Υστερα από μια περιπετειώδη... περιπλάνηση που κράτησε τρία χρόνια, η προτομή του ποιητή Ζαν Μορεάς, ένα από τα σημαντικότερα υπαίθρια έργα τέχνης της πρωτεύουσας, βρήκε στέγη στη Δημοτική Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων.

Για περίπου μισό αιώνα η ορειχάλκινη προτομή του ποιητή, που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Antoine Bourdelle, βρισκόταν στον Εθνικό Κήπο. Η «Οδύσσεια» του γλυπτού άρχισε πριν από τρία χρόνια όταν ο Δήμος Αθηναίων, στον οποίο ανήκει το έργο, αποφάσισε να το πάρει από το σημείο που βρισκόταν εξαιτίας, όπως υποστηρίζει, του κινδύνου κλοπής καθώς είναι μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας.

Εν μέσω διαφωνιών και αντιδράσεων μεταξύ της Επιτροπής του Εθνικού Κήπου και των παρατάξεων του δημοτικού συμβουλίου, το γλυπτό καταλήγει σε θυρίδα μεγάλης τράπεζας. Από το 2011 η δημοτική αρχή καταθέτει εισήγηση στο δημοτικό συμβούλιο προκειμένου να εγκριθεί η μεταφορά του γλυπτού για δύο χρόνια στη Δημοτική Πινακοθήκη Αθηναίων. Ομως το θέμα απορρίπτεται καθώς αντιδρά η Επιτροπή του Εθνικού Κήπου και ταυτόχρονα δεν συγκεντρώνει την απόλυτη πλειοψηφία που απαιτείται.

Μεταφορά

Πρόσφατα, η δημοτική αρχή επανέφερε στο δημοτικό συμβούλιο τη μεταφορά του υπαίθριου γλυπτού, ζητώντας αυτή τη φορά για την έγκριση σχετική πλειοψηφία.

Τελικά η εισήγηση εγκρίθηκε προκαλώντας όμως θύελλα αντιδράσεων στις παρατάξεις της Αριστεράς στο δημοτικό συμβούλιο. Κατηγόρησαν τη δημοτική αρχή «για παράτυπη μεταφορά της προτομής σε υπόγεια θυρίδα τράπεζας», κάνοντας παράλληλα λόγο για αποψίλωση των αγαλμάτων της πόλης καθώς επίσης και για μεταφορά του έργου χωρίς την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου.
Η δημοτική αρχή υποστήριξε την απόφασή της λέγοντας πως η μεταφορά υπαίθριων γλυπτών σε μουσεία είναι συνήθης πρακτική στο εξωτερικό, λόγω της ρύπανσης και του κινδύνου κλοπής.

Διατύπωσε μάλιστα το επιχείρημα πως ακόμα και οι «Καρυάτιδες μεταφέρονται σε κλειστούς χώρους εξαιτίας της περιβαλλοντικής μόλυνσης». Επιπλέον ανέφερε ότι το θέμα της μεταφοράς έχει τη σύμφωνη γνώμη της νομικής υπηρεσίας του δήμου καθώς και της Επιτροπής του Εθνικού Κήπου. «Καθώς το γλυπτό είναι μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας, θεωρήθηκε σκόπιμη η απομάκρυνσή του από τον Κήπο και η επανέκθεσή του σε κλειστό χώρο, για λόγους ασφάλειας από βανδαλισμούς και κατόπιν πολλαπλών περιπτώσεων διάπραξης κλοπών ορειχάλκινων έργων από κοινόχρηστους χώρους της Αθήνας, καθώς και για την προστασία του από τις περιβαλλοντικές φθορές», αναφέρει ενδεικτικά το τμήμα γλυπτών και μνημείων του δήμου.

Μετά από δωρεά το πρωτότυπο έργο συντηρήθηκε και δημιουργήθηκε πιστό αντίγραφο σε ορείχαλκο. H αξία του γλυπτού εκτιμάται περί τις 250.000 ευρώ, ενώ ένας από τους βασικούς λόγους που εσπευσμένως μεταφέρθηκε σε θυρίδα θεωρήθηκε η λήξη της ασφάλειας κλοπής του έργου. Σημειώνεται ότι στη θέση του πρωτότυπου γλυπτού στον Εθνικό Κήπο τοποθετήθηκε πιστό αντίγραφο.

Το γλυπτό

Το έργο δώρισε στον Δήμο Αθηναίων το 1959 η γυναίκα του γλύπτη, Α. Bourdelle, η οποία είχε ελληνική καταγωγή, μέσω της Ελληνογαλλικής Ενωσης Νέων.

Η προτομή τοποθετήθηκε το 1963 στον Εθνικό Κήπο, σύμφωνα και με την εκφρασμένη επιθυμία της δωρήτριας «...όπως τοποθετηθεί εις χώρον περιωρισμένον εις το ύπαιθρον, περιβαλλόμενον ει δυνατόν από δένδρα και ίσως περί του χώρου της Ακροπόλεως...».

Ο Ζαν Μορεάς (1856-1910) καταγόταν από την Αθήνα και το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος, έφυγε για σπουδές στο Παρίσι, όπου και έμεινε ως το τέλος της ζωής του. Πρόκειται για έναν από τους πιο σημαντικούς ποιητές του γαλλικού συμβολισμού και ήταν φίλος του γλύπτη Antoine Bourdelle (1861-1929).

Περίπου 280 γλυπτά κοσμούν διάφορα κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας.

ΠΗΓΗ: Εθνος