O Ανθυποπλοίαρχος του Λιμενικού Σώματος Κυριάκος Παπαδόπουλος, ο κυβερνήτης του «θρυλικού» σκάφους του Λιμενικού Σώματος ΠΛΣ 602 που με το πλήρωμα του και τη διασώστρια Ζωή Λειβαδίτη έσωσαν χιλιάδες ανθρώπους πρόσφυγες και μετανάστες στα νερά του Αιγαίου θα τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών στην ειδική συνεδρίαση της στις 22 Δεκεμβρίου.

Στο πρόσωπο του Ανθυποπλοιάρχου θα τιμηθεί συμβολικά το Λιμενικό Σώμα για το δύσκολο έργο που έχει επωμισθεί. Το έργο του Κυριάκου παπαδόπουλου είχε αναδειχθεί πανελλαδικά μέσα από τις σελίδες τουΑθηναϊκού - μακεδονικού πρακτορείου Ειδήσεων με αφορμή μια εικόνα στα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου που πραγματικά είχε συγκλονίσει. Έκανε τεχνητή αναπνοή σε ένα μωρό, από την ώρα του κατάπλου του σκάφους του μέχρι την ώρα που το άφησε στα χέρια των διασωστών του ΕΚΑΒ. Ακολούθησε η κατάρρευση του αμέσως μετά.

«Έβαλε το κεφάλι του στα χέρια του και ξέσπασε σε λυγμούς. Δευτερόλεπτα μετά άκουγε από την ενδοεπικοινωνία του σκάφους του, πως υπήρχε ένα ακόμα περιστατικό με 40-50 ανθρώπους που κινδύνευαν σε μια πλαστική βάρκα μέσα στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Σηκώθηκε και αναχώρησε με το σκάφος και το πλήρωμα του αμέσως» έγραφε το σχετικό ρεπορτάζ.

«Οι στιγμές της προσωπικής αδυναμίας» είχε πει μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, «είναι πολυτέλεια, που δεν την έχουμε. Λίγα μίλια παραπέρα υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται τη βοήθεια μας. Εμείς έχουμε καιρό να κλάψουμε.»

Ο 41χρονος Ανθυποπλοίαρχος του Λιμενικού Σώματος Κυριάκος Παπαδόπουλος είναι γέννημα θρέμμα μιας προσφυγικής οικογένειας από τη Νικομήδεια της Μικρασίας στη Μυτιλήνη, παιδί μαστόρων της μεταλλοτεχνίας που περηφανεύονται πως σμίλεψαν τις μεταλλικές δάφνες στο άγαλμα της ελευθερίας της Μυτιλήνης, το σήμα κατατεθέν της πόλης. Μεγαλωμένος από εργάτες γονείς σε έναν λαϊκό μαχαλά της Μυτιλήνης, τη Λαγκάδα, απόφοιτος της Σχολής Εμποροπλοιάρχων των Οινουσών, ναυτικός πρώτα σε πλοίο του Εμπορικού Ναυτικού κι από εκεί στο Λιμενικό Σώμα.

Ειδικότητα του... να σώζει ζωές. Είναι ο μέσος αξιωματικός της Ελληνικής Ακτοφυλακής, ο αξιωματικός που βρίσκεται πίσω από κάθε δελτίο Τύπου που μιλά για επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο.

Ο απλός καθημερινός άνθρωπος με οικογένεια και δυο παιδιά, δυο κορίτσια 15 και 6 χρόνων. Ταγμένος σε όλη του τη ζωή να υπηρετεί στα σύνορα, πρώτα στον Μόλυβο κι ύστερα στη Μυτιλήνη. Χωρίς ωράριο με υψηλό αίσθημα καθήκοντος και... χαμηλές αποδοχές κοιτώντας κάθε πρωί την ακτή απέναντι. Ο Κυριάκος Παπαδόπουλος σταμάτησε να μετρά τις επιχειρήσεις διάσωσης, στις οποίες συμμετείχε, τον πρώτο μήνα της θητείας του στο Λιμενικό Σώμα.

«Στις πρώτες 20 με 30 φορές συνειδητοποίησα πως το να σώζεις ανθρώπους είναι σαν την ανάσα. Αναπνέεις χωρίς να μετράς τις ανασαιμιές σου» είχε πει. Είχε μιλήσει και για το πλήρωμα του. Τη δεύτερη του οικογένεια. «Το πλήρωμα είναι η συνέχεια του καπετάνιου. Οι άνθρωποι που στηρίζεσαι πάνω τους. Αν λείψουν αυτοί θα λείψεις κι εσύ» είπε χαρακτηριστικά.