Κύπρος: «Μπλεγμένο κουβάρι» η πώληση της Συνεργατικής

Παρά το γεγονός ότι απομένουν λίγες μόνο ημέρες έως την προσεχή Δευτέρα, τελευταία ημερομηνία υποβολής δεσμευτικών προτάσεων για την απόκτηση της Συνεργατικής Κυπριακής Τράπεζας (ή τουλάχιστον του «καλού» της τμήματος), τα ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα είναι πολλά και οι επικείμενες εξελίξεις ιδιαίτερα αβέβαιες.

Το μόνο σίγουρο είναι πως ο «λογαριασμός» για το κυπριακό δημόσιο θα είναι βαρύς, καθώς, όπως φαίνεται από στοιχεία και εκτιμήσεις:

Πρώτον, το δημόσιο έχει ήδη επενδύσει 1,7 δισ. ευρώ προκειμένου να αποκτήσει το 100% των μετοχών της Συνεργατικής Κυπριακής Τράπεζας. Από την πώληση, τόσο της «καλής», όσο και της «κακής» ΣΚΤ είναι αμφίβολο αν τελικά θα εισπράξει κάποιο αξιόλογο ποσό. Πέραν αυτού, το δημόσιο ίσως κρατήσει για λογαριασμό του κάποια ακίνητα και λοιπά περιουσιακά στοιχεία της Τράπεζας, για τα οποία δεν θα ενδιαφερθούν οι υποψήφιοι αγοραστές.

Δεύτερον, σε ότι αφορά το ποσό των 2,35 δισ. που πρόσφατα το κυπριακό δημόσιο κατέθεσε στην Τράπεζα, θεωρείται απίθανη η ανάληψή του, τουλάχιστον μέσα στο ορατό μέλλον.

Από εκεί και πέρα, οι τοπικές αρχές φαίνεται πως θα επιθυμούσαν η «καλή ΣΚΤ» να ενταχθεί στον όμιλο της Ελληνικής Τράπεζας και όχι να εκχωρηθεί απ’ ευθείας σε ένα από τα πιθανώς ενδιαφερόμενα funds.
Αυτό μάλιστα που προκύπτει από το ρεπορτάζ του τοπικού τύπου, είναι πως τέσσερα μεγάλα funds (Lone Star, Apollo, Atlas και JC Flowers) έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να συνδράμουν στο εγχείρημα της Ελληνικής, καλύπτοντας ΑΜΚ της τελευταίας με καταβολή μετρητών.

Απέναντι σ’ ένα τέτοιο σενάριο, η διοίκηση και οι σημερινοί βασικοί μέτοχοι της Ελληνικής (Third Point, Wargaming, Δήμητρα Επενδυτική) δείχνουν μεν πρόθυμοι για τη σύμπραξη, αλλά με την προϋπόθεση ότι η «διάχυση» των ποσοστών τους (dilution) θα είναι περιορισμένη και ότι θα εξακολουθήσουν να έχουν ισχυρό λόγο στην ενοποιημένη πλέον Ελληνική-Συνεργατική Τράπεζα.

Επειδή όμως οι θέσεις των τεσσάρων ενδιαφερόμενων funds είναι (λογικά) αντίθετες (ζητούν πρωταγωνιστικό ρόλο), γίνονται αυτές τις ημέρες «ασκήσεις επί χάρτου» προκειμένου να υπάρξει συμβιβαστική λύση.

Μεταξύ των προτάσεων που έχουν πέσει στο τραπέζι είναι η απόκτηση μέρους της «καλής ΣΚΤ», εξαιρουμένων ορισμένων ακινήτων, τμήματος των εξυπηρετούμενων δανείων και κάποιων άλλων περιουσιακών στοιχείων. Κάτι τέτοιο θα περιόριζε την ανάγκη της Ελληνικής Τράπεζας για ΑΜΚ σε μικρότερο ποσό (προκειμένου να καλυφθούν οι απαιτούμενοι δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας), άρα και τη διάχυση των ποσοστών των σημερινών μετόχων.

Οι αβεβαιότητες όμως δεν σταματούν εδώ. Για παράδειγμα, δεν είναι γνωστό το τι θα γίνει τόσο με τον αριθμό των 170 καταστημάτων της ΣΚΤ, όσο και με τους 2.660 εργαζόμενούς της. Προφανώς, ανάλογα με το τελικό περιεχόμενο των προτάσεων εξαγοράς γύρω από τα δύο αυτά ζητήματα, θα επηρεαστεί και το κεφαλαιακό άνοιγμα που θα πρέπει να καλύψει ο νέος ιδιοκτήτης της.

Σε κάθε περίπτωση, τον τελευταίο (και τον καθοριστικό) λόγο στις εξελίξεις θα έχουν η Κεντρική Τράπεζα Κύπρου και ο SSM, που θα πρέπει να εγκρίνουν την πώληση και την αξιοπιστία του νέου σχήματος.

Η κυβέρνηση μέχρι πέρυσι είχε σχεδιάσει πολύ διαφορετικά τα πράγματα για την Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα. Πρόθεσή της ήταν να βρεθεί στρατηγικός επενδυτής που μέσω ΑΜΚ θα αποκτούσε πλειοψηφικό πακέτο, ενώ οι μετοχές που κατείχε το δημόσιο, θα δίδονταν δωρεάν στους συνεργατιστές. Παράλληλα, οι τίτλοι της ΣΚΤ θα εισέρχονταν προς διαπραγμάτευση στο Χρηματιστήριο Αξιών Κύπρου.

Ωστόσο, τα σχέδια αυτά ναυάγησαν, όχι μόνο γιατί συνάντησαν τις επιφυλάξεις των Ευρωπαίων, αλλά και γιατί προεκλογικά ξεκίνησε ένα μπαράζ αρνητικών φημών και απόσυρσης καταθέσεων, που συνεχίστηκε και μετά την επικράτηση του κ. Νίκου Αναστασιάδη στην Προεδρία της Δημοκρατίας.

Έτσι, η κυβέρνηση αναγκάστηκε όχι μόνο να επισπεύσει τη διαδικασία πώλησης της ΣΚΤ, αλλά και να καταθέσει 2,35 δισ. στην τράπεζα, προκειμένου να κατευνάσει τις ανησυχίες των πελατών της.