Τι χρειάζεται για να κάνεις ένα τρελό όνειρο πραγματικότητα; Ένα παλιό μπλε βαν, μια παρέα έξι νέων από όλο τον κόσμο, ένα υπέροχο μέρος για προορισμό και μεράκι γι’ αυτό που τόσο πολύ αγαπάς. Τη συνταγή αυτή ακολούθησαν ενστικτωδώς το 2004 ο Craig, ο Oliver, ο Chris, ο Tim, ο William και η Μαρία και, με ένα αυτοκίνητο τύπου βαν, ξεκίνησαν από το Cambridge και έφτασαν στη Σαντορίνη. Εκεί, στο σημείο με το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα του Αιγαίου, έφτιαξαν ένα βιβλιοπωλείο.

Το «Atlantis», όπως το ονόμασαν, χαρακτηρίστηκε από τη βρετανική εφημερίδα Guardian ως «το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου». Έκτοτε, φιγουράρει σε όλες τις λίστες με τα πιο όμορφα βιβλιοπωλεία στον πλανήτη. Το μόνο κορίτσι της παρέας του 2004, η Μαρία Παπαγαπίου, είναι Κύπρια. Γεννήθηκε το 1980 στη Λευκωσία, αλλά μεγάλωσε στο Λονδίνο, όπου σπούδασε Αγγλική Λογοτεχνία. Όταν το 2003 από φίλους φίλων έμαθε για το σχέδιό τους, μπήκε κι εκείνη στο βαν.




«Η ιδέα ήταν του Craig και του Oliver, δύο Αμερικανών φοιτητών που το 2002 είχαν πάει για διακοπές στη Σαντορίνη. Όταν τα βιβλία που είχαν μαζί τους τους τελείωσαν, έψαξαν ένα βιβλιοπωλείο για να αγοράσουν άλλα. Κι όταν δεν βρήκαν τελικά αυτό που ήθελαν, σκέφτηκαν να φτιάξουν οι ίδιοι ένα!», λέει στον Φιλελεύθερο η Μαρία Παπαγαπίου, συστήνοντάς μας τους ιδρυτές του «Atlantis». «Επέστρεψαν πίσω στην Αμερική, τελείωσαν τις σπουδές τους και άρχισαν να οργανώνουν το σχέδιό τους. Στην πορεία προστέθηκε στην ομάδα και ο Chris, αλλά και η ομάδα από την Αγγλία». Η Μαρία είχε μόλις επιστρέψει από ένα μεγάλο ταξίδι στην Ινδία και είχε αρχίσει να δουλεύει σε ένα βιβλιοπωλείο στο Λονδίνο, προσπαθώντας να διαπιστώσει τι ήθελε να κάνει στη ζωή της. «Και τότε μια φίλη μου, η Τζέννυ, μου είπε για το πρότζεκτ. Η ιδέα μου άρεσε πολύ. Ήμουν και η μόνη που ήξερα ελληνικά -τα ελληνοκυπριακά της παροικίας- οπότε θα μπορούσα να βοηθήσω. Και είπα, θα έρθω κι εγώ», διηγείται. Φτάνοντας στην Σαντορίνη, άρχισαν να ψάχνουν χώρους για να εγκαταστήσουν το όνειρό τους. Σιγά-σιγά, αναζητώντας κατάλληλη στέγη, γνώρισαν τους ντόπιους, οι οποίοι τους δέχθηκαν με μεγάλη χαρά. Λίγο καιρό μετά βρήκαν έναν ερειπωμένο κτήριο-σπηλιά στην Οία, κάτω από το κάστρο, που τον ερωτεύτηκαν... Και η επισκευή άρχισε...

«Αρχίσαμε να μαζεύουμε υλικά, οτιδήποτε μπορούσαμε να βρούμε στις παραλίες, ή άλλα που μας προσέφεραν οι ντόπιοι. Φτιάξαμε ράφια, χωρίσματα, κρεβάτια, τραπέζια. Εκτός από βιβλιοπωλείο, το Atlantis θα ήταν και το σπίτι μας. Ακόμη και βάρκα ανεβάσαμε στην ταράτσα μας για να τη γεμίσουμε βιβλία!», εξηγεί. «Χρειάστηκε να περάσουμε από την Εφορία, τους λογιστές, νομικούς, τραπεζίτες. Λίγη γραφειοκρατία, πολλή βοήθεια και τα καταφέραμε! Οι άνθρωποι εκεί πίστεψαν σε αυτό που θέλαμε να κάνουμε και μας βοήθησαν πολύ», λέει. Νίκησε ακόμη και την κρίση. Όπως όλες οι επιχειρήσεις, έτσι και το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου χτυπήθηκε από την κρίση στην Ελλάδα.



«Ήταν από τις πιο δύσκολες χρονιές μας. Το Atlantis ποτέ δεν έβγαζε μεγάλο κέρδος, αυτό που μας ένοιαζε ήταν κυρίως τα έξοδά του, αλλά με την κρίση κινδυνεύσαμε να κλείσουμε. Τότε ζητήσαμε τη βοήθεια του... κοινού. Κάναμε ένα crowd funding και η ανταπόκριση ήταν τόσο μεγάλη, που η ιστοσελίδα που φιλοξένησε τη διαδικασία πήρε συνέντευξη από τον Craig και τον Chris γι’ αυτό», εξηγεί. «Τελικά, τα καταφέραμε!». Πριν από λίγες μέρες η Μαρία ήταν ξανά στη Σαντορίνη. Τώρα ετοιμάζει τις λεπτομέρειες του γάμου της με τον Chris, έναν από τους ιδρυτές του βιβλιοπωλείου, που γνώρισε το 2004. Ο γάμος θα γίνει τον επόμενο χρόνο -πού αλλού;- στο Atlantis. Θα συμπέσει με τα 10 χρόνια από την ίδρυση του καταστήματος. «Αγαπήσαμε αυτό το μέρος. Λατρέψαμε το Ατλαντίς. Εκεί γνωρίσαμε καλύτερα τον εαυτό μας και τους φίλους μας... Γι’ αυτό πάντα εκεί επιστρέφουμε», καταλήγει η Μαρία. Μ. Παπαγαπίου: Σήμερα κάνει και δικές τους εκδόσεις Το βιβλιοπωλείο άνοιξε τις πύλες του την άνοιξη του 2004. Και ήταν όπως το είχαν ονειρευτεί! «Για τα πρώτα 2-3 χρόνια, πολύ περισσότερο από ό,τι είχα σχεδιάσει, ασχολήθηκα πολύ με το βιβλιοπωλείο. Όπως και τα υπόλοιπα παιδιά, δούλευα σε προσωρινές εργασίες στο Λονδίνο για τον βιοπορισμό μου και ταξίδευα στην Σαντορίνη για 4-5 μήνες για να βοηθήσω να χτιστεί και να ενδυναμωθεί το πρότζεκτ. Με την ομάδα να μεγαλώνει και να πάλλεται με νέο αίμα, το βιβλιοπωλείο προχώρησε.

Στο ταβάνι του βιβλιοπωλείου έχουμε γράψει τα ονόματά μας σε σπιράλ -και είναι πολλά! Εννοείται πως όλοι μας, κάθε καλοκαίρι πάμε εκεί για να βοηθήσουμε», τονίζει η Μαρία. Ολα αυτά τα χρόνια το βιβλιοπωλείο έχει καταφέρει να οργανώσει φεστιβάλ, συζητήσεις και εκδηλώσεις. Τα βιβλία στα ράφια είναι κυρίως ξενόγλωσσα, με έμφαση στη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, αλλά πολλοί ακόμη τίτλοι -και ελληνικοί- συνυπάρχουν αρμονικά. Πελάτες ήταν αρχικά οι Σαντορινιοί, αλλά από στόμα σε στόμα η φήμη του διαδόθηκε και οι τουρίστες άρχισαν να καταφτάνουν. «Αυτή τη στιγμή, τους πιο πολλούς μήνες στο νησί είναι ο Craig. Ξεκινήσαμε μάλιστα και τις δικές μας εκδόσεις, ένα εντελώς ξεχωριστό πρότζεκτ. Μικρές εκδόσεις σαν καρτ-ποστάλ, από διηγήματα και ιστορίες που αγαπάμε όλοι μας και βρίσκονται διαθέσιμες χωρίς δικαιώματα. Τα μικρά αυτά βιβλιαράκια δεν βαραίνουν τις βαλίτσες των ταξιδιωτών και μπορούν να είναι ένα υπέροχο δώρο», μας λέει η Μαρία.