Σρέντερ: «Όλοι συμφωνήσαμε να μπει η Ελλάδα στο ευρώ»

Ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ αντέκρουσε την κριτική που του ασκείται από πολιτικούς του συντηρητικού στρατοπέδου, μεταξύ άλλων και του Χέλμουτ Κολ, για βεβιασμένη απόφαση ένταξης της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ.

«Αυτό δεν ισχύει» τονίζει ο Σρέντερ σε συνέντευξή του στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Der Spiegel». Την εποχή εκείνη, υπενθύμισε ο Σρέντερ, «η Κομισιόν έκρινε ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις. Στο Ευρωκοινοβούλιο όλες οι σημαντικές ομάδες αποδέχθηκαν την ένταξη της Ελλάδας. Επίσης, και τα κόμματα της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) και των Φιλελευθέρων (FDP), μόνον η Χριστιανοκοινωνική Ένωση (CSU) είχε καταψηφίσει την ένταξη της Ελλάδας».

Ο σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος αποφεύγει να ασκήσει κριτική στη διάδοχό του Άνγκελα Μέρκελ για τη διαχείριση της σημερινής κρίσης, επισημαίνοντας ότι «είναι δύσκολη υπόθεση να προχωράς μπροστά σε μια Ευρώπη των 27 μελών». Επικροτεί, μάλιστα, τις τελευταίες εξαγγελίες Μέρκελ-Σαρκοζί για το σχέδιο περί ευρωπαϊκής οικονομικής κυβέρνησης. «Εάν το εννοούν σοβαρά και αποκτήσει τις απαιτούμενες αρμοδιότητες ένας Ευρωπαίος υπουργός Οικονομικών, τότε Γερμανία και Γαλλία έχουν στείλει ένα ισχυρό μήνυμα» λέει ο Σρέντερ.

Λογική, τελική συνέπεια της πορείας αυτής θα είναι η περιστολή της εθνικής κυριαρχίας, «στην οποία θα πρέπει να εξασκηθούμε», σημειώνει ο πρώην καγκελάριος. Όπως τονίζει, η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας από τα εθνικά κοινοβούλια, αναφορικά με τη διαμόρφωση της δημοσιονομικής πολιτικής, «θα πρέπει να καταλήγει στο Ευρωκοινοβούλιο ως ύπατη αρχή». Προτείνει δε τη σύσταση «μιας ειδικής επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου από τα μέλη της Ευρωζώνης που θα αναλάβει τον ελεγκτικό ρόλο». 

Ο πρώην καγκελάριος επίσης υποστηρίζει ένθερμα τη δημιουργία της «Ευρώπης-πυρήνα». Όπως αναφέρει, «εν όψει και του ανταγωνισμού στον πλανήτη, δεν πρέπει να υπάρξουν καθυστερήσεις, αλλά να γίνουν σοβαρά βήματα στην Ευρώπη του πυρήνα». Ειδάλλως, κατά τον Σρέντερ, «η Ευρώπη και τα εθνικά κράτη θα οδηγηθούν στην ασημαντότητα» και «θα συνθλιβούν ανάμεσα στην Ασία, υπό την ηγεσία της Κίνας, και την επανακάμπτουσα Αμερική».