Η λογοτεχνική κριτική θεωρείται ότι είναι στενά συνυφασμένη με τη λογοτεχνία, αλλά σπάνια μέχρι τώρα έχει τύχει να απασχολήσει την ίδια την επιστημονική έρευνα.

Τον δρόμο προς μια τέτοια κατεύθυνση άνοιξε το τριήμερο συνέδριο «Ελληνική λογοτεχνική κριτική», που πραγματοποιήθηκε από τις 4 έως 6 Δεκεμβρίου, στην Πανεπιστημιούπολη της Κομοτηνής ύστερα από πρωτοβουλία του Τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας της Σχολής Κλασικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης.

Το συνέδριο ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του Παναγιώτη Μουλλά, ο οποίος, συνεχίζοντας την παράδοση που καθιέρωσε ο Κ. Θ. Δημαράς, διεύρυνε το πλαίσιο και το αντικείμενο των νεοελληνικών σπουδών, θίγοντας συχνά κατά τη διάρκεια της μακράς ερευνητικής του διαδρομής και κεφαλαιώδη ζητήματα της κριτικής.

Οι ερευνητές, αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, προέρχονταν από τα πανεπιστήμια της Κομοτηνής, της Θεσσαλονίκης, των Ιωαννίνων και της Αθήνας, αλλά και ελεύθεροι κριτικοί που έχουν κάνει την καριέρα τους στον αθηναϊκό Τύπο.

Το συνέδριο εξέτασε ποικίλες όψεις της ελληνικής κριτικής, αποδεικνύοντας πως η τελευταία διαθέτει όχι μόνο μια πλούσια και σε βάθος προϊστορία, αλλά και ότι έδωσε ανέκαθεν το παρών, λαμβάνοντας μέρος σε όλες τις κρίσιμες λογοτεχνικές συζητήσεις του καιρού της.