Της Μαρίας Δεναξά

«Oι ζωντανοί-νεκροί στοιχειώνουν εδώ και πολύ καιρό την γαλλική πολιτική. Μερικοί ανασταίνονται μετά από έναν κλινικό θάνατο, ενώ άλλοι φαίνεται ότι είναι εν ζωή, παρόλο που έχουν πεθάνει» γράφει στους Νew York Times, o βραβευμένος με Pulitzer δημοσιογράφος Αdam Νossiter, που στο άρθρο του φωτογραφίζει ξεκάθαρα τον Φρανσουά Ολαντ.

«Στη δεύτερη κατηγορία (αυτών που έχουν πεθάνει) ένα μόνο πρόσωπο: o Φρανσουά Ολαντ» και ο δημοσιογράφος αναφέρεται στο βιβλίο - αυτοκτονία «Ενας πρόεδρος δεν μπορεί να τα λέει αυτά», όπως και στο σκάνδαλο με την ερωτική ιστορία όπου πρωταγωνιστεί η Ζουλί Γκαγιέ.

Δύο γεγονότα που συνέβαλαν καθοριστικά στην αποδόμηση του προέδρου Ολαντ στα μάτια των Γάλλων.

«Σε αντίθεση με τον Ολαντ, άλλοι Γάλλοι πολιτικοί ξαναγεννήθηκαν μέσα από τις στάχτες τους, όπως είναι ο Φρανσουά Μιτεράν στο παρελθόν, αλλά και ο Αλέν Ζιπέ πιο πρόσφατα» αναφέρει ο Νossiter και καταλήγει:
 
«Ο ζωντανός-νεκρός του Ελιζέ δεν παραδέχεται την κατάσταση του. Πυκνώνει τις μετακινήσεις του στην επαρχία και τις συναντήσεις του με εκλεγμένους με την ελπίδα να ξαναλάμψει το άστρο του, το οποίο όμως φαίνεται χάθηκε για πάντα στο σύμπαν».