Είναι ένα πεζογράφημα που μέχρι τα μισά του (συνολικά 173 σελίδες ) λες και είναι γραμμένο «σιωπηλά», σε διακριτικούς αφηγηματικούς τόνους , με μια υφοδομή που νοιώθεις να θέλει να σε αποκοιμίσει, ως που ο συγγραφέας - ήρωας παραθέτει στο μέσον ένα στοιχείο- έκπληξη, προκαλώντας τον αναγνώστη να μάθει την όλη ιστορία.
 
Την ιστορία μιας απλής xιλιανής οικογένειας που στάθηκε σιωπηλή απέναντι στη φοβερή δικτατορία του στρατηγού Πινοτσέτ, ο οποίος στις 11 Σεπτεμβρίου του 1973 ανέτρεψε με αιματηρό στρατιωτικό πραξικόπημα τον μαρξιστή πρόεδρο Αλιέντε.

Το «Τρόποι να γυρίζεις σπίτι», του γεννημένου στο Σαντιάγο το 1975 Αλεχάντρο Σάμπρα, που κυκλοφόρησε πρόσφατα και στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Ίκαρος (σε μετάφραση Αχιλλέα Κυριακίδη), είναι το τρίτο μυθιστόρημά του («Μπονσάι»- 2006, «Η ιδωτική ζωή των δέντρων»- 2007).

Πρόκειται για λογοτέχνη που σύντομα ξεχώρισε με τον συνδυασμό μελαγχολίας και σκληρότητας στη γραφή του, την έντεχνη αυτοαναφορικότητα, τον νηφάλιο τόνο για το παρελθόν και το παρόν της χώρας του, την οικειότητα του στυλ του πάνω σε καυτά ζητήματα Ιστορίας.

Σε τέτοιο βαθμό που έκανε την Mina Holland να γράψει στον Observer ότι το βιβλίο τοποθετεί τον Ζάμπρα στην κορυφή της νέας Χιλιανής λογοτεχνίας και στο πλευρό μεγάλων της λατινοαμερικανικής πεζογραφίας.

Αφήνοντας κατά μέρος τις υπερβολές αυτές, ας αρκεσθούμε στο σχόλιο Nicole Krauss ότι «το βιβλίο είναι σαν ένα τηλεφώνημα μέσα στη νύχτα από ένα παλιό, καλό φίλο».

Ο αφηγητής ζει σε μια συνοικία του δυτικού Σαντιάγκο αναθρεμμένος από μια φιλήσυχη οικογένεια, αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα του Αθηναϊκού Πρακτορείου.

Γι΄αυτήν, ο αιμοσταγής δικτάτορας δεν ήταν παρά μια τηλεοπτική περσόνα που διέκοπτε με τα διαγγέλματά του το κανονικό πρόγραμμα και τον αυστηρό πατέρα να τον παρακολουθεί αμίλητος καπνίζοντας.