Με ανάμεικτα αισθήματα άφησε όσους την παρακολούθησαν η 10η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, που έριξε αυλαία το βράδυ της περασμένης Κυριακής.

Στο επίπεδο των εκδηλώσεων, το αποτέλεσμα ήταν οπωσδήποτε ικανοποιητικό: θεματικό εύρος, καθώς και πολλές και αρκετά καλά οργανωμένες συζητήσεις, με τη συμμετοχή σημαντικών βρετανών συγγραφέων (η Μεγάλη Βρετανία ήταν τιμώμενη χώρα), εκ των οποίων ξεχώρισε ο Τζόναθαν Κόου, που μίλησε για την κρίση σε χαμηλούς τόνους και μακριά από την οποιαδήποτε διάθεση καταγγελίας.

Θα πρέπει να σημειωθεί επίσης η επιτυχία του 2ου Βαλκανικού Φεστιβάλ Ποίησης, που λειτούργησε μέσα στην έκθεση, σε συνεργασία με την Εταιρεία Συγγραφέων (μνήμη Μίμη Σουλιώτη), φιλοξενώντας ποιητές από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Σλοβενία, τη Βοσνία, την Τουρκία, τη Σερβία, την ΠΓΔΜ και την Κροατία. Σε κάθε περίπτωση, το κοινό χαρακτηριστικό των περισσότερων εκδηλώσεων ήταν η μεγάλη προσέλευση του κοινού (με αποκορύφωμα το τιμητικό δίωρο για τον Δ. Ν. Μαρωνίτη), ακόμα και σε ως εξ αντικειμένου δύσκολες ημέρες και ώρες.

Υποτονική ήταν, ωστόσο, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, η εικόνα της αίθουσας «θεματικού αφιερώματος Κ. Π. Καβάφης». Και δεν έφταιξε γι αυτό μόνο το φτωχό εκθεσιακό υλικό αλλά και η οργανωτική σύγχυση, που επέτρεψε να φιλοξενηθούν στην αίθουσα οι πλέον ετερόκλιτες εκδηλώσεις.

Το ενδιαφέρον που έδειξε ο κόσμος για τα περίπτερα της έκθεσης αποδείχθηκε αντιστρόφως ανάλογο του ενδιαφέροντος το οποίο παρατηρήθηκε για τις εκδηλώσεις. Χρειάστηκε να φτάσουμε στο απόγευμα του Σαββάτου για να γεμίσουν οι χώροι και να υπάρξει κάποια αγοραστική κίνηση, που συνεχίστηκε μέχρι και το βράδυ της Κυριακής. Όπως, πάντως, έλεγαν πολλοί εκδότες, οι πωλήσεις παρουσίασαν αισθητή πτώση συγκρινόμενες με τις πωλήσεις των προηγούμενων διοργανώσεων.

Αξίζει, επιπροσθέτως, να ειπωθεί πως η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης δεν κατόρθωσε και αυτή τη χρονιά να λύσει ένα πάγιο πρόβλημα: την υπεράσπιση του διεθνούς της χαρακτήρα. Τα λίγα ξένα περίπτερα δεν φιλοξένησαν για άλλη μια φορά ξένους εκδότες αλλά άλμπουμ ή ενημερωτικά εγχειρίδια τα οποία απέστειλαν πρεσβείες και προξενεία. Το ενδεικτικότερο ίσως παράδειγμα προς αυτή την κατεύθυνση ήταν το τεράστιο περίπτερο της Τουρκίας με μηδαμινό αριθμό βιβλίων (πολυτελείς εκδόσεις με τουριστικό ύφος).