Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

«Φωνές» της διπλανής πόρτας στους δρόμους της πόλης

Το «Θέατρο Σημείο» δημιούργησε τη σκηνική σύνθεση «Under- Κρυμμένες φωνές» σαν street event.

«Φωνές» της διπλανής πόρτας στους δρόμους της πόλης
Πώς δημιουργείς ένα ζωντανό θέατρο ουσίας σε μια τόσο δύσκολη κοινωνικά συγκυρία;

Θέτοντας το ερώτημα επί τάπητος και προσπαθώντας να συνομιλήσει με το σήμερα, με τη συγχρονία της ζωής μας, προσφέροντας ταυτόχρονα αλληλεγγύη, πνευματικότητα και ουμανισμό, το «Θέατρο Σημείο» δημιούργησε τη σκηνική σύνθεση «Under- Κρυμμένες φωνές».

Το «Under» ξεκίνησε σαν street event, κατά τη διάρκεια του οποίου παρουσιάζονται αποσπάσματα από το έργο σε επιλεγμένες περιοχές της Αθήνας, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας να ανοίξει διάλογο σε δημόσιο χώρο και να ευαισθητοποιήσει ένα ευρύτερο κοινό.

Η σκηνική σύνθεση «Under» είναι μία «παράσταση-σχόλιο πάνω στο θέμα της μετανάστευσης και τον τρόπο που μία σύγχρονη κοινωνία αντιμετωπίζει τους μετανάστες και τους πρόσφυγες που ζουν σε αυτή» εξηγεί ο Νίκος Διαμαντής, υπεύθυνος για τη σκηνοθεσία και τη σκηνική επιμέλεια.

Είναι φτιαγμένη από μια «ομάδα αποφασισμένων ανθρώπων που θέλει να παρέμβει σε ένα θέμα που καίει και που έχει πολύ μεγάλες κοινωνικές, οικονομικές, ηθικές και όχι μόνο διαστάσεις: το θέμα των ανθρώπων που μετακινούνται από χώρα σε χώρα ψάχνοντας ίσες ευκαιρίες για ζωή».

Η παράσταση προσπαθεί να «αποτυπώσει τις συνθήκες -πολλές φορές απάνθρωπες και εξευτελιστικές- μέσω των οποίων μετανάστες εγκαταλείπουν τις χώρες τους προσδοκώντας ένα καλύτερο μέλλον».

Ολα ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια στο «Θέατρο Σημείο», όπου ο Νίκος Διαμαντής μαζί με μια ομάδα (Σοφία Αθανασοπούλου, Χρήστος Σκούρτας, Κλειώ Σοφιανοπούλου κ.ά.) άρχισαν να μιλούν με ανθρώπους που έχουν έρθει από άλλες χώρες, βρίσκονται στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής, «κυριολεκτικά άνθρωποι κάτω από το χαλί, οι οποίοι με πολύ μεγάλη δυσπιστία μας άνοιξαν την καρδιά τους και μας μίλησαν για τη ζωή τους και την καθημερινότητά τους.
Σκληρή ζωή, ανύπαρκτη, που είναι αδύνατο για μας να τη φανταστούμε. Μια ζωή που στερείται τα χρειώδη».

Μετά συνάντησαν οργανώσεις κι ανθρώπους που στηρίζουν και βοηθάνε όλον αυτό τον κόσμο, που προσφέρουν μεγάλο κοινωνικό έργο, στηρίζοντας οικογένειες, γυναίκες, παιδιά, άντρες όλα αυτά σε πολύ δύσκολες συνθήκες.

«Γνωρίσαμε τον παπα-Στρατή από τη Μυτιλήνη και την Αγκαλιά, έναν άγιο άνθρωπο που με μισό πνευμόνι τρέχει παντού να στηρίξει αυτούς που ξεβράζει η θάλασσα και να τους ταΐσει, να τους ντύσει, ακόμη και να τους προσφέρει το ράσο του. Μας μίλησε για το πώς φτάνουν, τι νομίζουν, τι τρώνε, πώς καταλήγουν στα κρατητήρια και πως φεύγουν από το νησί. Μιλήσαμε με πολλές άλλες οργανώσεις».

Σιγά σιγά προέκυψε ένα μεγάλο υλικό που βοήθησε να δημιουργηθεί μια δραματουργία, ένα «ταξίδι ζωής. Γιατί αυτό είναι το ?Under?, ένα ταξίδι ζωής».
Το επόμενο βήμα ήταν το θεατρικό αυτό ταξίδι ζωής να βγει κυριολεκτικά στον δρόμο.

«Να μιλήσουμε απευθείας στον κόσμο, ξαφνικά, να αιφνιδιάσουμε τις σκέψεις του, παρουσιάζοντας ένα δρώμενο παρεμβατικό, που μιλάει για τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας».

Ετσι το «Under» παρουσιάζεται σε ένα δίκτυο μέσα σε όλη την πόλη σε συνεργασία με τον Δήμο Αθήνας. «Δεν είναι μόνο ιστορίες σκληρές και δύσκολες, άλλες τρυφερές, άλλες γεμάτες πόνο και βία, ιστορίες που δείχνουν την ανθρώπινη δύναμη, που προκαλούν και συγκινούν, αλλά ιστορίες -και αυτό είναι το σημαντικότερο-, μιας διαφορετικής κουλτούρας ζωής, ιστορίες του άλλου ανθρώπου, της άλλης ζωής, που ξενίζουν».
 
Απόδειξη οι αντιδράσεις του κόσμου που, πολλές φορές, κάθε άλλο παρά θετικές ήταν. Υπήρξε διχογνωμία, διαφορετικές απόψεις και στάσεις που έδειχναν καθαρά ρατσιστικές τάσεις.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ομόνοια, άνθρωποι παρακολουθώντας το «Under», φώναζαν ότι είναι ρατσιστές, ότι «ναι δεν θέλουν τους ξένους εδώ, να φύγουν, να πάνε στη χώρα τους». Κι αυτά τα έλεγαν άνθρωποι Ελληνες, φτωχοί άνθρωποι, φοβισμένοι απέναντι στον άλλο, στη θρησκεία του, στο φαγητό του, στις συνήθειές του».

Επίσης στη Βαρβάκειο Αγορά άρχισαν να «φωνάζουν και να απειλούν, άρχισαν να μιλάνε μεταξύ τους οι θεατές, να ανταλλάσσουν διαφορετικές απόψεις και να μαλώνουν σαν σε καφενείο για τη στάση που πρέπει να έχουν απέναντι στους μετανάστες.
 
Αλλά και οι μετανάστες που παρακολουθούσαν κοίταζαν με ντροπή και συστολή. Εβλεπαν τη ζωή τους να ζωντανεύει μπροστά τους, κάτι που τους έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση, γιατί αυτά που έζησαν μοιάζουν σαν μυστικά ζωής που όλοι θέλουν να αφήσουν πίσω τους».

Η παράσταση που παίζεται κάθε Πέμπτη στο «Θέατρο Σημείο» στηρίζεται σε πρωτογενές δραματουργικό υλικό που προέρχεται από μαρτυρίες, συνεντεύξεις, ηχητικά ντοκουμέντα, λογοτεχνικά κείμενα καθώς και σύγχρονα έργα γραμμένα από μια νέα γενιά Ελλήνων συγγραφέων όπως τη Β. Πέτσα, τη Ν. Κατσού, τον Χρ. Χρυσόπουλο και τον Χρ. Αγγελάκο.

Παίζουν οι: Ελ. Αρβανίτη, Στ. Γιαννακόπουλος, Χρ. Σκούρτας, Μ. Γλύκας, Αρ. Χαμεντιάν.

Τα ραντεβού του «Under» στην Αθήνα: Πλατεία Μοναστηρακίου την Πέμπτη (11.30-12 το πρωί). Μακρυγιάννη στις 25/1/2015 (12 μ.). Τσαμαδού Στέκι Μεταναστών στις 25/2 (9 μ.μ.). Θησείο, μπροστά στο Μετρό, στις 21/3 (12 μ.). Μετρό Κεραμεικός στις 5/4 (12 μ.). Σύνταγμα στις 18/5 (12 μ.).

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v