Καρέλιας και «οικογενειακές κόντρες» στο ΧΑ

Η Καρέλιας δεν είναι η πρώτη περίπτωση εισηγμένης εταιρείας, όπου οι ενδοοικογενειακές κόντρες γίνονται φανερές ακόμη και στο πλαίσιο της γενικής συνέλευσης των μετόχων.

Ενδεικτικά αναφέρουμε πως οι αδελφοί Κούτλα της Προοδευτικής όχι μόνο είχαν «ανταλλάξει κουβέντες» στο πλαίσιο της ΓΣ, αλλά επιπλέον συνέχισαν την κόντρα τους στις αίθουσες των δικαστηρίων.

Σε άλλη εταιρεία που τώρα έχει «βάλει λουκέτο», λέγεται ότι το μισό σόι πάλευε για να διασώσει την (τότε) εισηγμένη και το άλλο μισό προσπαθούσε να μεταφέρει την εναπομείνασα πελατεία σε δικά του ξεχωριστά «μαγαζάκια».

Υπήρχαν βέβαια και «οικογενειακά διαζύγια» που έλαβαν χώρα σε «ήπιους και πολιτισμένους» τόνους, όπως για παράδειγμα αυτό στη ΒΙΟΚΑΡΠΕΤ, όπου ο ένας βασικός μέτοχος ρευστοποίησε κατά το παρελθόν τη θέση του και στη συνέχεια δημιούργησε ανταγωνιστική εταιρεία στον χώρο του αλουμινίου.

Έχουμε επίσης δει -πολύ περισσότερες σε αριθμό- «μικρότερου βεληνεκούς» κόντρες μεταξύ των μελών μιας οικογένειας, για θέματα όπως το ποια από τα ανίψια θα μετάσχουν στο διοικητικό συμβούλιο ή το ποιο από τα παιδιά θα πάρει τα ηνία της επιχείρησης. Ενίοτε -δυστυχώς- οι εμπλεκόμενες πλευρές συμβιβάζονται με αντάλλαγμα τις υψηλές ετήσιες αποδοχές που λαμβάνουν όλα τα μέλη της οικογένειας από την εισηγμένη! Σε βάρος δηλαδή των μικρομετόχων…

Στην περίπτωση τώρα της καπνοβιομηχανίας Καρέλια, η ισχυρή μειοψηφία της οικογένειας Καρέλια δεν ψήφισε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τη διοίκηση της οικογένειας Καρέλια (έθεσε ερωτήματα για τη δραστηριοποίηση της εταιρείας μέσω θυγατρικών και για τις συναλλακτικές σχέσεις της μητρικής εταιρείας με τις θυγατρικές της, καθώς και ζητήματα που άπτονται σε χορηγηθέντα δάνεια και στα αποθεματικά της εισηγμένης).

Το οξύμωρο είναι ότι εδώ και μια διετία αμφισβητείται η διοίκηση μιας εταιρείας που -αναμφίβολα- σημειώνει εξαιρετικές οικονομικές επιδόσεις εδώ και δεκαετίες.

Ειδικότερα από το 2011 έως το 2016, ο κύκλος εργασιών του ομίλου Καρέλια έχει αυξηθεί από τα 610 στα 876 εκατ. ευρώ, τα καθαρά κέρδη από τα 37,7 στα 62,4 εκατ. ευρώ (+65%) και τα ίδια κεφάλαια από 238,3 στα 389,3 εκατ. ευρώ.

Ως αποτέλεσμα μάλιστα, κατά την τελευταία πενταετία η τιμή της μετοχής στο Χρηματιστήριο της Αθήνας έχει εκτιναχθεί από τα 95 στα 300 ευρώ, ενώ οι μέτοχοι έχουν κατά το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα καρπωθεί και επιπλέον μερίσματα (π.χ. 8,5 ευρώ ανά μετοχή το 2016, ενώ για φέτος θα διανεμηθούν 9,2 ευρώ ανά μετοχή).

«Δημιουργικές» διαφωνίες

Από την άλλη πλευρά πάντως, οι μικροεπενδυτές θεωρούν ως θετικό στοιχείο το να εκφράζει κάθε μέλος της οικογένειας ανοιχτά την άποψή του, αρκεί αυτό να γίνεται καλόπιστα και όχι σε τέτοια έκταση που να δυσφημεί τις εταιρείες.

«Είναι άλλο ο καλόπιστος έλεγχος της διοίκησης και άλλο η απόπειρα εκβιασμού της μέσα από την επισημότητα που παίρνει η γενική συνέλευση ενός εισηγμένου ομίλου. Δεν θα πρέπει να μεταφέρονται στην εταιρεία ούτε ταπεινές προσωπικές επιδιώξεις, ούτε διαφορές που προέρχονται από άλλους χώρους.

Πέραν αυτού, η πολυφωνία μεταξύ των μελών του ΔΣ και των μελών της οικογένειας βάζει συχνά περισσότερες απόψεις στο τραπέζι των συζητήσεων και επιπλέον ελέγχει στενότερα το έργο της διοίκησης, πράγμα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της μειοψηφίας» υποστηρίζει γνωστός παράγοντας της χρηματιστηριακής αγοράς.

Για παράδειγμα, στην εταιρεία Inform Λύκος, προ διετίας, μέλος της οικογένειας Λύκου ζήτησε αναβολή της γενικής συνέλευσης και περισσότερη πληροφόρηση προκειμένου να εγκρίνει (όπως και τελικά έκανε) την πώληση της θυγατρικής Austrian Cards στον βασικότερο μέτοχο.

Προ διετίας επίσης, μέλη της οικογένειας Παπαθανασίου στην ΕΛΤΟΝ Χημικά είχαν καταψηφίσει την πρόταση της διοίκησης για μη διανομή μερίσματος (τελικά μειοψήφησαν), με το σκεπτικό ότι η εταιρεία ήταν κερδοφόρος και πως θα μπορούσε να ανταπεξέλθει χωρίς ουσιαστικά προβλήματα, σε περίπτωση επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης.