Διαφωνία Κατσέλη με τρόικα για τις εργασιακές σχέσεις

Κατά της συνταγής που προτείνει η τρόικα για τις εργασιακές σχέσεις βάλλει η υπουργός Εργασίας, Λούκα Κατσέλη, με άρθρο της στο «Βήμα της Κυριακής», υποστηρίζοντας ότι οι δανειστές έχουν κάνει λάθος εκτίμηση των πραγμάτων.

Η κ. Κατσέλη εκφράζει την αντίθεσή της σε «μία γενικευμένη, άκριτη και χωρίς περιορισμούς» απόκλιση των επιχειρησιακών συμβάσεων από τις κλαδικές. Κατά την κυρία Κατσέλη μία τέτοια εξέλιξη «όχι μόνο δεν θα βελτίωνε την ανταγωνιστικότητα και τη συνολική θέση των επιχειρήσεων, αλλά θα δημιουργούσε συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ τους».

Επίσης, σημειώνει, εμπεριέχει τον κίνδυνο «να οδηγήσει σε εκτεταμένη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα», κάτι, που όπως αναφέρει, θα είχε επιπτώσεις στο τζίρο της αγορά και της γενικότερης οικονομικής δραστηριότητας. Η υπουργός υπογραμμίζει ότι «θα επέφερε τον αργό θάνατο του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε εθνικό και κλαδικό επίπεδο, που η εμπειρία στη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια έχει αποδείξει ότι έχει δράσει ευεργετικά, διατηρώντας την κοινωνική συναίνεση και την εργασιακή ειρήνη».

Όπως αναφέρει η κ. Κατσέλη, η μειωμένη ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων δεν οφείλεται στους μισθούς, ούτε στο καθεστώς των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Σύμφωνα με την ίδια, το κύριο αίτιο είναι «το υψηλό μη μισθολογικό κόστος εργασίας στο οποίο συμπεριλαμβάνονται το υψηλό φορολογικό βάρος και η σημαντική επιβάρυνση εργαζομένων και κυρίως εργοδοτών από τις εισφορές Κοινωνικής Ασφάλισης». Επικαλείται δε και σχετικά στοιχεία του ΟΟΣΑ.

Η υπουργός σημειώνει ότι «σε αυτό το βάρος πρέπει να προστεθεί και το κόστος της απερίγραπτης γραφειοκρατίας σχετικά με την αδειοδότηση και λειτουργία των επιχειρήσεων και τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού». Γι' αυτό, αναφέρει, «το ζητούμενο πάνω απ' όλα είναι να προχωρήσουμε αποτελεσματικά σε όλες εκείνες τις αλλαγές που βελτιώνουν την άσκηση της επιχειρηματικότητας, που ενισχύουν την παραγωγικότητα, που μειώνουν το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων, που προωθούν την αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης της χώρας».

«Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με εξασφάλιση της εργασιακής ειρήνης και εδραίωση μιας κουλτούρας διαλόγου και συνευθύνης εργοδοτών και εργαζομένων», τονίζει.