Στην Αθανασία Αγγελοπούλου

Η φωνή της «σπάει» από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα της συνομιλίας μας και η πρεσβυτέρα Θεοδώρα Καρβελά κλαίει ασταμάτητα μέχρι που τελειώνει ο χρόνος της στο καρτοτηλέφωνο των φυλακών Κορυδαλλού. Μία ημέρα μετά τη μεταγωγή της στο σωφρονιστικό κατάστημα από την Αστυνομική Διεύθυνση Ηλείας, η παπαδιά που άφησε άφωνη την κοινή γνώμη δίνει την πρώτη της συνέντευξη αποκλειστικά στη Real news, παρουσιάζοντας τη δική της εκδοχή για τη δολοφονία του συζύγου της Αθανασίου Αυγερόπουλου από τον εραστή της στις 3 Σεπτεμβρίου στην Ηλεία. Βασανίζεται, όπως λέει, γιατί δεν μπορούσε να είναι παρούσα στην κηδεία του ιερέα στο Μαρούσι «για να κλάψει στο προσκεφάλι του», ενώ το μόνο που πλέον την απασχολεί είναι να τη συγχωρέσουν οι τρεις γιοι της.

Πώς ήταν η ζωή σας με τον ιερέα;

Εκτός από τα προβλήματα που είχαμε σαν οικογένεια, όπως έχουν όλες οι οικογένειες, μια χαρά ήταν. Οικογενειακά προβλήματα που έχουν όλοι, μικροκαβγαδάκια, καταλαβαίνετε τι λέω, του είπα κάτι μου είπε κι αυτός κάτι, αλλά μέχρι εκεί . Τίποτα άλλο.

Είχατε σκεφτεί ποτέ να φύγετε από το σπίτι, να διαλύσετε αυτό τον γάμο;

Οχι, ποτέ. Ποτέ. Οπως σας το λέω ακριβώς. Τον αγαπούσα και μ’ αγαπούσε.

Τι έγινε εκείνη την ημέρα της δολοφονίας στην Ηλεία;

Μου είχε πει αυτός (ο δράστης) «φέρ’ τον εδώ να του πω δυο κουβέντες». Τίποτα άλλο, εγώ είμαι αθώα δεν έχω κάνει τίποτα.

Εσείς οδηγήσατε το αυτοκίνητό σας στο σημείο του φόνου;

Ναι, γιατί μου είχε πει «θέλω να του πω δυο λόγια». Δεν πήγαινε το μυαλό μου ότι θα κάνει κάτι κακό. Απλά αυτός με εκβίαζε, δεν έκανε τίποτα άλλο από το να με εκβιάζει συνέχεια και να μου λέει «αν δεν κάνεις αυτά που σου λέω, θα κάνω κακό στην οικογένειά σου και στα παιδιά σου». Κι έχω τρία παιδιά που τα λατρεύω.

Τον φοβόσασταν δηλαδή;

Πολύ. Και βέβαια τον φοβόμουν και γι’ αυτό δεν έκανα τίποτα άλλο, ούτε αστυνομίες, ούτε τίποτα. Φοβόμουνα πάρα πολύ.

Υπήρξατε ερωτευμένη μ’ αυτόν τον άνθρωπο;

Οχι ποτέ.

Τι σας έφερε κοντά;

Μιλούσαμε στο τηλέφωνο, πιάναμε την κουβέντα και μιλάγαμε, τίποτα άλλο. Από κοντά είχαμε βρεθεί τρεις φορές όλες κι όλες, το ομολογεί και ο ίδιος, και πράγματι τον είχα δει τρεις φορές μόνο. Δεν μου είχε περάσει από το μυαλό ότι μπορεί να τον σκοτώσει. Αυτός το έλεγε βέβαια, αλλά από το να το πεις μέχρι να το κάνεις... Εγώ δεν είχα σκεφτεί καν ότι θα κάνει κάτι κακό αυτός ο άνθρωπος.

Τι θα θέλατε να πείτε στα παιδιά σας μετά απ’ όλα αυτά;

Οτι προσεύχομαι για να είναι καλά και να γυρίσω στην αγκαλιά τους, τίποτα άλλο δεν θέλω. Τα υπεραγαπώ και το ξέρουν αυτό. Τα λατρεύω και δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο, δεν παρακαλάω για τίποτα άλλο τον Θεό, μόνο γι’ αυτό, για να γυρίσουν τα παιδιά μου στην αγκαλιά μου.

Εχετε επικοινωνήσει μαζί τους;

Λίγο μόνο, με τον μεγάλο μου και τον μεσαίο, τον Χ. και τον Σ.

Τι σας είπαν οι γιοι σας σ’ αυτή την κουβέντα;

Τα παιδιά τι να πουν, έχασαν και τον πατέρα τους, δεν είναι κάτι το εύκολο. Καταλαβαίνετε πώς είναι εγώ να είμαι εδώ και ο πατέρας τους εκεί, δεν είναι εύκολο. Ούτε υπάρχει κάτι να τους πω για παρηγοριά, τι να τους πω; Δεν υπάρχει παρηγοριά για τα παιδιά.

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι στο πλευρό σας;

Ο αδερφός μου είναι κοντά μου και κάποιοι συγγενείς. Υπάρχουν και κάποιοι φίλοι που έχουν ενδιαφερθεί, που έχουν πάρει τηλέφωνο.

Πώς φαντάζεστε τη ζωή σας από δω και πέρα;

Θέλω να τελειώσει αυτό το θέμα γιατί είμαι αθώα. Το φωνάζω και θα το θα το φωνάζω μέχρι να πεθάνω. Δεν έχω κάνει τίποτα απ’ όλα αυτά που κατηγορούμαι. Να γυρίσω στα παιδιά μου θέλω, τι άλλο να πω δηλαδή; Μια μάνα γι’ αυτό παρακαλάει τον Θεό, να γυρίσουν τα παιδιά στην αγκαλιά της. Το πρώτο το απέκτησα όταν ήμουν 17 χρονών, έχω κάνει τα πάντα γι’ αυτά τα παιδιά.

Επικοινωνήσατε καθόλου με τον δράστη στην Αστυνομική Διεύθυνση Ηλείας;

Μου έστειλε ένα σημείωμα, στο οποίο έγραψε ότι θα τα καταφέρουμε μαζί. Δεν ξέρω γιατί το έστειλε, ο άνθρωπος είναι άρρωστος εγώ το ’χω πει, δεν θέλω να τον ξαναδώ ούτε στο ένα μέτρο, μόνο τα παιδιά μου θέλω, κανέναν άλλο.

Την ημέρα της κηδείας του ιερέα τι σκεφτόσασταν;

Τον αγαπούσα πολύ. Με βασάνιζε που δεν μπορούσα να πάω στην κηδεία και να πω στον άντρα μου ότι είμαι αθώα. Να πάω στο προσκεφάλι του και να κλάψω, να φωνάξω ότι δεν έχω να κάνει τίποτα, να το ακούσουν όλοι ότι είμαι αθώα.

Πώς περνάτε τον χρόνο σας στη φυλακή;

Προσεύχομαι συνέχεια για να είναι καλά τα παιδιά μου και να γυρίσω κοντά τους.

«Θέλω να καταδικαστεί σε ισόβια»

Τι έχετε μέσα σας για τον δράστη;

Κακία, τι άλλο; Μίσος, αντιπάθεια, όλα τα ’χω. Ποτέ στη ζωή μου δεν θέλω να τον ξαναδώ μπροστά μου, σας είπα, ούτε στα δύο μέτρα.

Ποια τιμωρία θέλετε γι’ αυτόν;

Μπορώ να πω και ισόβια. Γιατί έκανε κακό πολύ μεγάλο στον άντρα μου και δεν του άξιζε, δεν έκανε τίποτα αυτός ο άνθρωπος. Ούτε εκείνος ούτε εγώ. Γιατί; Eπειδή εκείνος ήταν άρρωστος, του φταίγαμε τίποτα εμείς; Να κάνει κακό στον άντρα μου και στα παιδιά μου; Γιατί; Αν δεν ήταν αυτός, κι εγώ θα κοίταζα την οικογένειά μου.

Το ραβασάκι του δράστη προς την παπαδιά

«Θα το ξεπεράσουμε μαζί»

Παρότι στην κατάθεσή του δηλώνει μετανιωμένος που πυροβόλησε εν ψυχρώ τον ιερέα Αθανάσιο Αυγερόπουλο, ο 41χρονος δράστης Νίκος Παναγόπουλος επιμένει στον έρωτά του για την παπαδιά. Το διάστημα που και οι δύο κρατούνταν στην Αστυνομική Διεύθυνση Ηλείας, έγραψε σε ένα σκισμένο χαρτί ένα μήνυμα για τη συγκατηγορούμενή του και φρόντισε να φτάσει άμεσα στα χέρια της. Το περιβόητο ραβασάκι που φέρνει στο φως η «R» περιλαμβάνει ένα εντελώς ανορθόγραφο κείμενο, μέσω του οποίου ο Παναγόπουλος την καλεί να συνεχίσουν να είναι μαζί, παρά τα όσα συνέβησαν το μοιραίο πρωινό στην εθνική οδό Πύργου - Κυπαρισσίας. «Ο,τι έγινε, έγινε, θα το ξεπεράσουμε μαζί», γράφει ο δράστης στην πρεσβυτέρα, ελπίζοντας πως ούτε η δολοφονία αλλά ούτε και η προφυλάκισή τους μπορούν να σταθούν εμπόδιο στον έρωτά τους. Η παπαδιά, πάντως, εμφανίζεται ασυγκίνητη μπροστά στην προσπάθεια επαναπροσέγγισης, αφού χαρακτηρίζει άρρωστο τον δράστη και υποστηρίζει ότι δεν θέλει να τον ξαναδεί ποτέ.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΥΤΡΑΣ- Συνήγορος υπεράσπισης: «Δικάζεται για τις επιλογές της»

Για έγκλημα πάθους κάνει ο λόγο ο συνήγορος υπεράσπισης της Θεοδώρας Καρβελά, Απόστολος Λύτρας, υποστηρίζοντας ότι η ζήλια «όπλισε» το χέρι του 41χρονου Νίκου Παναγόπουλου, ο οποίος πυροβόλησε τον ιερέα.

«H εντολέας μου από την πρώτη στιγμή δηλώνει αθώα. Από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν προκύπτει η συμμετοχή της στο ειδεχθές έγκλημα για το οποίο κατηγορείται, δηλαδή σε ηθική αυτουργία στην ανθρωποκτονία του συζύγου της. Πρόκειται για ένα έγκλημα πάθους. Η ζήλια είναι αυτή που όπλισε το χέρι του δράστη. Η πρεσβυτέρα ποτέ δεν είπε στον δράστη να δολοφονήσει τον ιερέα. Δεν είχε κανένα λόγο-κίνητρο. Οπως άλλωστε ομολογεί και ο συγκατηγορούμενός της, είχαν συναντηθεί μόνο 3-4 φορές σε μια γνωριμία 3 μηνών. Η υπόθεση αυτή έχει εξελιχθεί μέχρι στιγμής υπό το βάρος και την πίεση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και της κοινής γνώμης, που ουσιαστικά καταδικάζει την εντολέα μου για τις προσωπικές της επιλογές που από ηθικής απόψεως δεν συνάδουν με τον ρόλο της ως πρεσβυτέρας. Τα ποινικά δικαστήρια όμως δεν στέκονται σε ηθικολογίες, αλλά σκοπός τους είναι η ανεύρεση της αλήθειας και η απονομή της δικαιοσύνης βάσει των πραγματικών περαστικών και της σχηματισθείσας δικογραφίας».