International Life: Η συμφωνία με Εθνική, οι εκκρεμότητες και η… αυτοκριτική

Ολοκληρώθηκε χθες και τυπικά η μεταφορά των συμβολαίων του κλάδου υγείας από την International Life στην Εθνική Ασφαλιστική, εξέλιξη που χαιρετίστηκε από το σύνολο της αγοράς.

«Πρόκειται για μια σημαντική κίνηση, καθώς όχι μόνο χιλιάδες πελάτες προστατεύθηκαν, αλλά και γιατί ο ασφαλιστικός κλάδος απέφυγε ένα δεύτερο ηχηρό κρούσμα αναξιοπιστίας, μετά από εκείνο της Ασπίς Πρόνοια το 2009», ειπώθηκε χαρακτηριστικά.

Η «υπόθεση International» ωστόσο δεν έκλεισε. Απομένουν τα υπόλοιπα συμβόλαια του κλάδου ζωής (πέραν αυτών της υγείας), που θα κατευθυνθούν αναπόφευκτα προς το Εγγυητικό Κεφάλαιο του Κλάδου Ζωής και μάλιστα για κάποια λίγα από αυτά τίθεται ζήτημα για το αν και κατά πόσο θα αποζημιωθούν. Για τα υπόλοιπα, μπαίνει το ερώτημα για το πότε τελικά θα αποζημιωθούν.

Σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο, το Εγγυητικό Κεφάλαιο καλύπτει έως 30.000 ευρώ για παροχές στη λήξη και εξαγορές ασφαλιστήριων συμβολαίων (άρα για πολύ λίγα συμβόλαια αξίας άνω των 30.000 ευρώ, θα υπάρξει «κούρεμα») και έως 60.000 ευρώ για αποζημιώσεις θανάτου και μόνιμης ολικής ανικανότητας.

Για να ξεκινήσει ωστόσο η διαδικασία, θα πρέπει πρώτα να ανακληθεί η άδεια λειτουργίας της International Life Ζωής από την Τράπεζα της Ελλάδος. Στη συνέχεια θα πρέπει να ακολουθήσουν:

α) Η απογραφή των ασφαλισμένων.

β) Η αποτίμηση του χαρτοφυλακίου ζωής των ασφαλισμένων και

γ) η εύρεση αναδόχου ή αναδόχων ασφαλιστικών εταιρειών για τη μεταβίβαση του συνόλου ή μέρους του χαρτοφυλακίου ζωής των ασφαλισμένων.

Αν δεν βρεθεί ανάδοχος, τότε το Εγγυητικό Κεφάλαιο καταβάλλει την προβλεπόμενη αποζημίωση στον ασφαλισμένο έναντι της αξίας του ασφαλιστήριου συμβολαίου του, αλλά και έναντι εκκρεμών ζημιών και πληρωτέων παροχών.

Υπάρχει ακόμη και μια οφειλή της International Life προς τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβούντες της τάξεως των 500.000 ευρώ, για τα οποία οι τελευταίοι θα φορολογηθούν και θα επιβαρυνθούν αναλόγως μέσω ΕΦΚΑ, χωρίς ακόμη να τα έχουν εισπράξει… Μέχρι σήμερα, είναι άγνωστο το πώς και πότε οι οφειλές αυτές θα αποπληρωθούν.

Τα παθήματα, μαθήματα

Πέραν αυτών όμως, η «υπόθεση International Life» άνοιξε και μια συζήτηση μεταξύ των παραγόντων της αγοράς για το τι θα μπορούσε να προληφθεί, ή ακόμη τι θα μπορούσε να γίνει πιο γρήγορα, έτσι ώστε σε μια ανάλογη μελλοντική περίπτωση, οι επιπτώσεις στην αγορά να είναι μικρότερες, αν όχι μηδενικές (γιατί κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο κλεισίματος μιας ασφαλιστικής εταιρείας).

«Η πρώτη γκάφα έγινε το 2012, όταν μετά το κούρεμα των ελληνικών κρατικών ομολόγων, προβλέφθηκε μεν η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, αλλά όχι και των ασφαλιστικών εταιρειών. Έτσι, οι θυγατρικές των τραπεζών καλύφθηκαν από την ανακεφαλαιοποίηση των μητρικών τους χρηματοπιστωτικών ομίλων, οι ξένες ασφαλιστικές από τις μητρικές του εξωτερικού, ενώ οι ελληνικές ιδιωτικές εταιρείες του κλάδου έσπευσαν να καλυφθούν μόνες τους, με όποιους τρόπους μπορούσαν και μάλιστα σε ένα περιβάλλον οικονομικής ύφεσης και αβεβαιότητας. Τελικά, η International Life δεν άντεξε», δήλωσε στο Euro2day.gr γνωστός παράγοντας της εγχώριας ασφαλιστικής αγοράς.

Σήμερα πάντως τα πράγματα είναι σαφώς πιο οργανωμένα στο συγκεκριμένο μέτωπο. Το εποπτικό πλαίσιο Solvency II είναι πολύ πιο αυστηρό και η Εποπτική Αρχή (Τράπεζα της Ελλάδος) οφείλει να ελέγχει αποτελεσματικότερα τις εταιρείες, έτσι ώστε τα όποια προβλήματα να εντοπίζονται σε αρχικό στάδιο και να αντιμετωπίζονται.

Παρ' όλα αυτά όμως, πολλοί είναι εκείνοι που στην περίπτωση της International Life υποστηρίζουν πως έγιναν και άλλα λάθη: «Η υπόθεση δεν έπρεπε να κρατήσει σχεδόν δύο ολόκληρα χρόνια, γιατί τελικά το πρόβλημα διογκώθηκε κατά πολύ. Θα έπρεπε ο Επόπτης και οι υπόλοιπες ασφαλιστικές εταιρείες -πριν καν δημοσιοποιηθεί το ζήτημα- να κλειστούν ένα Σαββατοκύριακο μέσα σ’ ένα δωμάτιο και να αποφασίσουν για το πού θα πήγαιναν τουλάχιστον όλα τα συμβόλαια υγείας.

Αντίθετα, στην περίπτωση της International Life η όλη προσπάθεια πήρε πολύ χρόνο και εστιάστηκε μόνο στην Εθνική Ασφαλιστική. Το κακό αυτής της εξέλιξης ήταν διπλό. Και χιλιάδες πελάτες έζησαν πολύμηνη αγωνία, αλλά και το υγιέστερο τμήμα του χαρτοφυλακίου της International μετακόμισε στον ανταγωνισμό, κάνοντας τη δουλειά του deal με την Εθνική ακόμη πιο σύνθετη».

Συνολικότερα πάντως, οι άνθρωποι της αγοράς υποστηρίζουν πως οι ασφαλιστικές εταιρείες θα πρέπει να μην περιοριστούν στις «τυπικές διαδικασίες» του Solvency II, αλλά να το εφαρμόσουν στην ουσία του, μετατρέποντας τις αρχές του σε δική τους πολιτική.

Δεν είναι τυχαία άλλωστε και η πρόσφατη επισήμανση του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Γιάννη Στουρνάρα ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες θα πρέπει να είναι προσεκτικές για το περιεχόμενο και την τιμολόγηση των προϊόντων που λανσάρουν, ιδίως σε ένα διαφαινόμενο μεσομακροπρόθεσμο περιβάλλον χαμηλών επιτοκίων.