Μπορεί να έτρωγε τα καλύτερα φαγητά, αλλά δεν μπορούσε να μην φοβάται ότι αυτή ήταν και η τελευταία φορά που έτρωγε. Στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η Margot Woelk διετέλεσε επίσημη δοκιμάστρια των γευμάτων του Αδόλφου Χίτλερ, προκειμένου να αποφευχθεί η δολοφονία του Φύρερ από όσους είχαν την έμπνευση να ρίξουν δηλητήριο στο φαγητό του.  

Στα 95 της χρόνια η... τολμηρή γυναίκα αποκαλύπτει τον ρόλο που διαδραμάτισε στη διάρκεια του πολέμου αλλά και το μυστικό που έκρυβε από τον κόσμο, ακόμη και από τον σύζυγό της.



Η Woelk ήταν περίπου 25 χρονών στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Επί 2,5 χρόνια υπήρξε μία από τις 15 κοπέλες που... δοκίμαζαν το φαγητό του Χίτλερ, για να διασφαλίσουν ότι δεν είναι δηλητηριασμένο, προτού σερβιριστεί επίσημα στον Φύρερ, τα τελευταία χρόνια του Πολέμου που διέμενε στη "Φωλιά του Λύκου", το καλά φυλαγμένο κέντρο εξουσίας του στην Πολωνία.  

"Ήταν χορτοφάγος. Δεν έφαγε ποτέ κρέας, όσο καιρό τουλάχιστον εγώ υπηρετούσα εκεί" αποκαλύπτει η 95χρονη γυναίκα για τις διατροφικές συνήθειες του Χίτλερ. "Ήταν τόσο παρανοϊκός ότι οι Βρετανοί θα τον δηλητηρίαζαν και γι' αυτό είχε 15 κοπέλες να δοκιμάζουν το φαγητό του προτού φάει εκείνος".

Το πλεονέκτημα της γυναίκας τον καιρό εκείνο ήταν ότι "καθώς υπήρχε μεγάλη στέρηση τροφής και δεν είχαμε να φάμε, το να δοκιμάζω το φαγητό του Φύρερ είχε και τα θετικά του. Το φαγητό ήταν νοστιμότατο, μόνο με τα καλύτερα και φρεσκότερα λαχανικά κι ό,τι μπορούσες να διανοηθείς. Και πάντα μαζί του μαγείρευαν μακαρόνια ή ρύζι".

Βέβαια, η Woelk επισημαίνει το αρνητικό στοιχείο: "Αυτός ο συνεχής φόβος, όλες ξέραμε τις φήμες για δηλητήριο στο φαγητό του και δεν μπορούσαμε να το ευχαριστηθούμε. Κάθε μέρα φοβόμασταν ότι αυτό θα ήταν και το τελευταίο μας γεύμα".



Τώρα, στη δύση της ζωής της αποφάσισε να εξομολογηθεί την αλήθεια την οποία απέκρυψε από ντροπή και φόβο της δίωξης λόγω της συνεργασίας της με τους Ναζί, αν κι επιμένει ότι δεν υπήρξε ποτέ μέλος του κόμματός τους. 

Η συνεργασία της με τον Χίτλερ ξεκίνησε όταν εγκατέλειψε το Βερολίνο για να γλιτώσει από τις αεροπορικές επιδρομές των Συμμάχων. Ο άνδρας της ήδη υπηρετούσε στον γερμανικό στρατό και μόνη της μετακόμισε ανατολικά του Βερολίνου, στην πόλη Ράστενμπουργκ, τώρα πια πολωνική πόλη. Εκεί θήτευσε ως δοκιμάστρια του φαγητού του Φύρερ αλλά και ως σιτιστής. Ο Φύρερ ήταν μυστικοπαθής ακόμη και με την ασφάλεια των διαμερισμάτων του, ώστε η γυναίκα δεν τον είδε ποτέ, παρά μόνο τον σκύλο του, τον ποιμενικό του Blondie, και τους φρουρούς του των Ες Ες. Οι φόβοι του βέβαια δεν ήταν αβάσιμοι, καθώς στις 20 Ιουλίου 1944 ένας έμπιστός του πυροδότησε βόμβα στο οχυρό του, στη "Φωλιά του Λύκου" στην προσπάθειά του να τον σκοτώσει. Την επόμενη ημέρα, εκτελέστηκαν 5.000 άτομα για τιμωρία στην απόπειρα δολοφονίας του.



Αυξήθηκε η ένταση, ενώ οι Ναζί έδωσαν εντολή στη γυναίκα να εγκαταλείψει τους συγγενείς της και να έρθει να μείνει μόνιμα σ' ένα εγκαταλελειμμένο σχολείο κοντά στο συγκρότημα. Ένας φίλος της Ες Ες βλέποντας τον πόλεμο να βαίνει αρνητικά για τη Γερμανία και τον σοβιετικό στρατό να πλησιάζει, τη συμβούλευσε να εγκαταλείψει τη "Φωλιά του Λύκου", όπως κι έκανε.

Επέστρεψε με τρένο στο Βερολίνο κι αναζήτησε καταφύγιο. Οι υπόλοιπες γυναίκες-δοκιμάστριες παρέμειναν καθώς ήταν το σπίτι τους στην πόλη όπως και οι οικογένειές τους. Αργότερα, τον Ιανουάριο του 1945, οι Ρώσοι εκτέλεσαν και τις 14 κοπέλες. Τα βρετανικά και τα αμερικανικά βομβαρδιστικά είχαν μετατρέψει το Βερολίνο σε συντρίμμια. Στις 20 Απριλίου 1945 το σοβιετικό πυροβολικό και οι δυνάμεις εδάφους επιτέθηκαν στην καρδιά της πρωτεύουσας την οποία υπερασπίστηκαν όσοι μαχητές των Ες Ες είχαν απομείνει όπως και κάποια μέλη της Ναζιστικής Νεολαίας.



Ύστερα από δύο εβδομάδες σκληρών μαχών, στις 2 Μαΐου, η πόλη παραδόθηκε. Ο Χίτλερ, που πέντε μήνες νωρίτερα είχε εγκαταλείψει το καταφύγιό του, αυτοκτόνησε, ενώ ο διάδοχός του παραδόθηκε μία εβδομάδα αργότερα, τερματίζοντας τον πόλεμο στην Ευρώπη.

Η γυναίκα πιάστηκε αιχμάλωτη από τους Σοβιετικούς στρατιώτες στο Βερολίνο και οδηγήθηκε σ' ένα διαμέρισμα όπου τη βίαζαν διαδοχικά για 14 ημέρες. "Γι' αυτό και δεν μπόρεσα να κάνω παιδιά. Μου τα κατέστρεψαν όλα!" εξομολογείται με πικρία.

Προσπάθησε να ξαναφτιάξει τη ζωή της και να ξεχάσει τις οδυνηρές αναμνήσεις αλλά και τη συνεργασία της με τις ναζιστικές δυνάμεις. Ο άνδρας της επέστρεψε από τον πόλεμο αλλά πέθανε 23 χρόνια μετά. Με την αδυναμία που έφεραν τα γηρατειά και καθώς το διαμέρισμά της δεν διαθέτει ασανσέρ δεν έχει βγει από το σπίτι της τα οκτώ τελευταία χρόνια. Τώρα, στη δύση της ζωής της θέλει να διώξει οριστικά τον πόνο των αναμνήσεων κι αποφάσισε να μιλήσει για τη ζωή, τα μυστικά και τις εμπειρίες της, που τη στοιχειώνουν...

ΠΗΓΗ: NEW YORK DAILY NEWS