Τα ενθουσιώδη σχόλια του κοινού απέσπασε ο θίασος «…προς τον ήλιο», η πρώτη ελληνική θεατρική ομάδα στη Βιέννη, στις δύο παραστάσεις που έδωσε με το έργο «Παραμερίζουμε ποιητή για να περάσεις», ένα αφιέρωμα στον μεγάλο ποιητή της Ρωμιοσύνης, Γιάννη Ρίτσο, στο θέατρο «Ιντερκουλτεάτερ» της αυστριακής πρωτεύουσας.

Ήταν η πρώτη προσπάθεια επί σκηνής αυτού του θεατρικού εργαστηρίου που ίδρυσε, τον Οκτώβριο του 2011, ο ηθοποιός και δάσκαλος υποκριτικής τα προηγούμενα χρόνια στην Ελλάδα, Θοδωρής Λιμήτσιος, με στόχο να δοθεί ένα τελείως διαφορετικό μέχρι σήμερα, ελληνικό «παρών» στη Βιέννη και ο οποίος ήταν ο σκηνοθέτης των δύο παραστάσεων του έργου που φέρει την υπογραφή της συγγραφέα Λίλιαν Δημητρακοπούλου.

Το ιδιόμορφο αυτό θεατρικό έργο αποτελεί μια συνοπτική αφήγηση της ζωής του μεγάλου Έλληνα ποιητή και αγωνιστή Γιάννη Ρίτσου και επικεντρώνεται στους πιο σημαντικούς σταθμούς μιας πολυτάραχης ζωής, πλούσιας σε συγκινήσεις, παρακολουθώντας την παράλληλη πορεία της πολιτικής δράσης και της ποιητικής του δημιουργίας.

Οι ηθοποιοί, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, είναι ταυτόχρονα αφηγητές, που συνοδεύουν την καθαρή αφήγηση των περιστατικών με αυθεντικούς στίχους του Ρίτσου (στα ελληνικά και στα γερμανικά), ενώ σε αρκετά σημεία η αφήγηση-απαγγελία διακόπτεται, για να πάρουν τη θέση της στίχοι του ποιητή μελοποιημένοι από τους μουσικοσυνθέτες Μίκη Θεοδωράκη και Χρήστο Λεοντή, συνδυάζοντας με τον τρόπο αυτό διαφορετικά είδη τέχνης: θέατρο, λογοτεχνία, μουσική-τραγούδι.

Στο πνεύμα αυτό, τη σκηνοθεσία του Θοδωρή Λιμήτσιου στο «Παραμερίζουμε ποιητή για να περάσεις» ανέδειξαν με τις ικανότητές τους οι συμμετέχοντες νέοι ηθοποιοί-Ελληνες της Βιέννης, Ελενα Γκότση, Ιουλία Ζενάνου, Νίκος Ζουγρής, Βασίλης Κουτσούκος, Χρήστος Λάκης, Σαντίνα Μαρκέτου, Δανάη Μέρμηγκα, Ειρήνη Σκούτα και Χριστίνα Χρυσανθακοπούλου.
Σημαντική στην επιτυχία της παράστασης ήταν η συμβολή της ερμηνείας των μελοποιημένων ποιημάτων από την Ολγα Καίσαρη με συνοδεία στο πιάνο από τον γνωστό πιανίστα και διευθυντή ορχήστρας Αναστάσιο Στρίκο και στο μαντολίνο από τη Ναταλία Στρίκου.
Στην παράσταση αποδόθηκαν αποσπάσματα από τα έργα Επιτάφιος, Ρωμιοσύνη, Τρακτέρ, Καπνισμένο Τσουκάλι, Το τραγούδι της Αδελφής μου, Σονάτα του Σεληνόφωτος, Εαρινή Συμφωνία, Εμβατήριο του Ωκεανού, Τελευταία Προ Ανθρώπου Εκατονταετία, Ο 'Ανθρωπος με το Γαρύφαλλο, Πέτρινος Χρόνος, όπως και αποσπάσματα από τη μελοποίηση κάποιων από αυτά.

Τη γερμανική μετάφραση των αποσπασμάτων των έργων του Γιάννη Ρίτσου υπέγραφαν η Σαντίνα Μαρκέτου και ο Γιοχάνες Στέλε, ενώ το όλο εγχείρημα στηρίχθηκε από τον Σύλλογο Ελλήνων Φοιτητών και Επιστημόνων Βιέννης (ΣΕΦΕΒ) και από τον πρώην πρόεδρό του από Αλέξανδρο Ανδράλη, ο οποίος πίστεψε από την αρχή στην ιδέα, καθώς και από το Γραφείο Αυστρίας του ΕΟΤ.

Όπως επισημαίνονταν στο πρόγραμμα, η παράσταση στόχευε να αποτίσει φόρο τιμής και να γνωρίσει τον θεατή με έναν από τους σπουδαιότερους Έλληνες σύγχρονους ποιητές, τον Γιάννη Ρίτσο που υπήρξε πάνω από όλα πρότυπο αγωνιστή, ο οποίος παλεύει και γράφει στίχους-ύμνο στον άνθρωπο, πέρα και πάνω από φυλές, έθνη και θρησκείες, διακηρύσσοντας αξίες πανανθρώπινες και διαχρονικές, όπως η ειρήνη, η αγάπη και η ελευθερία.
«Και αυτή ακριβώς η πίστη σε αυτά τα αιώνια ιδανικά είναι που οδήγησε τον Ρίτσο σε ανοιχτή σύγκρουση με την εκάστοτε πολιτική εξουσία, με συνέπεια τις αλλεπάλληλες διώξεις και εξορίες του», σημειώνει στο πρόγραμμα της παράστασης ο Βησσαρίων Μπουσόπουλος που το επιμελήθηκε.