Οι ειδικοί απαντούν: Κοριτσάκι με έντονο άγχος

Γεια σας! Έχω μια κόρη 5,5 χρόνων, πηγαίνει μεγάλα νήπια και μένουμε σ’ένα χωριό, αλλά το σπίτι μας είναι σε χωράφι και δεν έχουμε καθόλου γείτονες. Από βρέφος η κόρη μου ζει σε ένα υπερπροστατευτικό περιβάλλον, και από εμάς τους γονείς αλλά και από τους παππούδες, με πολλά «μη», εκτός από έμενα που δεν της λέω «μη» γιατί το λένε όλοι οι υπόλοιποι. Είναι ένα έξυπνο ευαίσθητο και με ενσυναίσθηση παιδί, καθόλου διεκδικητική, υπάκουη, και νομίζω ένα παιδί που κάθε γονιός θα ήθελε να είχε αφού θεωρείται «βολικό». Από τα 3 πηγαίνει παιδικό σταθμό και φέτος μεγάλα νήπια και πάντα είχε δύσκολη προσαρμογή για μεγάλο διάστημα. Δεν κάνει φίλους και στο σχολείο δεν παίζει με κανένα παιδί γιατί, μου λέει, ότι δεν θέλει και γιατί τα παιδιά κάνουν πολύ φασαρία και δεν ακολουθούν τους κανόνες που λέει η δασκάλα. Η δασκάλα μου είπε ότι έχει πολύ άγχος για την ηλικία της -το είχα διαπιστώσει κι εγώ- και μέσα στην τάξη κάνει ένα συγκεκριμένο «μηχανικό» δρομολόγιο. Τελευταία έκλαιγε και έλεγε ότι την κυνηγάνε εφιάλτες και δεν την αφήνουν να είναι ευτυχισμένη. Τα απογεύματα νομίζω πως είχε κρίσεις πανικού, κουλουριαζόταν έτρεμε και μου έλεγε ότι δεν θέλει να παίξει, να φάει, να πιει τίποτα και το μόνο που ήθελε ήταν να βλέπει παιδικά. Αυτό γινόταν για περίπου μια εβδομάδα. Εδώ θέλω να πω ότι εδώ και 6 χρόνια η αδερφή μου είχε κατάθλιψη και κρίσεις πανικού σ’όλη μου την εγκυμοσύνη. Την είχα στο σπίτι μου σε χάλια κατάσταση, κάνει θεραπεία με αντικαταθλιπτικά και ομαδική ψυχοθεραπεία μέχρι σήμερα. Αυτή η κατάσταση έχει εξουθενώσει έμενα, γιατί μόνο έμενα θέλει η αδερφή μου όταν δεν είναι καλά και φυσικά τους γονείς μας. Ο άντρας μου πλέον είναι πολύ θυμωμένος με όλο αυτό και με το δίκιο του. Πήγαμε, εγώ και ο άντρας μου, σε ψυχολόγο πριν λίγο καιρό και μας είπε ότι το παιδί περισσότερο ανησυχεί για εμάς γιατί κι εμείς μαλώνουμε πολύ για χαζά κυρίως πράγματα αλλά ποτέ δεν δείχνουμε ότι μετά από έναν καβγά δεν συμφιλιωνόμαστε. Ανησυχώ πολύ για το παιδί μου γιατί πραγματικά έχει πολλές δυνατότητες, αλλά το άγχος της και οι φόβοι της την κρατούν μακριά από όλους και απ’όλα. 

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο mama365.gr