τιμήματος των 40.000 ευρώ είναι και η αξία που έχουν σήμερα αυτές οι μετοχές. Τι ποσά έλαβαν οι ανωτέρω από τη Millennium και ενεχυρίασαν αυτές τις μετοχές, με εύλογη πλέον τη ζημία της τράπεζας; Έχουν ζητηθεί από τους ανωτέρω πρόσθετες εξασφαλίσεις και ποιες;

Έχουν δίκιο τελικά όσοι υποστηρίζουν ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για πρόσωπα που «βγήκαν μπροστά» για να περάσει εμμέσως πλην σαφώς στη Millennium η ιδιοκτησία της ΝΕΛ και να μειωθεί το 2010 το υπερμέγεθες συνολικό άνοιγμα της τράπεζας σε μία και μόνο εταιρεία;

Κι αν είναι έτσι, οπότε η Millennium «ελέγχει» τους ιδιοκτήτες-μετόχους της ΝΕΛ, τι νόημα έχει η συμφωνία πιστωτών, που επιτυγχάνεται εις βάρος άλλων πιστωτών, με τη συμμετοχή της ίδιας της τράπεζας - και ενός «ελεγχόμενου» μετόχου, που είναι και πιστωτής;

Η «αξία» των πλοίων και ο… Μουτζούρης

Ποιος είναι ο βασικός ωφελημένος αυτής της συμφωνίας με τους πιστωτές;

Προφανώς η Millennium αφού της παρέχει τη δυνατότητα να αποκτήσει έναντι των χρεών της πλοία της εταιρείας σε τιμές αποτίμησης που καλύπτουν τα δάνειά της.

Παράγοντες της τραπεζικής αγοράς θεωρούν μάλιστα δεδομένο ότι τα πλοία αυτά στη συνέχεια θα ναυλωθούν είτε στην ίδια τη ΝΕΛ είτε σε άλλες πιθανώς συνδεδεμένες εταιρείες, ώστε να εισπράττεται μίσθωμα, έως ότου πωληθούν σε όποια τιμή πωληθούν.

Πάντως, ως τότε θα αποτιμώνται στις αξίες με τις οποίες αποκτήθηκαν από τη ΝΕΛ, προς όφελος του ισολογισμού της Millennium. Σε ανάλογη θέση «συμπαρασύρεται» και η FBB, η μόνη άλλη τράπεζα που ενεπλάκη τα τελευταία χρόνια στην υπόθεση ΝΕΛ.

Κι αυτοί που λαμβάνουν μόλις το 20% των απαιτήσεών τους (έως και σε… 48 δόσεις) είναι οι λοιποί -απροστάτευτοι- πιστωτές της εταιρείας, κυρίως προμηθευτές της.

Όσο για τους ελάχιστους μικρομετόχους που απέμειναν, ή για τους εργαζόμενους στα πλοία (τα οποία αργά ή γρήγορα θα πωληθούν από την τράπεζα), καλύτερα να μη μιλήσουμε… Ο γνωστός «Μουτζούρης» φαίνεται στον ορίζοντα σε όλο του το μεγαλείο!