Πέντε καυτά ερωτήματα για την ΕΒΖ

Με κέρδη +15,04% έκλεισε χθες στο ταμπλό του Χρηματιστηρίου ο τίτλος της ΕΒΖ, ο οποίος τις τελευταίες επτά ημέρες έχει καταγράψει απώλειες 33,67%, που το τελευταίο δωδεκάμηνο αγγίζουν το -71,68%.

Το χθεσινό θετικό ξέσπασμα της μετοχής της EΒΖ, με όγκο συναλλαγών μόλις 3.000 τεμαχίων, τιμή κλεισίματος στο 1,3 ευρώ και κεφαλαιοποίηση στα 4.777.358 ευρώ, ήρθε την ίδια ημέρα που ο διευθύνων σύμβουλος της επιχείρησης κ. Δημήτρης Γιαννακίδης σε δηλώσεις του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ έκανε λόγο για ύπαρξη ενδιαφέροντος από βραζιλιάνικο όμιλο για την επιχείρηση. Δηλώσεις οι οποίες ναι μεν δημιούργησαν θετικό momentum στο Χρηματιστήριο και στους εργαζόμενους, ωστόσο έχουν προκαλέσει και αρκετά ερωτήματα σχετικά με τη φύση της επικείμενης συνεργασίας, τα οποία απομένει να απαντηθούν από την εισηγμένη μέσα στις επόμενες ημέρες.

Τι μάθαμε και τι απομένει να αποσαφηνιστεί

1. Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο δημοσίευμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ με βάση τις δηλώσεις του CEO της EΒΖ, τέλος Αυγούστου πρόκειται να "πέσουν" οι υπογραφές για μία συμφωνία συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ) και ομίλου εταιρειών με έδρα τη Βραζιλία, ο οποίος ωστόσο δεν κατονομάζεται, ούτε αναφέρεται ποια είναι η δραστηριότητά του και η οικονομική του επιφάνεια.

2. Από τη στιγμή που ήδη τεχνικό κλιμάκιο του ομίλου βρίσκεται στην Ελλάδα και επιθεωρεί τις εγκαταστάσεις της επιχείρησης και εντός της εβδομάδας αναμένεται να φτάσουν στη χώρα ο νομικός και οικονομικός σύμβουλος του βραζιλιάνικου ομίλου προκειμένου να διευθετηθούν και οι τελευταίες λεπτομέρειες, εικάζουμε ότι η EΒΖ και ο εν λόγω όμιλος έχουν υπογράψει τουλάχιστον προσύμφωνο συνεργασίας. Κάτι το οποίο δεν είναι σαφές από τις δηλώσεις του CEO της EΒΖ.

3. Μια ακόμη "γκρίζα ζώνη", που απομένει να αποσαφηνιστεί από την πλευρά της εισηγμένης στο ΧΑ εταιρείας είναι και το σκέλος εκείνο των δηλώσεων του CEO της ότι η ΕΒΖ, με βάση τη συνεργασία που θα είναι αρχικά πενταετούς διάρκειας, καλείται να λειτουργήσει και ως ενδιάμεσος μεταποιητικός σταθμός για λογαριασμό του ξένου ομίλου. Δηλαδή εκτός από μεταποιητικός σταθμός τι άλλο θα είναι;

4. Επί της ουσίας, από τις δηλώσεις του κ. Γιαννακίδη δεν αποσαφηνίζεται επακριβώς ποιο θα είναι το αντικείμενο της συμφωνίας συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών. Αν δηλαδή η συμφωνία θα αφορά εξαγορά της EΒΖ (κομμάτι ή το σύνολο της επιχείρησης). Αν θα είναι εμπορική συνεργασία, ή οι εγκαταστάσεις της EΒΖ θα αξιοποιηθούν μόνο ως βάση μεταποίησης της πρώτης ύλης που θα έρχεται από τη Βραζιλία.

5. Αδιευκρίνιστο επίσης παραμένει σε τι θα αφορούν οι επενδύσεις ύψους άνω των 50 εκατ. ευρώ στις οποίες σκοπεύουν να προχωρήσουν οι ξένοι επενδυτές, όπως ανέφερε ο κ. Γιαννακίδης. Δηλαδή αν το ποσό αυτό θα αξιοποιηθεί αποκλειστικά για τη μετατροπή κάποιων εργοστασίων της εταιρείας σε μονάδες παραγωγής βιοαιθανόλης και σε ποια. Αν οι επενδύσεις των 50 εκατ. ευρώ αφορούν και εξαγορά των συγκεκριμένων μονάδων. Και αν η μετατροπή κάποιων εργοστασίων της ΕΒΖ σε μονάδες βιοαιθανόλης αφορά τα εργοστάσια της ΕΒΖ σε Πλατύ και Ορεστιάδα, τα οποία όπως έχει αποφασιστεί θα επαναλειτουργήσουν.

Το σχέδιο των Βραζιλιάνων και η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας

Για την ιστορία πάντως θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το ενδιαφέρον βραζιλιάνικων ομίλων για την Ελλάδα δεν είναι καινούργιο. Πριν από δύο χρόνια ο Daniel Dias, CEO του βραζιλιάνικου αγροβιομηχανικού κολοσσού Coonagro που τζιράρει ετησίως άνω των 6 δισ. δολαρίων, μαζί με πολυπληθή αποστολή από τη Βραζιλία είχε βρεθεί στην Ελλάδα και είχε σειρά επαφών με αρκετές ελληνικές επιχειρήσεις, αλλά και με κυβερνητικούς αξιωματούχους.

Αντικείμενο εκείνων των συναντήσεων, όπως είχε αναφέρει τότε στο Euro2day, ήταν η διερεύνηση των ευκαιριών για συνεργασία μεταξύ της Coonagro με το ελληνικό επιχειρείν, κατά το μοντέλο της συμβολαιακής γεωργίας-κτηνοτροφίας. Επίσης οι Βραζιλιάνοι της Coonagro δεν είχαν αποκλείσει τότε το ενδεχόμενο να δημιουργήσουν και Hub αγροτικών προϊόντων.

Απώτερος στόχος των Βραζιλιάνων ήταν να αποκτήσουν εύκολη, γρήγορη και πιο οικονομική πρόσβαση τα βραζιλιάνικα προϊόντα σε αγορές της Μ. Ανατολής, των Βαλκανίων, της Αν. Ευρώπης και της Βόρειας Αφρικής, μέσα από ένα μοντέλο συμπαραγωγής με ελληνικά εργοστάσια.

Ο τότε σχεδιασμός προέβλεπε την εισαγωγή από τη Βραζιλία π.χ. κρέατος και τη μεταποίησή του σε ελληνικά εργοστάσια, προκειμένου το τελικό προϊόν να κατευθύνεται στις διεθνείς αγορές όπως αυτή της Ρωσίας. Για την επίτευξη αυτού του στόχου το κομμάτι των υποδομών, λιμάνια, τρένα, αποθηκευτικοί χώροι, αποτελούσαν το κλειδί. Στο πλαίσιο αυτό είχαν πραγματοποιηθεί τότε συναντήσεις με εκπροσώπους από τον ΟΛΘ και τον Λιμένα Αλεξανδρούπολης.