Η Αυστραλία απέρριψε σήμερα τους ισχυρισμούς της Διεθνούς Αμνηστίας ότι οι συνθήκες κράτησης των 400 αιτούντων άσυλο στο νησί Ναούρου του Ειρηνικού Ωκεανού «ισοδυναμούν με βασανιστήρια».

Σε μια έκθεσή της με τίτλο «Το νησί της απόγνωσης» η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει ότι πολλοί από τους αιτούντες άσυλο οδηγούνται σε τέτοια ψυχολογική κατάσταση εξαιτίας της επ’ αόριστον κράτησής τους στο νησί Ναούρου, ώστε αποπειρώνται να αυτοκτονήσουν προκειμένου να γλιτώσουν από τις συνθήκες ζωής στον καταυλισμό προσφύγων.

Βάσει της αυστηρής μεταναστευτικής πολιτικής της Αυστραλίας οι πρόσφυγες που προσπαθούν να φτάσουν στη χώρα παρανόμως μέσω θαλάσσης στέλνονται στο νησί Ναούρου ή στο νησί Μάνους στην Παπούα- Νέα Γουινέα και δεν έχουν δικαίωμα να ζητήσουν να μεταφερθούν στην Αυστραλία.

«Απορρίπτω εντελώς τους ισχυρισμούς. Είναι εντελώς ψευδείς», δήλωσε ο Αυστραλός πρωθυπουργούς Μάλκομ Τέρνμπουλ. «Η προσήλωση της αυστραλιανής κυβέρνησης στις αρχές της ανθρωπιάς είναι ισχυρή», τόνισε.

Η Διεθνής Αμνηστία, τα ευρήματα της οποίας βασίστηκαν τόσο στη συλλογή στοιχείων, αλλά και σε επιτόπια έρευνα στο νησί Ναούρου από τον Ιούλιο ως τον Οκτώβριο, αναφέρει ότι η κράτηση είναι «ένα συστηματικό καθεστώς παραμέλησης και βαρβαρότητας».

«Είναι η φύση των κακοποιήσεων, το γεγονός ότι είναι συστηματικά (...) και ηθελημένα, με την έννοια ότι διαπράττονται με ξεκάθαρο σκοπό να αποτρέψουν, να τιμωρήσουν» που τις κάνει να ισοδυναμούν με βασανιστήρια, υπογραμμίζει η έκθεση.

Σχεδόν 60 άνθρωποι, ή περίπου το 15% των 410 ανδρών, γυναικών και παιδιών που κρατούνται στο νησί, έχουν είτε αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν, είτε έχουν σκεφτεί να κάνουν κακό στον εαυτό τους, σημειώνει η Διεθνής Αμνηστία. Οργανώσεις αρωγής επισημαίνουν ότι στο Ναούρου κρατούνται κυρίως πρόσφυγες από το Ιράν και το Αφγανιστάν.

Παρότι έχουν λάβει το καθεστώς πρόσφυγα εξακολουθούν να κρατούνται περιορισμένοι σε κακής ποιότητας καταλύματα με περιορισμένη πρόσβαση σε ιατρική βοήθεια, σύμφωνα με την Αμνηστία, η οποία υπογραμμίζει ότι τα παιδιά, που αποτελούν λίγο περισσότερο από το ένα δέκατο των κρατούμενων, υποφέρουν δυσανάλογα.

«Συνάντησα παιδιά ηλικίας εννέα ετών που είχαν ήδη αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν και έλεγαν ξεκάθαρα ότι θέλουν να τερματίσουν τη ζωή τους», δήλωσε η Άνα Νάιστατ στέλεχος της Διεθνούς Αμνηστίας.

Η Διεθνής Αμνηστία είναι μία από τις οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καταγγέλλουν τη μεταναστευτική πολιτική της Αυστραλίας, ενώ η έκθεσή της δημοσιεύτηκε λίγες εβδομάδες μετά την ανακοίνωση του ΟΗΕ ότι οι αρχές στο Ναούρου δεν προστατεύουν τα παιδιά.

Σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας The Guardian, σε διάστημα περίπου δύο ετών, περισσότερα από τα μισά από τα άνω των 2.000 περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης, επιθέσεων και αυτοτραυματισμών που καταγράφηκαν αφορούσαν παιδιά.

Η κυβέρνηση του Τέρνμπουλ προσπαθεί να οργανώσει τη μετεγκατάσταση των αιτούντων άσυλο σε άλλες χώρες, αλλά μέχρι στιγμής έχει καταλήξει σε συμφωνία με την Καμπότζη, κάτι που έχει αποδειχθεί λίγο δημοφιλές μεταξύ των προσφύγων.

Όταν ρωτήθηκε αν βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ ώστε να υποδεχθεί κάποιους πρόσφυγες, ο Αυστραλός πρωθυπουργός αρνήθηκε να σχολιάσει, όμως υπογράμμισε ότι δεν θα τους επιτραπεί να εισέλθουν στην Αυστραλία.

Η Αυστραλία δέχεται πιέσεις και για το δεύτερο κέντρο κράτησης στην Παπούα- Νέα Γουινέα, αφού το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας ζήτησε τον Απρίλιο το κλείσιμό του. Στους 823 άνδρες που κρατούνται στο νησί Μάνους έχουν δοθεί περιορισμένες ελευθερίες, όμως παραμένουν κρατούμενοι.