Μέσα σε έντονα συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα Ιεράρχες, κληρικοί και πιστοί από κάθε γωνιά της Οικουμένης συγκεντρώθηκαν στην Ιερή Καθέδρα της Πρωτόθρονης Εκκλησίας της Ορθοδοξίας στην Κωνσταντινούπολη για να ευχηθούν και να λάβουν την ευχή του εορτάζοντος την συμπλήρωση 25 ετών από την ανάρρησή του στον μαρτυρικό Θρόνο του Αποστόλου Ανδρέα, Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. 25 χρόνια διακονίας και προσφοράς στην Ορθοδοξία, στην Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία και στο Γένος.



Στον πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου ακούστηκε και πάλι, όπως και στις 22 Οκτωβρίου του 1991, ένα ηχηρό ΑΞΙΟΣ που ξεπέρασε τα όρια του ταπεινού Φαναρίου, ακούστηκε πέρα από τις άκριες της Πόλεως, πέρα από τα Πριγκηπόνησσα και τη θάλασσα του Μαρμαρά, ταξίδεψε σε κάθε γωνιά της Οικουμένης.



Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος χοροστάτησε στη Θεία Λειτουργία όπου παρέστησαν συγχοροστατούντες Ιεράρχες του Θρόνου και άλλων Εκκλησιών καθώς και ο Αρχιεπίσκοπος Ανθιδώνος Νεκτάριος, Επίτροπος του Παναγίου Τάφου στην Πόλη και ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας και Αμμοχώστου Βασίλειος, εκπρόσωπος της Εκκλησίας της Κύπρου.



Παρέστησαν επίσης κληρικοί, Μοναχοί και Μοναχές από την Ελλάδα και από άλλες χώρες.

Την Ελληνική Κυβέρνηση εκπροσώπησε ο υφυπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Αμανατίδης, ο οποίος μετέφερε και συγχαρητήριο μήνυμα του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ενώ το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως εκπροσώπησε ο Αντιπρόεδρός της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνις Γεωργιάδης. Παρέστησαν επίσης ο Πρέσβης της Ελλάδος στην Άγκυρα Κυριάκος Λουκάκης καθώς και ο Γενικός Πρόξενος στην Κωνσταντινούπολη, Πρέσβης Ευάγγελος Σέκερης.



Μετά τη Θεία Λειτουργία τον Οικουμενικό Πατριάρχη προσφώνησε ο πρώτος τη τάξει των Ιεραρχών του Θρόνου, Μητροπολίτης Γέρων Νικαίας Κωνσταντίνος και αντιφώνησε ο Πρωκαθήμενος της Πρωτοθρόνου Εκκλησίας της Ορθοδοξίας.

ΟΜΙΛΙΑ
ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
Κ. Κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΝ ΕΠΙ ΤΗι 25ΕΤΙΑι ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
(22 ?κτωβρίου 2016)

* * *
Γεραρά τ?ν ?εραρχ?ν χορεία,

?ξοχώτατοι καί φίλτατοι ?πίσημοι ?ξ ?λλάδος,

Ε?λαβέστατοι κληρικοί, ?ντιμολογιώτατοι ?φφικιάλιοι,

?λλογιμώτατοι ?κπαιδευτικοί,

Τέκνα πιστά καί προσφιλέστατα τ?ς Μητρός ?κκλησίας,

Καλ?ς ?λθετε ?παντες ε?ς τό Κέντρον το?το τ?ς ?ρθοδοξίας καί τ?ς Ρωμηοσύνης, ε?ς ?ποβολήν συγχαρητηρίων ε?χ?ν καί ε?ς συνεορτασμόν μι?ς ?στορικ?ς ?πετείου δι? ?μ?ς προσωπικ?ς, ?λλά καί διά τήν ?κκλησίαν, ? ?ποία σπανίως ?χει ε?ς τήν ?στορίαν της τοσο?τον μακροχρονίους πατριαρχίας.
Μεγαλύνει ? ψυχή μου τόν Κύριον καί ?γαλλίασε τό πνε?μα μου ?πί τ? Θε? τ? Σωτ?ρι μου, ?τι ?πέβλεψεν ?πί τήν ταπείνωσιν το? δούλου A?το? (πρβλ. Λουκ. 1, 46-48 ), τόν ?πο?ον ?κάλεσεν ?πί τήν πηδαλιουχίαν τ?ς νοητ?ς νηός τ?ς Μεγάλης ?κκλησίας, κατ? α?τήν τήν κρίσιμον στιγμήν τ?ς ?στορίας, καί τόν ?ξίωσε νά φθάσ? ?δη ε?ς τήν συμπλήρωσιν ?νός τετάρτου α??νος ?πί το? Θρόνου ?νδρέου το? Πρωτοκλήτου καί Στάχυος το? διαδόχου α?το?, καί πλειάδος ?γίων καί ?σαποστόλων Πρωθιεραρχ?ν τ?ς ?κκλησίας ταύτης.

?ν πρώτοις, ε?χαριστο?μεν ?νθέρμως τούς τιμήσαντας ?μ?ς διά τ?ς τιμίας α?τ?ν ψήφου ?δελφούς ?εράρχας, τούς ?ν τ? μέσ? ?μ?ν, καί παρακαλο?μεν τόν ?χοντα τήν ?ξουσίαν ζώντων καί νεκρ?ν νά ?ναπαύ? ε?ς τούς κόλπους Α?το? τούς ?ξ α?τ?ν ?πελθόντας το? κόσμου τούτου, ?ν ? μνήμη ε?η α?ωνία καί ?ληστος.
?λλ? ε?χαριστο?μεν ?λοθύμως καί τούς λοιπούς ?γίους ?δελφούς ?ρχιερε?ς, τούς νεωτέρους, τούς τε ?ν τ? ?ερ? ?μ?ν Κέντρ? καί τούς ?λλαχο? ?νά τήν ο?κουμένην διακονο?ντας, διότι, χάρις ε?ς τήν ?δελφικήν συμπαράστασιν καί τήν πολύτιμον συμβολήν ?λων, ?πετεύχθη ?,τι καλόν καί ?φέλιμον διά τήν ?κκλησίαν καί τό Γένος, καί ?δυνήθημεν ?παντες ?μο? νά πραγματοποιήσωμεν τά πλε?στα ?ξ ?σων ?πεσχέθημεν κατά τόν ?νθρονιστήριον ?μ?ν λόγον ε?ς τάς ?μέρας ?κείνας το? ?τους 1991, καί τινα ?πί πλέον.

Τα?τα, ?πιτραπήτω ?μ?ν νά ?παριθμήσωμεν, βραχε? ρήματι, ο?χί ?σφαλ?ς διά νά ?κανοποιήσωμεν ο?ανδήποτε κενόδοξον διάθεσιν, ?λλά διά τήν ?στορίαν, καί διά νά δοξολογήσωμεν ?πό κοινο? τόν Δοτ?ρα παντός ?γαθο? διά τήν πορείαν τ?ς ?κκλησίας μας κατά τήν τελευταίαν ε?κοσιπενταετίαν.

?νεκαινιάσθησαν α? Συνάξεις τ?ν Προκαθημένων τ?ν ?δελφ?ν ?ρθοδόξων ?κκλησι?ν, καθ? ?ς συνεζητήθησαν καί προωθήθησαν ζωτικά θέματα κοινο? ?νδιαφέροντος, μάλιστα δέ τό τ?ς προετοιμασίας τ?ς ?γίας καί Μεγάλης Συνόδου, τ?ς ?πό μακρο? προετοιμαζομένης και, τελικ?ς, χάριτι Θεο? πραγματο- ποιηθείσης ?ν Κρήτ?, παρά τάς ?νεξηγήτους, θεολογικ?ς τε καί ?κκλησιολογικ?ς ?στηρίκτους ?παναχωρήσεις ?κκλησι?ν τινων, πρός τάς ?ποίας ?πλ?ς ?πευθύνομεν τήν ?ρώτησιν: «Ε?ς τί ?διστάσατε;» (πρβλ. Ματθ. 14,31).

Συγχαίρομεν ?παξ ?τι καί ?κφράζομεν τήν Πατριαρχικήν ?μ?ν ε?αρέσκειαν πρός τόν Πρόεδρον καί τά μέλη τ?ς ?ερ?ς ?παρχιακ?ς Συνόδου καί δι? α?τ?ν πρός τόν ε?αγ? κλ?ρον, τάς Μονάς καί τό ε?σεβές πλήρωμα τ?ς ?ν Κρήτ? ?κκλησίας, διά τήν ?νεκτίμητον συμβολήν των ε?ς τήν ?πιτυχίαν το? ?στορικο? τούτου ?γχειρήματος. ? Κρήτη ?πέδειξεν ?τι ?το ?ξία τ?ς μεγάλης ταύτης τιμ?ς. Καί ?πί τ? ε?καιρί?, ε?χαριστο?μεν ?πό καρδίας ?μ?ς, ?γιοι Κρ?τες ?εράρχαι, διά τήν λίαν τιμητικήν διά τήν ?μετέραν Μετριότητα ?πόφασίν σας, νά προσέλθητε καί νά παραστ?τε ?παξάπαντες ?ν τ? μέσ? ?μ?ν κατά τήν ε?σημον ταύτην ?μέραν.
?νεκαινιάσθησαν α? Συνάξεις τ?ς σεπτ?ς ?εραρχίας το? Θρόνου, μέ κορωνίδα α?τήν το? Α?γούστου παρελθόντος ?τους, τ? συμμετοχ? καί τ?ν ?δελφ?ν ?εραρχ?ν τ?ν Νέων Χωρ?ν.

?συνεχίσθη ? πορεία ?γάπης, ε?ρήνης καί ?νότητος το? ?οιδίμου Πατριάρχου Δημητρίου πρός τάς ?δελφάς ?ρθοδόξους ?κκλησίας καί πρός ?τεροδόξους, ?ς καί πρός διεκκλησιαστικούς ?ργανισμούς. ? ?νταλλαγή ?πισκέψεων καί ? ?ποστολή ?ντιπροσωπει?ν, α? κοιναί πρωτοβουλίαι καί διακηρύξεις, ? πρόσωπον πρός πρόσωπον ?πικοινωνία ?ν διαλόγ?, λειτουργο?ν πάντοτε ?ς καταλυτικός παράγων προσεγγίσεως καί ?λληλοκατανοήσεως.

?πραγματοποιήθησαν καί συνεχίζονται προσκυνηματικαί ?πισκέψεις καί ?ερουργίαι ε?ς πλε?στα σεβάσματα τ?ς πίστεως καί το? Γένους ?ν Μικρ? ?σί?, ?ν Πόντ? καί ?ν ?νατολικ? Θρ?κ?, τ? πρόφρονι ?δεί? καί διευκολύνσει τ?ν κατά τόπους ?ρμοδίων κυβερνητικ?ν καί δημοτικ?ν ?ρχ?ν. Καί το?το, ?χι μόνον παρ? ?μ?ν α?τ?ν, ?λλά καί ?πό μέρους ?δελφ?ν ?εραρχ?ν, ο? ?πο?οι φιλοτιμο?νται νά δίδουν περιεχόμενον ε?ς τήν ?ποστολήν των ?ς ?νεργ?ν ποιμεναρχ?ν τ?ν δι’ ?ς ?ξελέγησαν θεοσώστων ?παρχι?ν, μέ πρ?τον τόν ?δελφόν ?γιον Πισιδίας. Τούς συγχαίρομεν καί τούς ε?χαριστο?μεν. ?πως θά ?λεγεν ? ?γιος Πέργης, μέ τά προσκυνήματά μας α?τά, «ψάλλομεν τήν ?δήν τ?ς Ρωμηοσύνης» καί ε?ωδιάζουν καί πάλιν «? τόπος καί ο? τάφοι καί ? ?στορία».

?ξησφαλίσθη ? ?πηκοότης τ?ς Χώρας δι? ?κανόν ?ριθμόν ?ρχιερέων το? Θρόνου, διά τά μέλη τ?ς Πατριαρχικ?ς Α?λ?ς καί δι? ?ντα?θα διακονο?ντας ?λλους κληρικούς, το?θ? ?περ διευκολύνει τήν λειτουργίαν το? θεσμο? το? Ο?κουμενικο? Πατριαρχείου σήμερον καί ?ν τ? μέλλοντι, καθώς καί τήν ?πάνδρωσιν τ?ν καθ’ ?μ?ς ?πηρεσι?ν μέ ?κανά στελέχη.

Διηυρύνθη καί ?νεπλουτίσθη ? ?γία καί ?ερά Σύνοδος, τό ?νώτατον το?το ?ργανον διοικήσεως τ?ς Πρωτοθρόνου ?μ?ν ?κκλησίας, δοθείσης ο?τω τ?ς δυνατότητος ε?ς ?παντας τούς ?ν ?νεργεί? Μητροπολίτας καί ?ρχιεπισκόπους το? Θρόνου νά συμμετέχουν καί νά συνεισφέρουν ε?ς τήν ζωήν α?το?, καθ? ? ?χουν δικαίωμα καί χρέος κατά τήν ?κκλησιολογίαν καί τό Κανονικόν Δίκαιον ?μ?ν. Ο?τως, ?τονίσθη καί ?ξ?ρθη ?τι περισσότερον ? ?ναντικατάστατος ?ξία τ?ς συνοδικότητος, ?ς πυρ?νος τ?ς ?κκλησιαστικ?ς ζω?ς.

?πεσκευάσθησαν πλε?στοι ναοί καί ε?αγ? ?δρύματα τ?ς Πόλεως ?μ?ν, ε?ς τά ?πο?α ?το ?μφανής ? φθοροποιός ?πίδρασις το? πανδαμάτορος χρόνου. Ε?χαριστο?μεν ε?γνωμόνως, ?πί τ? ε?καιρί?, τούς ε?γενε?ς χορηγούς, ?νευ τ?ς ε?σεβείας καί φιλογενείας τ?ν ?ποίων δυσκόλως θά ?γίνετο τό ?ερόν ?σον καί ?παραίτητον το?το ?ργον. ?χαρακτηρίσθη προσφάτως ? ?μετέρα Μετριότης ?ς «?νακαινιστής». Ε?ς τήν πραγματικότητα, ? χάρις το? Θεο? ε?ναι ? ?νακαινίζουσα ?ς ?ετο? τήν νεότητα τ?ς ?κκλησίας τ?ν το? Χριστο? πενήτων καί ?ναδεικνύουσα α?τήν, τότε καί τώρα, «?ερόν γέρας τ?ν ?πανταχο? ?ρθοδόξων».
?πραγματοποιήθησαν Μείζονες καί ?περτελε?ς καί Διηυρυμέναι Σύνοδοι, ?ντα?θα, ?ν Σόφι?, ?ν Γενεύ?, ε?τε πρός βοήθειαν καί στήριξιν ?λλων ?δελφ?ν Α?τοκεφάλων ?κκλησι?ν, τ? α?τήσει α?τ?ν, ε?τε πρός προάσπισιν τ?ς κανονικ?ς τάξεως καί τ?ν προνομι?ν το? Θρόνου τούτου, ?σάκις α?ται παρεβιάζοντο. Πράγματι, προεκινδυνεύσαμεν τ?ν δικαίων α?το?, διότι «ε? πάντων ?φρονέστερός ε?μι, ?λλά γε, ?πί τ? ?ποθέσει τ?ς ?κκλησίας, μή ?ς ?φρονά με λογίσησθε», ?ς ?γραφεν ? Α?τοκράτωρ ?λέξιος πρός τόν Πατριάρχην Νικόλαον Γραμματικόν, τόν ?ξιωθέντα νά ο?ακοστροφ? τήν κοινήν καί περίπυστον Μητέρα πάντων ?μ?ν ?κκλησίαν ταύτην τ?ς ?περκειμένης τ?ν πόλεων, ?πί μίαν ε?κοσιεπταετίαν.

? Μετριότης ?μ?ν ?ξιώθη νά καθαγιάσ? τρίς τό ?γιον Μύρον κατά τήν Πατριαρχικήν διακονίαν α?τ?ς, το?θ? ?περ θεωρο?μεν ?ς ?διαιτέραν ε?λογίαν το? ?γίου Πνεύματος, καθ? ?τι το?το τυγχάνει σπάνιον καί ?σύνηθες, διά τό βραχύ τ?ς ζω?ς καί τ?ς θητείας ?νός Πατριάρχου.

Συνεσφίγχθησαν ο? δεσμοί το? ?ερο? ?μ?ν Κέντρου μέ τάς ?κασταχο? ?παρχίας α?το? διά τε τ?ν πρός α?τάς προσωπικ?ν ?μ?ν ?πισκέψεων καί ?λλως, ?λλ? ?σφαλ?ς καί διά τ?ς συμμετοχ?ς τ?ν ποιμεναρχ?ν α?τ?ν, ?ς συνδιοικητ?ν ε?ς τό ?ργον τ?ς ?γίας καί ?ερ?ς Συνόδου το? Ο?κουμενικο? Θρόνου, ?ς προείπομεν.
Το? λόγου ?ντος περί τ?ν ?παρχι?ν ?μ?ν, ?πιτραπήτω ?μ?ν νά ?ναφέρωμεν ?διαιτέρως τήν ?εράν Μητρόπολιν τ?ς ?ρατειν?ς γενετείρας ?μ?ν ?μβρου, ?νθα, τ? βοηθεί? το? Θεο?, ?χομεν καί πάλιν ?λληνόγλωσσον παιδείαν, μετά παρέλευσιν ?μίσεος α??νος ?ναγκαστικ?ς σιωπ?ς τ?ν ?μογενειακ?ν μειονοτικ?ν σχολείων.
?καλλιεργήθησαν φιλικαί σχέσεις μετά θεσμ?ν καί προσώπων τ?ς Τουρκικ?ς κοινωνίας, ?ποδειχθέντος τοιουτο- τρόπως ?τι τό Ο?κουμενικόν Πατριαρχε?ον δέν ε?ναι θεσμός παρείσακτος, μυστηριώδης καί ?ποσταθεροποιητικός διά τήν Χώραν ε?ς τήν ?ποίαν ?δρεύει, ?λλά, ?ντιθέτως, σύμβολον καταλλαγ?ς, θρησκευτικός καί πολιτισμικός παράγων, προβάλλων διεθν?ς α?τήν καί συμβάλλων ε?ς τήν ?πικράτησιν πανανθρωπίνων ?ξι?ν καί ?δεωδ?ν. Ε?δικ?ς διά τήν Κωνσταντι- νούπολιν, τό Ο?κουμενικόν Πατριαρχε?ον ?νσαρκώνει καί ?κφράζει τήν διαχρονικήν της ταυτότητα καί ?ξίαν. ?ς ε?πομεν ε?ς τόν ?νθρονιστήριον ?μ?ν λόγον καί ?πανελάβομεν μόλις πρό ?βδομάδων ?ν Σμύρν?, τό Ο?κουμενικόν Πατριαρχε?ον ?πέχει πάσης ?ναμείξεως ε?ς τήν πολιτικήν, τηρούμενον μακράν το? «καπνώδους τύφου τ?ς κοσμικ?ς ?ξουσίας».

?συνεχίσθησαν καί προωθήθησαν ο? Θεολογικοί Διάλογοι μετά τ?ν ?λλων ?κκλησι?ν καί ?μολογι?ν, θεωρο?μεν δέ λίαν θετικόν διά τό Ο?κουμενικόν Πατριαρχε?ον ?τι τ? πρωτοβουλί? α?το? κατέστη δυνατόν νά ?παναληφθ?, μετά πενταετ? διακοπήν, ? σπουδαιότερος α?τ?ν, ?τοι ? Διάλογος τ?ς ?ρθοδόξου μετά τ?ς Ρωμαιοκαθολικ?ς ?κκλησίας. ?πίσης, ?κφράζομεν τήν ?κανοποί- ησιν ?μ?ν ?τι ? ?γία καί Μεγάλη Σύνοδος ?πεφάσισε τήν συνέχισιν τ?ν διμερ?ν τούτων Διαλόγων τ?ς ?ρθοδόξου ?μ?ν ?κκλησίας, διότι τό ?ντίθετον θά ?το ?πισθοδρόμησις καί ?σωστρέφεια δι? α?τήν, ε?ς τούς σκληρούς καί ?νειρηνεύτους καιρούς ε?ς τούς ?ποίους ζ?μεν. ?πειλή διά τήν ?διοπροσωπίαν ?μ?ν δέν ε?ναι ? διάλογος, ?λλά ? ?ρνησις το? διαλόγου, ? ?καρπος α?τοεγκλεισμός. ?ν τ? α?τ? πνεύματι προωθήσαμεν καί τόν διαθρησκειακόν διάλογον μέ τόν ?ουδαϊσμόν καί τό ?σλάμ, μέ ?πτά ?ποτελέσματα διά τήν καταλλαγήν καί τήν ?εράν ?πόθεσιν τ?ς ε?ρήνης.
?θεμελιώθησαν ?σχυροί δεσμοί ?μοιβαίας ?κτιμήσεως καί συνεργασίας μεταξύ το? Οικουμενικού Πατριαρχείου καί διεθν?ν ?ργανισμ?ν, ?ς τ?ς Ε?ρωπαϊκ?ς ?νώσεως, το? Ε?ρωκοινοβου- λίου, το? Συμβουλίου τ?ς Ε?ρώπης, τ?ς UNESCO καί ?λλων, ?πό το? βήματος τ?ν ?ποίων ?κούσθη ? φωνή τ?ς ?ρθοδοξίας, διά στόματος το? πρώτου ?πισκόπου α?τ?ς.

Συνεκλήθησαν πλε?στα ?σα ο?κολογικά Σεμινάρια καί σχετικά διεθν? καί διαθρησκειακά Συμπόσια, τά ?πο?α προέβαλον τήν ε?αισθησίαν και τήν μέριμναν τ?ς Μητρός ?κκλησίας διά τήν προστασίαν το? φυσικο? περιβάλλοντος, προήγαγον καί ?καλλιέργησαν τήν ο?κολογικήν συνείδησιν διεθν?ς καί ?τόνισαν ?τι α? ρίζαι τ?ς ο?κολογικ?ς κρίσεως ε?ναι πνευματικαί καί ?θικαί.

?γωνίσθημεν, δι? ?να πολιτισμόν δικαιοσύνης καί ?λλη- λεγγύης, ?πέναντι ε?ς τήν ?νάλγητον παγκοσμιοποίησιν καί τήν σοβο?σαν παγκόσμιον ο?κονομικήν κρίσιν, ? ?ποία ?χει καταστροφικάς συνεπείας δι? ?ν μέγα τμ?μα τ?ν κατοίκων τ?ς ?φηλίου, ?ν? ο? ?χοντες καί κατέχοντες συνεχίζουν νά ο?κοδομο?ν ?φρόνως «μείζονας ?ποθήκας» (πρβλ. Λουκ. 12,18).

Τέλος, ?λοποιήθη ? ?πόσχεσις ?μ?ν ?τι θά ?νδιαφερθ?μεν διά τήν νεολαίαν. Ο?τω, συνεκαλέσαμεν ?ντα?θα δύο μεγάλα Συνέδρια νεολαίας το? Ο?κουμενικο? Πατριαρχείου, τά ?τη 2000 καί 2007, ?ς καί τούς ?πευθύνους καί ?ρμοδίους τ?ν ?παρχι?ν το? Θρόνου διά θέματα νεολαίας, καί ?δώσαμεν ε?ς α?τούς κατευθύνσεις. ?φιλοξενήσαμεν ε?ς τήν Πόλιν μας πολυπληθε?ς ?ντιπροσωπείας νέων, ?λθόντων διά τά συνέδρια τα?τα, καί ?ποδεχόμεθα ?νά διετίαν νέους ?κ Φιλλανδίας, ?ποστέλλοντες ?μετέρους ?κε?, πρός ?λληλογνωριμίαν καί συμπνευματισμόν.

Τα?τα, ?ν περιλήψει, ?σα ε?ργάσατο ? δεξιά το? ?ψίστου ?πό τ?ς ?ντα?θα πνευματικ?ς ?πάλξεως κατά τήν Πατριαρχίαν ?μ?ν. Καί ε?ργάσατο α?τά δι? ?μ?ν πάντων καί ο?χί διά το? ?νός. ? ε?ς ?ποτελε? τήν συνισταμένην τ?ς ?γωνίας τ?ν πολλ?ν «?πως ? ?ερά ?λκάς διέρχηται καθ? ?κάστην ?λώβητος διά τε τ?ν Συμπληγάδων καί διά τ?ν Κυανέων Πετρ?ν». ? ε?ς ?ποτελε? τήν ?κφρασιν τ?ν ?γώνων τ?ν πολλ?ν διά τήν ?κκλησίαν, ? πρός τήν ?ποίαν πιστότης ?λων ?μ?ν, ?δελφοί συνεπίσκοποι, ?καμε τόν μακαριστόν Πέτρας Νεκτάριον νά λέγ? ?τι «? ?γκαρτέρηση καί ? ?φοσίωση τ?ν Φαναριωτ?ν ?ρχιερέων στήν Μητέρα ?κκλησία συνθέτουν ?να ?πό τά πιό ?ρα?α κεφάλαια τ?ς ?στορίας τ?ς Μεγάλης ?κκλησίας». ?λοι μαζί, ο? ?ντα?θα καί ο? ?πανταχο? ?εράρχαι το? Θρόνου, συν-ηγωνίσθημεν διά νά προστατεύσωμεν τά «ο?κουμενικο?ς καί συνοδικο?ς ψηφίσμασι» κατωχυρωμένα δίκαια το? Θρόνου, δι? α?τ?ν δέ νά διακονήσωμεν, ?ς ?πό θέσεως χρέους καί ε?θύνης, τήν πανορθόδοξον ?νότητα καί συνεργασίαν καί νά ?ναδεικνύωμεν τό Φανάριον πνευματικήν πηγήν, συνεχ?ς ?ναβλύζουσαν.

Καί θά συνεχίσ? ? ?κκλησία α?τη καί ?ν τ? μέλλοντι τήν θεάρεστον διακονίαν της, διότι ?χει χρέος καί ?ποστολήν θεόσδοτον νά ?μιλ? διά τήν ζωήν καί τήν ?νάστασιν το? κόσμου, ? ?ποία ε?ναι ? Χριστός, «? ?λπίς ?μ?ν» (πρβλ. Α’ Τιμ. 1,1), «τό ?λφα καί τό ?μέγα, ? πρ?τος καί ? ?σχατος, ?ρχή καί τέλος» (?ποκ. 22,13). ?ν τ? ?ν Χριστ? καί κατά Χριστόν μαρτυρί? α?το?, ? Ο?κουμενικός Θρόνος, «καί τούς ?λλους συνέχει καί στηρίζει Θρόνους, καί δόξα χριστιαν?ν ?ναδεικνύεται, ?μα καί καύχημα», διά νά ?παναλάβωμεν τούς λόγους το? Πατριάρχου ?εροσολύμων Νεκταρίου.

? ?κπλήρωσις τ?ς κοινής ?μ?ν ?ποστολ?ς, ?ς πάντες γνωρίζετε, δέν ε?ναι πάντοτε ε?χερής καί ?πρόσκοπτος. ?παιτε? ?πό ?λους ?μ?ς ?λικήν ?φιέρωσιν ε?ς τό ?ργον διακονίας καί α?τοθυσίαν, πρωτίστως δέ, τήν τά ?σθενή θεραπεύουσαν καί τά ?λλείποντα ?ναπληρο?σαν Θείαν Χάριν.

Η?λογήθημεν ?πό το? πανοικτίρμονος Θεο? νά διακον?μεν τήν ?γίαν το? Χριστο? Μεγάλην ?κκλησίαν καί νά ε?μεθα κληρονόμοι καί θεματοφύλακες ?ερωτάτων παραδόσεων, τάς ?ποίας ?φείλομεν, «ποτέ ?πό τό χρέος μή κινο?ντες», νά παραδώσωμεν ?κεραίας ε?ς τάς ?περχομένας γενεάς. ? ?σχύς ?μ?ν ε?ναι πνευματική, ε?ναι ? ?κατάλυτος δύναμις τ?ς ?ρθοδόξου ?μ?ν πίστεως. Διά νά ?παναλάβωμεν τούς λόγους πιστο? τέκνου τ?ς ?κκλησίας, «τό Φανάρι, τρεφόμενο ?πό τήν μακραίωνη παράδοσί του, ... ?ντέχει μέσα στά ?χειροποίητα τείχη του, πού ?ψωσαν ? ?ν βασιλε?σιν ?πόστολος καί ?νάδοχος, βασιλε?ς, νέφος μαρτύρων, ?μέτρητοι κεκοιμημένοι. ?ντέχει καί δημιουργε?, μεγαλουργε? καί ?ναπαύει, ποδηγετε? τήν Ο?κουμένη, δίδει βάθος στήν ?στορίαν του. Πετροβολε?ται καί ?πό ?φρονα τέκνα του καί συγχωρε? καί ?γαπ?, διεισδύει παντο?, ?που ?νοίγεται θύρα κοινωνίας, φωτίζει ?ς νοητός ?λιος καί ?ποσπ? τόν σεβασμόν ?τεροδόξων καί ?λλοπίστων. ?ταν δέ τά κατ? ?νθρωπον ?ξαντλο?νται, ?ρχίζει ?πό ?κε? καί πέρα τό θα?μα» (Κωνσταντ?νος Π. Βλάχος). Δοξάζομεν τόν ?περάγαθον καί παντεπίσκοπον ?ν Τριάδι Θεόν διά «τό μέγα θα?μα» τ?ς ?ν τ? μεγάλ? Πόλει το? Κωνσταντίνου Μεγάλης ?κκλησίας!

?δελφοί καί τέκνα ?ν Κυρί?,

Σ?ς ε?γνωμονο?μεν διά τήν πρόφρονα παρουσίαν σας καί ?πικαλούμεθα τήν συνέχισιν τ?ν προσευχ?ν σας πρός φωτισμόν καί ?κάνωσιν ?μ?ν καί καρποφόρον περαιτέρω ?νυσιν τ?ς πρωθιεραρχικ?ς διακονίας, μέσα ε?ς τήν φλεγομένην καί μή κατακαιομένην βάτον τ?ς ο?κουμενικ?ς πατριαρχίας. Μέ τήν ε?γένειάν σας καθιστ?τε τήν κάμινον ?μ?ν δροσοβόλον.

?διαιτέρως ε?χαριστο?μεν τούς ?γίους ?ρχιερε?ς διά τήν συγχοροστασίαν των μετά το? ?γουμένου το? μεγάλου τούτου Μοναστηρίου μας. Γράφει ? π. Δοσίθεος Κανέλλος, ? ?ραστής α?τός τ?ς το? Κωνσταντίνου Πόλεως, ?τι ? τοιαύτη χοροστασία ?δ? ?χει μεγαλε?ον ?νυπέρβλητον καί «?νθυμίζει, ?στω καί ?π? ?λίγον, τάς παλαιάς τ?ς Πόλεως Μονάς, τήν το? Στουδίου, τήν το? Παντοκράτορος, τήν τ?ς Χώρας καί τάς τόσας ?λλας». ? ?δελφική καί στηρικτική ?γάπη σας, ?ερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι συνεπίσκοποι, μ?ς ?πενθυμίζει τούς λόγους το? ?γίου ?γνατίου πρός τούς Σμυρναίους: « ε? γάρ καί μή ε?μι ?κανός, ?λλά τό τ?ς προθυμίας ?μ?ν μέγα» (ΙΧ, 38).

Τα?τα τά ?φ? ?μ?ν, ?δελφοί σεπτοί καί τέκνα πεφιλημένα. «Τ? δέ δυναμέν? ?πέρ πάντα ποι?σαι ?περεκπερισσο? ?ν α?τούμεθα ? νοο?μεν, κατά τήν δύναμιν τήν ?νεργουμένην ?ν ?μ?ν, α?τ? ? δόξα ?ν τ? ?κκλησί? ?ν Χριστ? ?ησο? ε?ς πάσας τάς γενεάς το? α??νος τ?ν α?ώνων. ?μήν» (?φ. 3,20-21).

Δόξα τ? Θε?, πάντων ?νεκεν!


ΠΗΓΗ: www.amen.gr