Οι περισσότεροι εντυπωσιάστηκαν από «την παλιά δυσκίνητη μηχανή» που είναι το Δημόσιο. Άλλοι, μιλώντας στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, διαπίστωσαν ότι ο δημόσιος τομέας έχει δύο πρόσωπα: εκείνο που αρνείται κάθε αλλαγή και εκείνο που έχει γνώσεις, διάθεση και φιλότιμο.

Οκτώ συν ένας υπηρεσιακοί υπουργοί της κυβέρνησης Πικραμμένου καταθέτουν στα ΝΕΑ τη γεύση που τους άφησε η υπουργική τους θητεία. Ένας εξ αυτών, ο κ. Ρουπακιώτης άφησε τη θέση του υπουργού στο «δύσκολο λόγω της εποχής» υπουργείο Εργασίας και ανέλαβε ήδη καθήκοντα υπουργού Δικαιοσύνης στη νέα κυβέρνηση.

Φρόσω Κιάου (υπουργός Παιδείας)

«Διευθυντής έκλεισε το τηλέφωνο γιατί νόμιζε ότι του έκανα πλάκα».

«Την πρώτη ημέρα των Πανελλαδικών, τηλεφώνησα σε έναν περιφερειακό διευθυντή εκπαίδευσης για πληροφορίες. Μου έκλεισε το τηλέφωνο γιατί νόμιζε ότι του κάνω φάρσα!».

Η υπηρεσιακή υπουργός Παιδείας Φρόσω Κιάου περιγράφει με αυτόν τον παραστατικό τρόπο την πλέον αρνητική της αίσθηση στη σύντομη επαφή της με τη δημόσια διοίκηση. «Μου έκανε φοβερή εντύπωση το γεγονός ότι διευθυντές, περιφερειάρχες, στελέχη της εκπαίδευσης δήλωναν ότι δεν είχαν δει και δεν είχαν μιλήσει ποτέ με υπουργό. Δεν υπήρχε αμεσότητα στην επικοινωνία, αντίθετα υπήρχαν πάρα πολλοί σύμβουλοι που αναλάμβαναν την επικοινωνία με τους υπηρεσιακούς παράγοντες», συνεχίζει.

Και έτσι, η οδηγία της προς τον διάδοχό της είναι μία: «Θα του έλεγα να αφήσει τη στρατιά των συμβούλων και να μιλάει ο ίδιος με τις υπηρεσίες. Οι πολλοί σύμβουλοι ακυρώνουν τις υπηρεσίες, μπλέκουν τα πράγματα αντί να τα διευκολύνουν, και τελικά προκαλείται δυσλειτουργία».

Τατιάνα Καραπαναγιώτη (υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού)

«Και για μια φωτογράφιση πρέπει να αποφασίζει ο υπουργός»

«Ως παραγωγός αρχαιολογικών ντοκιμαντέρ, επί χρόνια χτυπούσα την πόρτα του υπουργείου ζητώντας άδειες από τις αρμόδιες εφορείες και τα κεντρικά συμβούλια.

Ξαφνικά είμαι εγώ πίσω από το υπουργικό γραφείο. Και διαπιστώνω ότι ως υπουργός βρίσκομαι να υπογράφω μια άδεια είτε για ένα γύρισμα είτε για μια φωτογράφιση σε αρχαιολογικό χώρο. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι κάτι τόσο απλό θα απασχολούσε υπουργό!

Είναι απολύτως κατανοητό και σεβαστό να προστατεύουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά. Αλλά και η διαδρομή που ακολουθεί ένα αίτημα κινηματογράφησης μέχρι το γραφείο του υπουργού ίσως είναι ένα από τα πολλά παράλογα της γραφειοκρατίας του Δημοσίου.

Στον μήνα που πέρασε, είδα πόσο δύσκολο είναι να προσπαθείς να αλλάξεις το σύστημα εκ των έσω. Βρέθηκα στην πλευρά αυτών που αποφασίζουν και κατάλαβα τι σημαίνει να περνάς από την ευκολία της κριτικής στη δυσκολία της κρίσης. Χρειάζεται δουλειά, αφοσίωση, όραμα και χιούμορ. Και ποτέ να μη χάνεις την επαφή με τον έξω κόσμο».

Αντώνης Ρουπακιώτης (υπηρεσιακός υπουργός Εργασίας και νυν υπουργός Δικαιοσύνης)

«Υπάρχουν άξια στελέχη και δεν χρειάζονται τόσοι σύμβουλοι»

Εντυπωσιασμένος από την πληθώρα των συμβούλων έμεινε ο υπηρεσιακός υπουργός Εργασίας Αντώνης Ρουπακιώτης, ο οποίος παρατηρεί ότι στη δημόσια διοίκηση υπάρχουν άξια στελέχη με γνώση, αλλά δεν χρειάζονται τόσοι σύμβουλοι. Πάντως, για τον ίδιο τα προβλήματα στο υπουργείο Εργασίας είναι βουνό. Η οικονομική ασφυξία στα ασφαλιστικά ταμεία, η έκρηξη της ανεργίας και η κατάσταση που επικρατεί στην αγορά εργασίας μετά την εφαρμογή και των μνημονίων έφεραν το υπουργείο Εργασίας στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Ο Αντ. Ρουπακιώτης παρατηρεί ότι το υπουργείο Εργασίας είναι ένα υπουργείο αιχμής και μάλιστα σε μια περίοδο οξύτατης κρίσης που βιώνουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι. Όπως λέει, επιχειρήθηκε να δοθεί ένα άλλο δείγμα άσκησης πολιτικής «και έγιναν παρεμβάσεις στο μέτρο του εφικτού». Ο ίδιος προσθέτει ότι «έγινε προσπάθεια αντιμετώπισης των καθημερινών προβλημάτων στην αγορά εργασίας» και ξεχωρίζει τη συνάντηση που διοργανώθηκε από τον ίδιο με τους κοινωνικούς φορείς «για την αποκατάσταση των αδικιών που επέβαλε το μνημόνιο με τις μειώσεις των μισθών και τη μετενέργεια».

ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ