Μικραίνει το ανεκτέλεστο, αυξάνει η γκρίνια στην ΕΛΛΑΚΤΩΡ

Σε περίοδο σοβαρών ανακατατάξεων βρίσκεται ο όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ, με τη φημολογία των τελευταίων μηνών να επιβεβαιώνεται και από τα στοιχεία του εννεαμήνου.

Η σημαντική αύξηση των εσόδων από την κατασκευαστική δραστηριότητα κατά 23% στο εννεάμηνο του 2016 συνοδεύεται από πολύ μεγάλη υποχώρηση του ανεκτέλεστου υπολοίπου των υπογεγραμμένων συμβάσεων, το οποίο στη διάρκεια του έτους «βούτηξε» κατά περίπου 600 εκατ. ευρώ.

Στα τέλη του προηγούμενου έτους ανερχόταν σε 3,3 δισ. ευρώ και στις 30/9/2016 είχε υποχωρήσει στα 2,7 δισ. ευρώ, απόδειξη της δυστοκίας ανάληψης νέων έργων σε Ελλάδα και εξωτερικό, που επισημαινόταν και σε πρόσφατη παρουσίαση του ομίλου στους αναλυτές.

Εν μέσω θεωριών συνωμοσίας για τη διαμάχη στο εσωτερικό του ισχυρότερου κατασκευαστικού ομίλου της χώρας, οι αναλυτές επικεντρώνονται στη δραστηριότητα στο Κατάρ και κυρίως στο μεγάλο έργο κατασκευής της «Χρυσής Γραμμής» του μετρό της Ντόχα, συνολικού ύψους 3,2 δισ. ευρώ. Τη σχετική σύμβαση είχε υπογράψει τον Μάιο του 2014 η κοινοπραξία “ALYSJ”, επικεφαλής της οποίας ήταν η ΑΚΤΩΡ.

Λεπτομερή στοιχεία για την απόδοση της συγκεκριμένης σύμβασης δεν υπάρχουν, με τις πληροφορίες να αναφέρουν πως η ΑΚΤΩΡ «μπαίνει μέσα» αρκετά εκατομμύρια ευρώ τον μήνα. Μάλιστα, η κατάσταση στα υψηλά κλιμάκια της ΕΛΛΑΚΤΩΡ έγινε δυσάρεστη, όταν προ μηνών είχε απορριφθεί αίτηση προς την αναθέτουσα αρχή για πρόσθετες αποζημιώσεις σε σχέση με τη «Χρυσή Γραμμή».

Στην αγορά κατασκευών είναι, πάντως, κοινό μυστικό πως η συνύπαρξη των δύο ισχυρών πόλων του κατασκευαστικού ομίλου έχει γίνει δύσκολη. Οι παλαιότεροι θυμούνται πως αντίστοιχη αναστάτωση είχε προκληθεί προ ετών, όταν μάλιστα κάποιοι προεξοφλούσαν την αποχώρηση των αδελφών Δημήτρη και Αναστάσιου Καλλιτσάντση από τη διοίκηση. Τότε είχαν διαψευστεί. Επισημαίνεται πως ο ίδιος ο αντιπρόεδρος του ομίλου Δημήτρης Κούτρας είχε υποστηρίξει στην περυσινή τακτική γενική συνέλευση πως η ΕΛΛΑΚΤΩΡ δεν είχε κέρδη από τις διεθνείς δραστηριότητες και πως το 2016 θα ήταν μια αποδοτικότερη χρονιά σε αυτό το μέτωπο. Τελικά, στο εννεάμηνο ο κατασκευαστικός κλάδος είχε ζημίες προ φόρων που έφταναν τα 30 εκατ. ευρώ.

Οι ζημίες από την κατασκευαστική δραστηριότητα δεν ήρθαν για πρώτη φορά φέτος αφού τα τελευταία χρόνια η διοίκηση της ΕΛΛΑΚΤΩΡ πλήρωσε το τίμημα της διεθνούς επέκτασης, ώστε να υποκαταστήσει την απουσία μεγάλων έργων στη χώρα.

Στα πρώτα χρόνια της κρίσης, μάλιστα, κατέγραψε σημαντικότατες επιτυχίες, με αξιόλογα έργα στη Μέση Ανατολή και στα Βαλκάνια (Σερβία, Σκόπια κ.λπ.), ανεξάρτητα από το επίπεδο κερδοφορίας που άφησαν. Επιπλέον, ο βραχίονας της ΒΙΟΣΑΡ, με τις εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών διεθνώς, συνεχίζει να καταγράφει επιτυχίες, όπως πρόσφατα στη Βραζιλία.

Το δυστύχημα είναι πως οι αντοχές του ισχυρού ομίλου όπως και των άλλων μεγάλων κατασκευαστικών εξαντλούνται, την ίδια στιγμή που δεν βλέπουν να προχωρούν οι διαγωνισμοί για μεγάλα έργα στην Ελλάδα.

Ειδικά για την ΕΛΛΑΚΤΩΡ, πλήγμα αποτέλεσε και η εγκατάλειψη του μοναδικού μεγάλου έργου που δημοπρατήθηκε τα τελευταία χρόνια, του διαγωνισμού για το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι Ηρακλείου. Για το συγκεκριμένο έργο υπέβαλε προσφορά μόνο η κοινοπραξία της ΤΕΡΝΑ με την ινδική GMR.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισημαίνουν πως με τα μεγάλα οδικά έργα να τελειώνουν και τη δραστηριότητα στο εξωτερικό να έχει πολλά απρόβλεπτα (όπως αποδεικνύεται και από τη μεγάλη σύμβαση της ΕΛΛΑΚΤΩΡ για το μετρό του Κατάρ), η κατάσταση θα δυσκολέψει για τους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους.

Προ ημερών ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης, στο περιθώριο επιθεώρησης των έργων στον Αξονα Κεντρικής Ελλάδας, είχε υποστηρίξει πως οι υπηρεσίες του υπουργείου τρέχουν ώστε να προκηρυχθούν μέσα στο 2017 τέσσερα μεγάλα έργα: Ο Βόρειος Οδικός Αξονας Κρήτης (ΒΟΑΚ) με το μοντέλο «πληρωμών διαθεσιμότητας» (χωρίς διόδια, αλλά με «ενοίκιο» που θα καταβάλλει το δημόσιο στον ανάδοχο), το πρώτο τμήμα της γραμμής 4 του μετρό Αθήνας, το Νότιο και Βόρειο τμήμα του Αξονα Κεντρικής Ελλάδας (που είχαν εξαιρεθεί από τη σύμβαση παραχώρησης) και ο σταθμός των ΚΤΕΛ στον Ελαιώνα, που εξαγγέλλεται επί δύο δεκαετίες (με ΣΔΙΤ).

Δύσκολα, πάντως, θα υπογραφούν συμβάσεις στο πρώτο εξάμηνο του 2017, με τα περιθώρια να στενεύουν. Οσο διαρκεί η δυστοκία ανάληψης νέων έργων, τόσο θα αυξάνονται και τα σενάρια για το μέλλον των ισχυρών ομίλων, όπως η ΕΛΛΑΚΤΩΡ.