Προβλήματα όρασης αντιμετώπιζε ο πιλότος του μοιραίου Airbus

Η γερμανική αστυνομία ανακάλυψε «μια μεγάλη ποσότητα φαρμάκων» που προορίζονται για την αντιμετώπιση και θεραπεία ψυχοσωματικών διαταραχών στην κατοικία του Αντρέας Λούμπιτζ, του συγκυβερνήτη που θεωρείται ύποπτος ότι προκάλεσε σκοπίμως τη συντριβή του Airbus Α320 της εταιρείας Germanwings, αποκάλυψε η εφημερίδα Welt am Sonntag.

Κατά τη διάρκεια των ερευνών στο διαμέρισμα του νεαρού άνδρα στο Ντίσελντορφ (δυτικά), οι ερευνητές ανακάλυψαν έναν «μεγάλο αριθμό φαρμάκων για την αντιμετώπιση ψυχοσωματικών νόσων» επισημαίνεται στην κυριακάτικη έκδοση της γερμανικής εφημερίδας Die Welt.

Κληθέντες από το Γαλλικό Πρακτορείο να σχολιάσουν σχετικά, Γάλλοι και Γερμανοί ερευνητές δεν θέλησαν ούτε να επιβεβαιώσουν ούτε να διαψεύσουν αυτήν την πληροφορία.

Παράλληλα σύμφωνα με γερμανικά μέσα ενημέρωσης οι αρχές εντόπισαν τη σορό του πιλότου στις άλπεις με την ταυτοποίηση να γίνεται με τη μέθοδο του DNA.

Σύμφωνα με την Bild o 28χρονος πιλότος είχε πει ότι κάποια μέρα θα έκανε «κάτι που θα άλλαζε όλο το σύστημα» και ότι «όλος ο κόσμος θα μάθαινε το όνομά του», υποστήριξε μια πρώην σύντροφός του.

Στη συνέντευξη που δημοσιεύεται σήμερα η Μαρία Β., μια αεροσυνοδός 26 ετών που σύμφωνα με την εφημερίδα διατηρούσε ερωτικό δεσμό με τον 28χρονο Αντρέας Λούμπιτς, είπε πως όταν πληροφορήθηκε το δυστύχημα της ήρθε στο νου μια φράση που είχε πει ο φίλος της: «Μια μέρα θα κάνω κάτι που θα αλλάξει όλο το σύστημα και όλος ο κόσμος θα μάθει και θα θυμάται το όνομά μου».

Όπως αναφέρει η Bild, η νεαρή γυναίκα που δηλώνει «αφάνταστα σοκαρισμένη», πετούσε επί πέντε μήνες στις ίδιες πτήσεις με τον Λούμπιτς πέρσι. Η σχέση τους διήρκησε μόνο εκείνη την περίοδο που δούλευαν μαζί και ποτέ δεν επισημοποιήθηκε.

Αν ισχύουν τα συμπεράσματα των ερευνητών, ο Αντρέας Λούμπιτς «το έκανε αυτό επειδή κατάλαβε ότι λόγω των προβλημάτων υγείας του, το μεγάλο του όνειρο, να δουλέψει στη Lufthansa ως κυβερνήτης και ως πιλότος σε πτήσεις μεγάλων αποστάσεων ήταν πρακτικά αδύνατον» να πραγματοποιηθεί, πρόσθεσε.

«Τη νύχτα ξυπνούσε και φώναζε 'Πέφτουμε' γιατί έβλεπε εφιάλτες»

Η Μαρία Β. υποστήριξε ότι χώρισε με τον Λούμπιτς γιατί «γινόταν ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα. Στις συζητήσεις μας έχανε τον έλεγχο και μου φώναζε. Τη νύχτα ξυπνούσε και φώναζε 'Πέφτουμε' γιατί έβλεπε εφιάλτες».

«Μιλούσαμε πολύ για τη δουλειά και τότε γινόταν κάποιος άλλος, εκνευριζόταν για τις συνθήκες εργασίας. Τα χρήματα δεν ήταν αρκετά, φοβόταν για τη σύμβαση του, υπήρχε υπερβολική πίεση», πρόσθεσε.

«Ήταν ικανός να κρύβει από τους άλλους αυτά που του συνέβαιναν», συνέχισε η Μαρία Β., εξηγώντας ότι «δεν μιλούσε πολύ για την αρρώστια του, μόνο ότι εξαιτίας της ακολουθούσε ψυχιατρική αγωγή».

Παρά τα προβλήματά του, ο Αντρέας Λούμπιτς ήταν ένας «ευγενικός και ανοιχτός» άνθρωπος στη δουλειά, «πολύ τρυφερός» στις ιδιωτικές σχέσεις του, «ένας άνδρας που είχε ανάγκη ν' αγαπηθεί».

Εν τω μεταξύ δημοσίευμα των New York Times αναφέρει ότι ο πιλότος αντιμετώπιζε και προβλήματα όρασης και λάμβανε φαρμακευτική αγωγή.

Είχε ξαναβρεθεί μόνος στο πιλοτήριο

Στην μοιραία πτήση που το Airbus της Germanwings συνετρίβη με ταχύτητα 700 χιλιομέτρων στις γαλλικές Άλπεις, ο Αντρέας Λούμπιτζ έμεινε μόνος στο πιλοτήριο. Ωστόσο, δεν ήταν η πρώτη φορά...

Αυτό επιβεβαίωσε μιλώντας στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης ο πιλότος Φρανκ Βόιτον. «Τον θυμάμαι πολύ καλά. Όταν πετούσα μαζί του, υπήρξαν περιπτώσεις που άφησα την θέση μου για να πάω στην τουαλέτα» αναφέρει ο 48χρονος κυβερνήτης.

«Μου μιλούσε για την εκπαίδευσή του αλλά και για το πόσο χαρούμενος ήταν. Μου έλεγε πόσο πολύ ήθελε να γίνει κυβερνήτης. Ήταν κυρίαρχος στο πιλοτήριο, τα είχε όλα υπό έλεγχο. Γι' αυτό και τον άφησα μόνο του στο κόκπιτ», δήλωσε ο Βόιτον.

«Είμαι περήφανος που είμαι πιλότος. Οι επιβάτες και το πλήρωμα μου εμπιστεύονται την ζωή τους. Και τώρα, λόγω της ακατανόητης πράξης αυτού του ανθρώπου, αυτή η εμπιστοσύνη χάθηκε και θα πρέπει να χτιστεί ξανά», καταλήγει ο 48χρονος πιλότος.

Στο σπίτι του Αντρέας Λούμπιτζ στο Ντίσελντορφ, οι έρευνες έφεραν στο φως σοκαριστικές λεπτομέρειες. Σύμφωνα με τους εισαγγελείς, ο 28χρονος απέκρυψε από τους εργοδότες του την ασθένειά του, καθώς βρέθηκε ένα σκισμένο χαρτί γιατρού που του παρείχε άδεια την ημέρα του δυστυχήματος.

Από την πλευρά της, η Germanwings ανέφερε ότι δεν παρέλαβε ποτέ από τον συγκυβερνήτη ένα τέτοιο χαρτί. Πάντως, πληροφορίες αναφέρουν ότι στον πιλότο είχε καταστεί σαφές ότι ήταν ανίκανος να πιλοτάρει.

Εν τω μεταξύ ξένα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ο Λούμπιτζ είχε πετάξει αρκετές φορές πάνω από τον τόπο της συντριβής ως χειριστής αεροπλάνου αλλά και με πτήσεις ανεμοπλάνου.

Το ψυχολογικό «προφίλ»

Δεν εκπλήσσει τον καθηγητή ψυχολογίας Ρούντολφ Εγκ ότι ο συγκυβερνήτης της πτήσης της Germanwings Αντρέας Λούμπιτς αγνόησε την αναρρωτική άδεια που του είχε δοθεί και κάθισε στο πιλοτήριο του μοιραίου αεροσκάφους.

Κατά την άποψή του η απόφαση ταιριάζει στην εικόνα ενός ανθρώπου που βιώνει μια βαθιά ψυχολογική κρίση, δηλώνει ο γερμανός ειδικός σε συνέντευξή του στην DW και εξηγεί: «Δεν υπάρχει μια ενιαία εικόνα και δυστυχώς είναι αδύνατη μια ψυχολογική αυτοψία. Έχουμε μόνο ενδείξεις και κάνουμε υποθέσεις. Ίσως μπορούμε να συγκρίνουμε την περίπτωση Λούμπιτς με άλλες όπου όμως είχαμε λιγότερα θύματα. Μοιάζει με τον οδηγό οχήματος που οδηγεί επίτηδες στο αντίθετο ρεύμα. Έχουμε να κάνουμε με κάποιο ο οποίος όχι μόνο είναι βαριά καταθλιπτικός, αλλά για τον οποίο τη στιγμή της αυτοκτονίας δεν υπάρχει ούτε ο κόσμος γύρω του, ούτε οι αξίες του. Δεν έχουμε όμως να κάνουμε με αμόκ. Κάποιος σε κατάσταση αμόκ αισθάνεται τις τελευταίες στιγμές της ζωής του ικανοποίηση σπέρνοντας το θάνατο. Στην περίπτωση του συγκυβερνήτη ότι συνέβαινε γύρω του δεν το συνειδητοποιούσε πια. Επικεντρώθηκε μόνο σε ένα πράγμα: η ζωή μου, ο κόσμος μου δεν έχει νόημα και στόχο, αποχωρώ. Δεν είχε συνείδηση τι συμβαίνει δίπλα και γύρω του».

Ένα από τα πολλά ερωτήματα που τίθεται στην περίπτωση της μοιραίας πτήσης είναι αν η απόφαση για την πράξη ήταν απόφαση της στιγμής ή προσχεδιασμένη από καιρό: «Το πιθανότερο είναι ότι είναι συνδυασμός, λέει ο καθηγητής. Σε πολλούς αυτόχειρες πριν την αυτοκτονία έχει προηγηθεί μια μακρά περίοδος ελπίδας, αμφιβολιών και τελικά απόγνωσης. Και φυσικά παίζουν το ρόλο τους και οι σκέψεις γύρω από το πώς θα γίνει, αλλά και πότε. Η τελική απόφαση μπορεί ωστόσο να είναι αυθόρμητη. Δεν αποκλείεται αυτό να έπαιξε ρόλο στην απόφαση του συγκυβερνήτη: τώρα είμαι μόνος στο πιλοτήριο, μπορώ να κλειδώσω την πόρτα, τώρα δεν μπορεί κανένας να με σταματήσει.

Ο Ρούντολφ Εγκ, ο όποιος μέχρι το 2014 ήταν επικεφαλής του ερευνητικού Κέντρου Εγκληματολογίας στην πόλη του Βίσμπαντεν θεωρεί λογική την απόφαση των γερμανικών αεροπορικών εταιριών για την υποχρεωτική παραμονή δύο μελών του πληρώματος στο πιλοτήριο.

Καθιστά ωστόσο σαφές ότι αν κάποιος θέλει να αυτοκτονήσει θα βρει τρόπους. Για το λόγο αυτό προτείνει μια σε βάθος ανάλυση της περίπτωσης Αντρέας Λούμπιτς, διότι έτσι θα πληροφορηθούμε περισσότερα για τα κίνητρά του: «Σε περίπτωση που επιβεβαιωθεί ότι βρίσκονταν σε ψυχιατρική θεραπεία, τότε σίγουρα υπάρχει ιατρικός φάκελος, ο οποίος και πρέπει να μελετηθεί. Θεωρώ ότι οι συγγενείς των θυμάτων έχουν κάθε δικαίωμα να ενημερωθούν. Θέλουν να μάθουν ποια ήταν τα κίνητρα του ανθρώπου αυτού να συμπαρασύρει στο θάνατο το γιό, την κόρη ή τον φίλο τους», καταλήγει ο γερμανός ειδικός.