«Εξοργίζομαι γιατί δεν φέρονται τίμια στην Ελλάδα» δηλώνει σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Γκεζίνε Σβαν, ηγετικό στέλεχος του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και δύο φορές υποψήφια πρόεδρος της Γερμανίας.

«Υποδαυλίζονται αυτήν τη στιγμή πολλές προκαταλήψεις κατά της ελληνικής κυβέρνησης και εν μέρει, ενίοτε και κατά του ελληνικού λαού. Υποδαυλίζονται εθνικιστικά συναισθήματα εναντίον της χώρας σας και αυτό με εξοργίζει. Το θεωρώ δηλητηριώδες» σημειώνει η κ. Σβαν. «Με θυμώνει όταν ακούω ότι η Ελλάδα δεν έχει κάνει τίποτα, ενώ ο κ. Σόιμπλε προ των ελληνικών εκλογών έλεγε με ενθουσιασμό πόσα έχει καταφέρει η κυβέρνηση Σαμαρά και ο ελληνικός λαός.

Πρόκειται για μία πολιτική τοποθέτηση των Χριστιανοδημοκρατών και δυστυχώς οι Σοσιαλδημοκράτες δεν αντιτάσσονται σε αυτή. Είμαι σοσιαλδημοκράτις και αυτό με εξοργίζει, διότι το κόμμα μου επέκρινε, δεν το αρνούμαι, την πολιτική λιτότητας τα τελευταία χρόνια και είχε δίκιο» προσθέτει.

Η κ. Σβαν θεωρεί ότι «το δημοψήφισμα σε αυτό το βασικό θέμα κατ' αρχήν είναι καλό. Αλλά θα έπρεπε τα ερωτήματα να δίνουν μία θετική προοπτική. Μόνο η συμβουλή να υπερψηφιστεί το "όχι" δεν αρκεί. Και αν πλειοψηφίσει το "ναι", σημαίνει ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι υπέρ της αυστηρής λιτότητας; Η δική μου γνώμη είναι να τεθεί προς ψήφιση το ερώτημα: "Aποδέχεσθε τις σκληρές περικοπές, αν γίνει αναδιάρθρωση του χρέους, όπως το έχει προτείνει η κυβέρνηση"; Και να υποστηριχθεί μετά το "ναι"».

Ερωτηθείσα για τις προτάσεις των θεσμών, η Γερμανίδα πολιτικός τονίζει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο: «Η συνολική προσέγγιση δεν είναι ορθή, ορισμένα σημεία, βέβαια, όπως η μείωση των αμυντικών δαπανών είναι σωστά, αλλά οι περικοπές συντάξεων σε συνδυασμό με αύξηση των ιατροφαρμακευτικών εισφορών όχι. Απαιτείται βιώσιμη μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα, στη διοίκηση, αλλά δεν γίνεται σε μία ημέρα.

Ούτε, όμως, γίνεται να μην υπάρχει βασική σύνταξη αν κάποιος στα 55 δεν βρίσκει δουλειά και δεν υπάρχει και ασφάλεια ανεργίας. Γνωρίζω τα κείμενα του ΟΟΣΑ που επεξεργάστηκε με την ελληνική κυβέρνηση που προβλέπουν σχετικές λύσεις. Δεν της δόθηκε, όμως, ο χρόνος να αναπνεύσει και να τις εφαρμόσει. Πώς να το κάνει, άλλωστε, όταν επικρέμεται συνεχώς επί της κεφαλής της ως δαμόκλειος σπάθη ο κίνδυνος της χρεοκοπίας».

Η Γκεζίνε Σβαν πιστεύει ότι «η ένταση και η διαμάχη θα συνεχιστούν, οι θεσμοί θα προσπαθήσουν, βέβαια, να μην επέλθει η κατάρρευση, αλλά θα κρατήσουν ταυτόχρονα την Ελλάδα ανάμεσα στη μέγγενη. Η κατάσταση είναι κρίσιμη, έτσι είναι στην πολιτική και γι' αυτό υποθέτω ότι την τελευταία στιγμή ο κ. Τσίπρας θα αναγκαστεί να κάνει δύσκολες παραχωρήσεις. Θα διευκόλυνε αν υπήρχε μία προοπτική αναδιάρθρωσης του χρέους, μία προοπτική για μία αλλαγή. Πρέπει να βοηθήσουμε την Ελλάδα με διάφορα projects. Με διάρκεια και υπομονή».

Επίσης, η κ. Σβαν εκτιμά ότι «η πλευρά των θεσμών δεν είναι διατεθειμένη έως τώρα να δημιουργήσει την αποφασιστική προϋπόθεση για την επιτυχή κατάληξη των διαπραγματεύσεων και την αναδιάρθρωση του χρέους».

Όμως, όπως σημειώνει: «Διάβασα με ικανοποίηση τις δηλώσεις του αναπληρωτή κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, Άξελ Σέφερ, ο οποίος, επιτέλους, είπε επίσημα ότι χρειάζεται μία τέτοια αναδιάρθρωση. Είναι μία σημαντική είδηση, διότι συμβάλλει ώστε σιγά-σιγά να ενεργοποιηθούν οι Σοσιαλδημοκράτες (προς αυτή την κατεύθυνση) και αυτό θα ήταν καλό, ενώ μέχρι τώρα, κυρίως η ηγεσία του κόμματος, ήταν εντελώς κουμπωμένη στο θέμα αυτό.
 
Η κ. Μέρκελ, από την άλλη πλευρά, πιστεύω πως δεν έχει την πολυτέλεια να επιτρέψει την ολοκληρωτική τους αποτυχία και νομίζω πως έτσι θα συνεχιστεί μέχρι την τελευταία στιγμή…. Η γερμανική πλευρά προσπαθεί διαρκώς να παρουσιάσει την κρίση των τραπεζών ως κρατική κρίση χρέους, ως εθνική (ελληνική) κρίση, παραγνωρίζοντας την ανάμειξη διεθνών παικτών, όπως οι ιδιώτες επενδυτές και οι τράπεζες, τους οποίους δεν μπορεί κανείς να τους κατατάξει με εθνικό κριτήριο.

Προσπαθεί να ενοχοποιήσει τους άλλους. Διατείνεται πως οι Γερμανοί κάνουν το σωστό, οι άλλοι όχι. Φυσικά και έχει κάνει πολλά λάθη η ελληνική κυβέρνηση, αλλά βρίσκεται μπροστά σε μία εντελώς νέα κατάσταση».

Ερωτηθείσα για τις γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις και το αναγκαστικό δάνειο, η κ. Σβαν υπογραμμίζει: «Αυτό είναι κάτι που με ενοχλεί ιδιαιτέρως στη στάση της γερμανικής κυβέρνησης. Δεδομένου του τρόπου που αντιμετώπισαν οι σύμμαχοι τα χρέη της Γερμανίας μετά τον πόλεμο, πίσω από τα οποία βρίσκονταν πραγματικά εγκλήματα των ναζί, είναι μικρόψυχο εκ μέρους της, ακόμη και αν αντιλαμβάνομαι τη θέση της νομικά, ότι δηλαδή θα ενεπλέκετο σε μία δίνη απαιτήσεων, θα μπορούσε να βρει άλλες λύσεις, όπως έγινε με την Πολωνία.

Σε ό,τι αφορά το θέμα του αναγκαστικού δανείου, η γερμανική κυβέρνηση θα πρέπει να ξανασκεφτεί αν πρέπει σήμερα να είναι εντελώς αρνητική στο θέμα αυτό, αλλά συγχρόνως να επιμένει πεισματικά στην αποπληρωμή του ελληνικού χρέους. Λιθοβολεί άλλους, τη στιγμή που εγκαλείται η ίδια. Βρίσκω τη στάση της εντελώς προβληματική.
 
Χαίρομαι που συμπίπτει η άποψή μου με αυτήν του Χέλμουτ Σμιτ, διότι εξακολουθεί να έχει στη Γερμανία μεγάλο κύρος και με θυμώνει το γεγονός ότι ο πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, χαρακτήρισε τη σχετική ελληνική απαίτηση ανόητη. Φυσικά θα πρέπει να διαχωριστεί το θέμα αυτό από το ελληνικό χρέος, αλλά ακόμα και αν η Ελλάδα δεν χρωστούσε θα έπρεπε να καταβληθεί.

Θεωρώ, όμως, κατανοητό, σε μία περίοδο γενικευμένης επικριτικής στάσης των γερμανικών ΜΜΕ κατά της Ελλάδας, να υπενθυμίζεται το ηθικό χρέος που έχουμε ακόμη».