Shelman: Η κρίσιμη συνάντηση της 2ας Οκτωβρίου

Με αγωνία αναμένονται οι εξελίξεις των αμέσως επόμενων εβδομάδων για την Shelman, με αποκορύφωμα την 2α Οκτωβρίου, όταν θα συζητηθεί στις δικαστικές αίθουσες -για μια ακόμη φορά- το ζήτημα της ένταξης της γνωστής βιομηχανίας ξύλου στις διατάξεις του άρθρου 99.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι η εισηγμένη που αντιμετώπιζε προβλήματα ακόμη και πριν το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης έχει πληγεί ιδιαίτερα από την «ισοπέδωση» της ζήτησης στον οικοδομικό τομέα.

Τα αποτελέσματα άλλωστε που δημοσίευσε για το πρώτο φετινό εξάμηνο, μόνο ικανοποιητικά δεν ήταν. Γιατί όσο και αν οι πωλήσεις διατηρήθηκαν σταθερές (11,75 εκατ.), το EBITDA ήταν αρνητικό (-2,2 εκατ. ευρώ), οι καθαρές ζημίες διαμορφώθηκαν στα 10,2 εκατ. ευρώ, τα ίδια κεφάλαια κατέστησαν αρνητικά (-2 εκατ. ευρώ) και ο καθαρός δανεισμός υπερέβη τα 100 εκατ. ευρώ.

Η εκδίκαση της υπόθεσης θα γίνει στις 2 Οκτωβρίου και η διοίκηση της Shelman ελπίζει πως θα πάρει το «δικαστικό ΟΚ» αφού προηγουμένως έχει καταλήξει σε συμβιβαστική φόρμουλα με τους εργαζόμενους (τους οφείλονται αποζημιώσεις).

Ωστόσο, παράγοντες-κλειδιά για να προχωρήσει το ζήτημα αποτελεί πρώτον η συμφωνία με τους εργαζόμενους και δεύτερον η συμφωνία με τις τράπεζες, προκειμένου να καθοριστεί η «επόμενη μέρα» της γνωστής βιομηχανίας.

Κύκλοι της αγοράς θεωρούν πως το εγχείρημα της εισηγμένης βρίσκεται ενόψει σημαντικών προκλήσεων.

Οι συζητήσεις μεταξύ τραπεζών και διοίκησης έχουν ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό και -σύμφωνα με πληροφορίες- η πλευρά της Shelman ζητούσε από πέρυσι επιμήκυνση τραπεζικών υποχρεώσεων, αλλά και φρέσκα κεφάλαια γύρω ή και άνω των δέκα εκατομμυρίων ευρώ με στόχο να αποκτηθεί κεφάλαιο κίνησης και να μπορέσει η Shelman να ανακάμψει.

Σύμφωνα με ορισμένους κύκλους, είχε τεθεί επί τάπητος και το ζήτημα της κεφαλαιοποίησης μέρους των τραπεζικών υποχρεώσεων. Αν όλα πήγαιναν καλά, οι τράπεζες θα άρχισαν να εισπράττουν πίσω τα φρέσκα κεφάλαια μετά από 12-15 μήνες και τα προηγούμενα κεφάλαια σε ακόμη μεγαλύτερο βάθος χρόνου.

Σε κάθε περίπτωση, τέτοιου είδους συμφωνία δεν είχαμε και μέσα στο 2013 η διοίκηση της εισηγμένης αποφάσισε να σταματήσει την παραγωγή στη μονάδα της Εύβοιας, προκειμένου: α) Να περιορίσει το κόστος β) Να αξιοποιήσει (αν μπορέσει και σε βάθος χρόνου) τις εγκαταστάσεις, με στόχο να μειώσει την έκθεσή της προς τις τράπεζες γ) Αν υπάρξει ζήτηση, να μεταφέρει μέρος της μονάδας παραγωγής στο εργοστάσιο της Κομοτηνής.

Η ουσία είναι πάντως πως από πέρυσι έως φέτος η κατάσταση στην Shelman έχει επιδεινωθεί περαιτέρω λόγω της συνεχιζόμενης ύφεσης στην αγορά και το βέβαιο είναι πως οι σημερινές πρόσθετες κεφαλαιακές ανάγκες της εισηγμένης είναι ακόμη μεγαλύτερες σε σχέση με αυτές που είχαν υπολογιστεί στις συζητήσεις του 2012.

Από την άλλη πλευρά ωστόσο, οι πιστωτές (ακόμη και όσοι διαθέτουν εμπράγματες ή άλλες εξασφαλίσεις) γνωρίζουν πως και οι ίδιοι κινδυνεύουν να βρεθούν σε δύσκολη θέση, αν η Shelman δεν πάρει «ανάσες».

Ενδεικτικά αναφέρεται πως πέρα από τα 100 και πλέον εκατ. ευρώ που οφείλονται στις τράπεζες, προτεραιότητα έχουν οι οφειλές -με βάση τα στοιχεία της 30ης Ιουνίου- προς τους εργαζόμενους (οφειλόμενες αποζημιώσεις απολύσεως 2,98 εκατ. ευρώ και μισθοί πληρωτέοι 1,34 εκατ. ευρώ), προς τα ασφαλιστικά ταμεία (10,27 εκατ.) και προς το ελληνικό δημόσιο (οφειλές ΦΠΑ 1,416 εκατ. και λοιποί φόροι-τέλη 0,84 εκατ. ευρώ)...