Δείτε εδώ την ειδική έκδοση

«Ο νομός Τραπεζούντας και το Ποντιακό Ζήτημα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά»

Συνέδριο στην Άγκυρα για τις βιαιότητες στις αρχές του 20αι. κατά των μη μουσουλμανικών πληθυσμών της Ανατολής.

«Ο νομός Τραπεζούντας και το Ποντιακό Ζήτημα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά»
Στα συμπεράσματα συνεδρίου, με θέμα «Ο νομός Τραπεζούντας και το Ποντιακό Ζήτημα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά», που πραγματοποιήθηκε στην Άγκυρα το προηγούμενο σαββατοκύριακο και είχε ως θέμα τις βιαιότητες και τις διώξεις σε βάρος χριστιανικών πληθυσμών, στις αρχές του 20ου αιώνα, αναφέρθηκε ο ιστορικός Βλάσης Αγτζίδης.

Το συνέδριο διοργάνωσαν η «Πρωτοβουλία για την Ελευθερία της Σκέψης» (Ankara Düsünceye Özgürlük Girisimi) και η εφημερίδα Newroz.

Ο κ. Αγτζίδης, μιλώντας στο «Πρακτορείο 104, 9 fm», στην εκπομπή «Δύο στις Δώδεκα», ανέγνωσε αποσπάσματα από εισηγήσεις τούρκων ιστορικών, πανεπιστημιακών και διανοουμένων, με θέμα την Νεοτουρκική πολιτική στα ζητήματα των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων στις αρχές του 20αι.

Ο ίδιος, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο, διάβασε, μεταξύ άλλων, και ένα μέρος από την εισήγηση το τούρκου ιστορικού, Αττίλα Τουιγκάν:

«Για να φανατιστούν οι μουσουλμάνοι χωρικοί χρησιμοποιήθηκε, ως προπαγανδιστικό επιχείρημα, ότι οι μη μουσουλμάνοι είναι η αιτία της φτώχιας των χωρικών. Η προπαγάνδα αυτή στη σφαγή των Αρμενίων το 1915 και στο πογκρόμ κατά των Ελλήνων το 1922 είχε πολύ σημαντική επίδραση στους φτωχούς μουσουλμάνους Τούρκους και Κούρδους. Το αποτέλεσμα ήταν να μετατραπούν σε λυσσαλέους λαούς αυτοί οι λαοί που ζούσαν αδελφικά. Σε τελική ανάλυση, το κομιτάτο « Ένωση και Πρόοδος», (Νεότουρκοι) και η συνέχεια αυτού, το Κεμαλικό καθεστώς, είχε μεγάλη επιτυχία στον εκτοπισμό των μη μουσουλμάνων, στον εκτουρκισμό του κεφαλαίου και στην ίδρυση ενός έθνους - κράτους μουσουλμανικών τουρκικών πληθυσμών, αφού εκκαθαρίστηκαν πρώτα οι Αρμένιοι και οι Ρωμιοί».

Επίσης, αναφέρθηκε στην εισήγηση του διανοουμένου Φικρέτ Μπάσκαγια, ο οποίος στο συνέδριο είπε τα εξής :

«Παρόλο που έχει περάσει ένας περίπου αιώνας συνεχίζεται επίμονα η στάση αυτή με την άρνηση της ιστορίας. Όμως η άρνηση, δε σημαίνει ότι δεν υπήρξε ιστορία, ότι ξεριζώθηκαν οι αρχαίοι λαοί που ζούσαν σε αυτά τα χώματα, οι Ρωμιοί, οι Αρμένιοι, οι Ασσύριοι, οι Χαλδαίοι. Κοινή υπήρξε η τύχη αυτών των μη μουσουλμανικών αυτών κοινοτήτων, με τις σφαγές, τις διώξεις, τις εξορίες, τις καταπιέσεις. Σίγουρα ο διαχωρισμός και οι διωγμοί δεν έγιναν μόνο λόγω της διαφορετικής θρησκείας…».

Ο κ. Αγτζίδης σημείωσε και την εισήγηση του ιστορικού, καθηγητή του πανεπιστημίου του Βοσπόρου, Αχμέτ Ντεμιρέλ, ο οποίος έδωσε έμφαση στις μαζικές εκτοπίσεις στον Πόντο, κατά τη δεύτερη περίοδο (1919-1922).

«Τελικά στη Συρία κατέφυγαν 17.000 Eλληνες από τον Πόντο και την Μικρά Ασία» συμπλήρωσε ο κ. Αγτζίδης, αναδεικνύοντας μια σχετικά άγνωστη στο ευρύ κοινό πτυχή της ιστορίας. Υπογράμμισε, ότι κατά τη διάρκεια του συνεδρίου στην Άγκυρα καταδείχθηκε ότι η πολιτική αυτή των διώξεων και των βιαιοτήτων κατά μη μουσουλμανικών πληθυσμών «εκπονείται καθαρά από τις κεντρικές δυνάμεις εξουσίας» εκείνη την περίοδο.

Όπως τόνισε ο κ. Αγτζίδης, οι σύγχρονοι προοδευτικοί τούρκοι ιστορικοί καταλήγουν στο ότι η Οθωμανική κοινωνία είχε να διαλέξει μεταξύ δύο δρόμων, εκείνη την εποχή του μετασχηματισμού της, «ή τον δρόμο του εκσυγχρονισμού και της διαμόρφωσης ενός φιλελεύθερου πολιτικού μοντέλου, το οποίο να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, που ένα πολύ μεγάλο μέρος των Οθωμανών το υποστήριζαν, όπως ο πρίγκιπας Σαμπαχεντίν», ή του άλλου δρόμου, του «ακραίου μιλιταριστικού εθνικισμού», ο οποίος τελικά επικράτησε με τα γνωστά ιστορικά αποτελέσματα.

Στο συνέδριο διαβάστηκε, επίσης, και εισήγηση του ίδιου του κ. Αγτζίδη με θέμα: «Από τη Σαμψούντα στη Σρεμπρένιτσα» και με αναφορές, κατά περίπτωση, στις ιστορικές συγκυρίες, στα αίτια, αλλά και στους μηχανισμούς που οδηγούν σε γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις.

Επίσης από ελληνικής πλευράς συμμετείχε με την παρουσία του ο ερευνητής και συντάκτης της εφημερίδας «Δρόμος της Αριστεράς» Στέργιος Θεοδωρίδης ο οποίος ανάμεσα στα άλλα αναφέρθηκε «οποιαδήποτε προοπτική φιλίας, αδελφοσύνης και δημιουργικής συνύπαρξης ανάμεσα στους λαούς μας μπορεί να οικοδομηθεί μόνο πάνω στην αποκάλυψη και αποδοχή της ιστορικής αλήθειας, Άρα σε σαφή ανταγωνισμό με την ιδεολογία της εξουσίας που αποδομεί την ιστορική αλήθεια για να διατηρήσει την κυριαρχία της». Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου πραγματοποιήθηκε διαδικτυακή ζωντανή σύνδεση από την Άγκυρα, με εκδήλωση προσφυγικών ποντιακών και μικρασιατικών συλλόγων και σωματείων στην Κατερίνη.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΣΧΟΛΙΑ ΧΡΗΣΤΩΝ

blog comments powered by Disqus
v