Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 χρόνων, το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο, ο Χρήστος Ρεκλείτης.

Υπήρξε εμβληματική μορφή του αντιστασιακού αγώνα κατά της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967.

Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη 23 Απριλίου στο ναό της Αγίας Φωτεινής στη Νέα Σμύρνη. Στη συνεχεία, η σωρός του θα μεταφερθεί για την τελευταία κατοικία στο χωριό του.

Τα βασανιστήρια που υπέστη την περίοδο της χούντας καταγράφηκαν στην ταινία του Νίκου Κούνδουρου "Τα τραγούδια της φωτιάς".



Συλληπητήρια μηνύματα απέστειλαν ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ για τον θάνατο του αγωνιστή του αντιδικτατορικού κινήματος.

ΣΥΡΙΖΑ: Εμβληματική μορφή

«Το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου έφυγε για πάντα από κοντά μας ο αγαπημένος σύντροφος και συναγωνιστής Χρήστος Ρεκλείτης.

Εμβληματική μορφή των αγώνων της δημοκρατικής νεολαίας και ολόκληρης της Αριστεράς, υπήρξε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας Λαμπράκη από τα πιο δραστήρια και αφοσιωμένα.

Γεννημένος στα Κλένια Κορινθίας το 1937, υπήρξε γόνος μιας οικογένειας που διακρίθηκε για τους αγώνες και τις θυσίες της στην Αντίσταση, τον Εμφύλιο και τη ζοφερή μετεμφυλιοπολεμική περίοδο.

Μετά τη στρατιωτική του θητεία στο «τάγμα ανεπιθύμητων» στο Καλπάκι το 1959-60, επέστρεψε στην Αθήνα και δραστηριοποιήθηκε στη Νεολαία της ΕΔΑ και στο σωματείο των μπετατζήδων, δουλεύοντας τη μέρα στις οικοδομές και παρακολουθώντας το βράδυ το νυχτερινό γυμνάσιο.

Από το 1961 συμμετείχε στη «Συντονιστική Επιτροπή Εργαζομένων Φοιτητών, Σπουδαστών Τεχνικών Σχολών και Μαθητών Νυκτερινών Γυμνασίων» και το 1964 ανέλαβε υπεύθυνος για την εργατική δουλειά στο βιομηχανικό τομέα της Αθήνας. Συμμετείχε στο Ιδρυτικό Συνέδριο της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη και το 1966 εκλέχτηκε οργανωτικός γραμματέας της οργάνωσης στο Πειραιά.

Μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21η Απριλίου 1967 πέρασε στην παρανομία, καθοδηγώντας τις πρώτες αντιστασιακές κινητοποιήσεις των οικοδόμων και των μαθητών.

Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου ανέλαβε επικεφαλής της Οργάνωσης Αθήνας Νέων του Πατριωτικού Μετώπου, μέχρι της σύλληψή του στις 12 Απριλίου 1968 και τη μεταφορά του στο 505 Τάγμα πεζοναυτών στο Διόνυσο Αττικής, όπου βασανίστηκε άγρια επί 25 ημέρες. Τον μετέφεραν ημιθανή στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, όπου νοσηλεύτηκε για ένα μήνα. Τον πήραν ξανά στο Διόνυσο για να συνεχιστούν τα βασανιστήρια εκεί, αλλά και στη Γενική Ασφάλεια, από όπου μεταφέρθηκε ξανά στο 401.

Στο τέλος Αυγούστου προφυλακίστηκε στις φυλακές Αβέρωφ και το Μάρτιο του 1969 δικάστηκε μαζί με άλλους συναγωνιστές του από το Έκτακτο Στρατοδικείο για παράβαση του Ν. 509.

Μέχρι την αποφυλάκισή του με την αμνηστία τον Αύγουστο του 1973, πέρασε από τις φυλακές Αβέρωφ, Αίγινας και Κορυδαλλού.

Η διάσπαση του ΚΚΕ το 1967 τον βρήκε στην παρανομία, από όπου διεμήνυσε στην ηγεσία ότι η διάσπαση και η δημοσιοποίησή της υπήρξε ολέθριο λάθος, που έπληξε βαρύτατα τον αντιδικτατορικό αγώνα.

Εντάχτηκε στο ΚΚΕ Εσωτερικού από τις πρώτες μέρες της εμφάνισής του, παρέμεινε δραστήριος στις γραμμές του μέχρι τη διάλυσή του το 1987, και στη συνέχεια εντάχθηκε στην ΕΑΡ και στο Συνασπισμό.

Οι συγκρατούμενοί του αγωνιστές στις φυλακές της χούντας, οι φίλοι του από παλιά, κι όσοι τον γνώρισαν μετά το 1974 θα τον θυμούνται με αγάπη και θα περιβάλλουν τη μνήμη του με βαθιά εκτίμηση.

Η Αργυρώ, η σύντροφος της ζωής του, και οι δυο αγαπημένες τους κόρες, θα τους έχουν παντοτινούς συμπαραστάτες.

Η Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένειά του και όσους τον αγάπησαν. Η κηδεία του Χρήστου Ρεκλείτη θα γίνει την Τετάρτη 23 Απριλίου στο ναό της Αγ. Φωτεινής στη Ν. Σμύρνη»

ΔΗΜΑΡ: Πρότυπο Ανθρώπου της Αριστεράς

«Ο Χρήστος Ρεκλείτης, μια από τις πιο ηρωικές και εμβληματικές μορφές του αντιστασιακού αγώνα κατά της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967 έφυγε απο κοντά μας το Μεγάλο Σάββατο.

Ο Χρήστος Ρεκλείτης γεννήθηκε στην Κλένια Κορινθίας το 1937. Υπήρξε γόνος μιας οικογένειας που διακρίθηκε για τους αγώνες και τις θυσίες της στην Αντίσταση, τον Εμφύλιο και τη μετεμφυλιοπολεμική περίοδο.

Δραστηριοποιήθηκε στη Νεολαία της ΕΔΑ και στο σωματείο των μπετατζήδων, δουλεύοντας τη μέρα στις οικοδομές και παρακολουθώντας το βράδυ το νυχτερινό γυμνάσιο. Από το 1961 συμμετείχε στη «Συντονιστική Επιτροπή Εργαζομένων Φοιτητών, Σπουδαστών Τεχνικών Σχολών και Μαθητών Νυκτερινών Γυμνασίων» και το 1964 ανέλαβε υπεύθυνος για την εργατική δουλειά στο βιομηχανικό τομέα της Αθήνας. Συμμετείχε στο Ιδρυτικό Συνέδριο της
Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη και το 1966 εκλέχτηκε οργανωτικός γραμματέας της οργάνωσης στο Πειραιά.

Μετά το πραξικόπημα της 21η Απριλίου 1967 πέρασε στην παρανομία, καθοδηγώντας τις πρώτες αντιστασιακές κινητοποιήσεις των οικοδόμων και των μαθητών. Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου ανέλαβε επικεφαλής της Οργάνωσης Αθήνας Νέων του Πατριωτικού Μετώπου, μέχρι της σύλληψή του στις 12 Απριλίου 1968 και τη μεταφορά του στο 505 Τάγμα πεζοναυτών στο Διόνυσο Αττικής, όπου βασανίστηκε άγρια επί 25 ημέρες.

Το Μάρτιο του 1969 δικάστηκε από το Έκτακτο Στρατοδικείο για παράβαση του Ν. 509.

Μέχρι την αποφυλάκισή του με την αμνηστία τον Αύγουστο του 1973, πέρασε από τις φυλακές Αβέρωφ, Αίγινας και Κορυδαλλού.
Εντάχτηκε στο ΚΚΕ Εσωτερικού από τις πρώτες μέρες της διάσπασης. Μετά την πτώση της δικτατορίας δραστηριοποιήθηκε στον εργατικό τομέα του κόμματος.

Υπήρξε δραστήριο κομματικό στέλεχος της ΕΑΡ και του Συνασπισμού.

Ήταν ιδρυτικό μέλος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Νέας Σμύρνης. Οι συναγωνιστές του, οι συγκρατούμενοί του, οι σύντροφοί του θα τον θυμούμαστε πάντα με ιδιαίτερο σεβασμό γιατί υπήρξε πρότυπο Ανθρώπου της Αριστεράς.

Η Κ.Ε. της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην γυναίκα του Αργυρώ, στις κόρες του Γιάννα και Μαρίνα και στα τρία του εγγόνια.

Η κηδεία του Χρήστου Ρεκλείτη θα γίνει την Τετάρτη 23 Απριλίου, ώρα 11:00 πμ από το ναό της Αγ. Φωτεινής στη Ν. Σμύρνη. Εν συνεχεία η σωρός του θα μεταφερθεί για την τελευταία κατοικία στο χωριό του».