Μπαράζ διαμαρτυριών για τη Δημόσια Πρόταση στην Ηρακλής

Έντονες διαμαρτυρίες από μετόχους μειοψηφίας της ΑΓΕΤ Ηρακλής εκφράστηκαν στο Euro2day.gr, όχι τόσο για την κίνηση του βασικού της μετόχου (όμιλος Lafarge) να προχωρήσει σε υποχρεωτική δημόσια πρόταση με στόχο την έξοδο της εταιρείας από το ΧΑ, όσο για το τίμημα του 1,23 ευρώ ανά μετοχή, το οποίο θεωρούν ιδιαίτερα χαμηλό.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Την Παρασκευή 31/7/2015 (μέσα στα... «μπάνια του λαού») η Lafarge που κατέχει το 89% της εταιρείας, ανακοίνωσε την υποβολή υποχρεωτικής δημόσιας πρότασης προς τους μετόχους μειοψηφίας της εισηγμένης, προσφέροντας 1,23 ευρώ ανά τεμάχιο τοις μετρητοίς.

Η αλήθεια είναι πως το ζήτημα της πιθανής δημόσιας πρότασης συζητείτο εδώ και αρκετά χρόνια μεταξύ των επενδυτών, λόγω του μεγάλου και αυξανόμενου ποσοστού που κατείχε η Lafarge, αλλά και της γενικότερης στάσης των ξένων πολυεθνικών ομίλων να βγάζουν τις ελληνικές θυγατρικές τους από το ΧΑ.

Η επιδιωκόμενη αποχώρηση της ΑΓΕΤ Ηρακλής από το ΧΑ αποτελεί συνέχεια πολλών άλλων πολυεθνικών ομίλων που έπραξαν αναλόγως κατά τα τελευταία χρόνια, όπως πχ στις περιπτώσεις της Παυλίδης, της ΕΛΑΙΣ, της Crown Hellas Can, της Παπαστράτος, της Μαΐλλης και της Interamerican. Αναμφίβολα, η κίνηση αυτή αποτελεί ένα ακόμη μήνυμα για την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού χρηματιστηρίου και την ικανότητά του να προσφέρει ελκυστικά κίνητρα σε μεγάλους Ομίλους που δραστηριοποιούνται στη χώρα.

Ωστόσο, μέτοχοι μειοψηφίας διαμαρτυρήθηκαν έντονα σχετικά με το ύψος του τιμήματος το οποίο θεωρούν ως ιδιαίτερα χαμηλό.

Έτσι, ενώ ο βασικός μέτοχος προσφέρει 1,23 ευρώ ανά μετοχή (αποτιμά δηλαδή το σύνολο του ομίλου στα 87,4 εκατ. ευρώ), τα ίδια κεφάλαια της εισηγμένης ανέρχονται (στοιχεία 31/3/2015) στα 265,35 εκατ. ευρώ, δηλαδή η τιμή της δημόσιας πρότασης αντιστοιχεί σε ένα δείκτη P/BV μόλις 0,33 (33%)!

Επίσης, η τιμή του 1,23 ευρώ υπολείπεται κατά πολύ από τα 4,75 ευρώ με τα οποία διαπραγματευόταν ο τίτλος πριν από μια πενταετία και ακόμη περισσότερο από τα 17,4 ευρώ ανά μετοχή, που είχε καταβάλει η ίδια η Lafarge τον Απρίλιο του 2007 (πριν το ξέσπασμα της κρίσης) προκειμένου να αγοράσει από την Εθνική Τράπεζα το 26% της ΑΓΕΤ Ηρακλής.

Οι πιο «παλιοί» μάλιστα, θυμήθηκαν πως στις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχαν δοθεί για να αποκτηθούν τα Τσιμέντα Χαλκίδος (ένα μόνο τμήμα της σημερινής ΑΓΕΤ Ηρακλής) πάνω από 100 εκατ. ευρώ και μάλιστα τότε αυτό είχε θεωρηθεί και ως σκάνδαλο (υπόθεση Παντσαβόλτα).

Αναμφίβολα, η κίνηση αυτή της Lafarge έρχεται σε μια περίοδο όπου η εγχώρια ζήτηση τσιμέντου γνωρίζει νέα πτώση και που κινητήριος μοχλός για τη λειτουργία των τοπικών μονάδων είναι οι πωλήσεις τους στο εξωτερικό.

Πάντως, η εταιρία πέρα από την μεγάλη ακίνητη περιουσία που διαθέτει, έχει προχωρήσει κατά τα τελευταία χρόνια σε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα αναδιάρθρωσης, αρχικός στόχος του οποίου ήταν να επιστρέψει από φέτος η εισηγμένη εταιρεία σε κερδοφόρο αποτέλεσμα.

Μάλιστα κατά το χαμηλής εποχικότητας πρώτο φετινό τρίμηνο, η εισηγμένη κατάφερε να περιορίσει δραστικά τις ζημίες της σημειώνοντας αποτέλεσμα προ φόρων -4,4 εκατ. ευρώ, έναντι -14,8 εκατ. ευρώ κατά την αντίστοιχη περίοδο του 2014.

Σε κάθε περίπτωση, η περίπτωση της ΑΓΕΤ Ηρακλής ανοίγει για μια ακόμη φορά το θέμα του νόμου περί δημόσιων προτάσεων στο ΧΑ, ενός νόμου που τόσο πολύ έχει καταδικαστεί από το σύνολο της χρηματιστηριακής κοινότητας και που δυστυχώς έχει αποτελέσει μεγάλο πλήγμα για το ΧΑ εδώ και πάνω από επτά χρόνια.