Unisoft-SoftOne: Η ιστορία, η ουσία και τα ανοιχτά μέτωπα του deal

Σενάριο κινηματογραφικής ταινίας θυμίζει η μέχρι τώρα υπερτριακονταετής πορεία της Unisoft, ιδίως μετά το διαφαινόμενο πέρασμά της στη SoftOne Technologies.

Μέτοχοι που επιστρέφουν στην εταιρεία τους μετά από δέκα και πλέον έτη, εισαγωγή και αποχώρηση από το χρηματιστήριο, ιστορίες δόξας αλλά και περιπέτειες μέσα σε έναν υπερχρεωμένο όμιλο, αποτελούν μερικές μόνο σκηνές της συγκεκριμένης ταινίας.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Χθες ανακοινώθηκε επισήμως ότι η SoftOne αναδείχτηκε νικήτρια της διαγωνιστικής διαδικασίας και ότι το deal θα ολοκληρωθεί μετά την αναμενόμενη δικαστική έγκριση του σχεδίου εξυγίανσης.

Η Unisoft είχε ξεκινήσει δυναμικά τη δεκαετία του 1980 την παρουσία της στον χώρο του τυποποιημένου λογισμικού για μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μέσα από ένα μετοχικό σχήμα στο οποίο συμπεριλαμβάνονταν οι κ.κ. Αρενίκης, Βαλαχής και Καρατζίκος.

Ωστόσο, κατά την περίοδο της «χρηματιστηριακής τρέλας», η εταιρεία όχι μόνο βρέθηκε εισηγμένη στο Χρηματιστήριο της Αθήνας αλλά και με μεγαλύτερο μέτοχό της την ALTEC των κ.κ. Αθανασούλη και Βαλσαμίδη.

Στη συνέχεια όμως, η Unisoft αφενός απορροφήθηκε από την ALTEC εξερχόμενη από το ΧΑ και αφ’ετέρου οι τρεις προαναφερόμενοι βασικοί ιδρυτές της αποχώρησαν από την εταιρεία, ιδρύοντας τη SoftOne.

Κάποια χρόνια αργότερα, στη SoftOne εισέρχεται αρχικά ο κ. Αντώνης Κυριαζής που είχε αποχωρήσει από τη Singular-Logic και στη συνέχεια ο όμιλος του Πάνου Γερμανού, αποκτώντας το 33,34% της εταιρείας.

Η πορεία τώρα της Unisoft επηρεάστηκε αναμφίβολα από τα προβλήματα ρευστότητας του μητρικού Ομίλου ALTEC. Έτσι, οι επενδύσεις στη Unisoft κατά την τελευταία δεκαετία γίνονταν με το… σταγονόμετρο, ενώ οι τράπεζες που είχαν καταστεί οι βασικοί μέτοχοι της μητρικής ALTEC είχαν απορρίψει σειρά προτάσεων, οι οποίες είχαν γίνει κατά καιρούς και αφορούσαν την εξαγορά της Unisoft.

Τελικά, η πίεση του χρόνου οδήγησε τις τράπεζες στην απόφασή τους να περάσουν τη Unisoft στις διατάξεις του άρθρου 106 Β του ΠτΚ, προκειμένου να την πουλήσουν.

Το ενδιαφέρον που υπήρξε ήταν σημαντικό, καθώς παρά την έλλειψη επενδύσεων επί σειρά ετών, η Unisoft διέθετε ένα ευρύτατο πελατολόγιο και επίσης μπορούσε να προσφέρει ισχυρότατες συνέργειες σε όποια εταιρεία την αποκτούσε.

«Η Unisoft για περισσότερα από 30 χρόνια αποτελεί έναν από τους κορυφαίους κατασκευαστές λογισμικού στη χώρα. Διαθέτει ενεργό πελατολόγιο που ξεπερνά τις 22.000 εγκαταστάσεις λογισμικού σε μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, με δίκτυο 300 και πλέον συνεργατών και ετήσιο κύκλο εργασιών που ξεπερνά τα 7 εκατ. ευρώ» αναφέρει το χθεσινό δελτίο Τύπου.

Μεταξύ των διεκδικητών συγκαταλέχτηκαν και οι εισηγμένες Epsilon Net και Entersoft, πλην όμως επικράτησε η SoftOne, η οποία μίλησε για «ιστορική και συναρπαστική συμφωνία» που «αλλάζει τα δεδομένα στην αγορά του business λογισμικού στην Ελλάδα».

Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι αρχικοί μέτοχοι της Unisoft επιστρέφουν μέσω της SoftOne στην εταιρεία τους, μετά από ένα «διάλειμμα» μεγαλύτερο των δέκα ετών!

Στους ικανοποιημένους της υπόθεσης θα πρέπει να συγκαταλέγονται και οι τράπεζες, καθώς ουσιαστικά θα είναι αυτές που θα εισπράξουν το τίμημα, μειώνοντας κατά ένα ποσοστό το μη εξυπηρετούμενο άνοιγμά τους στον Όμιλο ALTEC (γύρω στα 100 εκατ. ευρώ στο τέλος του 2016) και περιμένοντας στη συνέχεια μια αντίστοιχη διαδικασία πώλησης και της δεύτερης θυγατρικής, της ALTEC Integration (με βάση εκτιμήσεις παραγόντων της αγοράς, θα υποχρεωθούν σε ένα πολύ σημαντικό -άμεσο ή έμμεσο- κούρεμα απαιτήσεων).

Πέρα από το τίμημα του deal που δεν έχει ανακοινωθεί (κύκλοι της αγοράς εκτιμούν ένα ποσό μεταξύ των 8 και των 10 εκατ. ευρώ), ανοιχτό ζήτημα παραμένει και ο τρόπος με τον οποίο η SoftOne θα χρηματοδοτήσει την εν λόγω εξαγορά. Θα προχωρήσει σε αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου, πράγμα που ενδεχομένως να μεταβάλει τις τρέχουσες μετοχικές της ισορροπίες; Θα προσφύγει σε μακροπρόθεσμο δανεισμό; Ή τελικά θα ακολουθήσει κάποιο «τρίτο δρόμο»;