Μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες έφυγε από τη ζωή, την Τρίτη στο Καράκας.

Την είδηση ανακοίνωσε στην κρατική τηλεόραση ο αντιπρόεδρος της χώρας Νίκολα Μαντούρο.

«Πήραμε την πληροφορία για το πιο τραγικό γεγονός που έχουμε ανακοινώσει στο λαό μας. Στις 16:25 (20:55 GMT) σήμερα, 5 Μαρτίου, απεβίωσε ο κομαντάτε Ούγκο Τσάβες», δήλωσε ο Μαντούρο.






Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου 1954. Παντρεύτηκε δύο φορές και τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν διαζευγμένος από την Μαρισαμπέλ Ροδρίγκες. Απέκτησε τέσσερα παιδιά.



Το 1983 ίδρυσε το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200, ενώ στις 4 Φεβρουαρίου 1992 πραγματοποίησε απόπειρα πραξικοπήματος κατά του τότε πρόεδρου Κάρλος Άντρες Πέρες. Η απόπειρα απέτυχε, όπως και μια ακόμη την ίδια χρονιά. Στην δεύτερη προσπάθεια κατάληψης της εξουσίας από το κίνημα του Τσάβες, ο ίδιος βρισκόταν στη φυλακή. Μετά από δύο χρόνια, ο πρόεδρος Ραφαέλ Καλντέρα του έδωσε αμνηστία και στη συνέχεια δημιούργησε πολιτικό κόμμα με την ονομασία «Κίνημα για την Πέμπτη Δημοκρατία».



Ο Ούγκο Τσάβες εξελέγη πρόεδρος της Βενεζουέλας στην 6 Δεκεμβρίου του 1998, σε μια εκλογική διαδικασία με μεγάλη συμμετοχή από την πλευρά των ψηφοφόρων. Ορκίστηκε στις 2 Φεβρουαρίου του 1999 και δημιούργησε Συντακτική Εθνοσυνέλευση. Ακολούθησε η νίκη του στις βουλευτικές εκλογές, όπου το κόμμα του κατέλαβε τις 120 από τις 131 έδρες. Ο Τσάβες επανεξελέγη το 2000 και το 2006. Το πρόγραμμα που εφάρμοσε περιελάμβανε αναδιανομή της γης και προγράμματα στέγασης και περίθαλψης για τους οικονομικά ασθενέστερους.



Στις 11 Απριλίου του 2002, δύο μέρες αφότου τα συνδικάτα στη Βενεζουέλα κήρυξαν απεργία για μια μεγάλη εταιρία πετρελαίου την οποία ο Τσάβες ήθελε να διώξει από τη χώρα, πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις κατά τις οποίες έχασαν τη ζωή τους 17 άνθρωποι και εκατοντάδες τραυματίστηκαν. Τότε, παραιτήθηκε ο διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων Λούκας Ρινκόν Ρομέρο, ο οποίος μάλιστα ανακοίνωσε την παραίτηση του Τσάβες. Αργότερα ο ίδιος ο Ούγκο Τσάβες ανέφερε ότι συνελήφθη και ήταν όμηρος.



Νέος πρόεδρος αυτοανακηρύχθηκε ο Πέδρο Καρμόνα, πρόεδρος του συνδέσμου βιομηχάνων και εμπόρων της Βενεζουέλας υποστηριζόμενος από το στρατό. Ωστόσο, στις 13 Απριλίου ο Τσάβες επέστρεψε στην ηγεσία και έτσι τερματίστηκε η συντομότερη κυβέρνηση στην ιστορία της Βενεζουέλας.



Σε δημοψήφισμα που διεξήχθη στις 2 Δεκεμβρίου του 2007, ο Ούγκο Τσάβες υπέστη την πρώτη του ήττα, αφού καταψηφίστηκαν με μικρή διαφορά οι σχεδιαζόμενες από τον ίδιο συνταγματικές τροποποιήσεις. Με τις απορριφθείσες μεταρρυθμίσεις από τον λαό της Βενεζουέλας, ο Τσάβες θα μπορούσε να διεκδικεί εφ’ όρου ζωής την επανεκλογή του, να καταργήσει την αυτονομία της κεντρικής τράπεζας, να ενισχύσει τον έλεγχό του στις ένοπλες δυνάμεις και να περιορίσει την ελευθεροτυπία σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.



Το 2011 άρχισαν τα προβλήματα υγείας για τον Τσάβες, καθώς ασθένησε σοβαρά από καρκίνο. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε να κερδίσει τη μάχη για κάποιο διάστημα και διεκδίκησε νέα θητεία στις προεδρικές εκλογές, όπου και κατάφερε να νικήσει τον αντίπαλό του, Ενρίκε Καπρίλες.