«Πάντα ήθελα να εργαστώ για το NME (μουσικό περιοδικό New Musical Express). Δεν ήταν το πρώτο που θα έπαιρνες για πανκ. Είχαν όμως αίσθηση του χιούμορ, καθώς και σοβαρές πολιτικές πεποιθήσεις. Είχε πολύ μεγάλη επιρροή στην Αυστραλία, όπου έζησα».

Ο Μπλέντιν Μπούτσερ, ο οποίος δούλεψε τα χρόνια του '80 ως φωτογράφος και δημοσιογράφος στο ΝΜΕ μίλησε στη βρετανική εφημερίδα για την καλύτερη φωτογραφία του: “Ο Νικ Κέιβ στο Βερολίνο”.

«Μετακόμισα στο Λονδίνο το 1980. Ήθελα να δω την Αγγλία, να δω κάτι πραγματικό - ακόμη κι αν το πραγματικό, όπως ο Μάγος του Οζ αποδείχθηκε απογοητευτικό. Τα πάντα ήταν πολύ πιο γκρίζα απ΄ ότι είχα φανταστεί. Έζησα στην περιοχή Ουαϊτσάπελ και μπορούσες να δεις ακόμη σημάδια καταστροφής από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το σπίτι που έμενα κατέρρεε και ήταν σκοτεινό όλη την ώρα.

Πήγαινα σε συναυλίες και έβγαζα φωτογραφίες. Το NME είχε διαγωνισμό φωτογραφίας και επέλεξαν μία φωτογραφία των The Birthday Party ως πρώτη επιλαχούσα. Ήταν ένα πόδι στην πόρτα. Η μπάντα ήταν θορυβώδης και οργισμένη, αλλά είχαν μία ειρωνική ευφυία, την οποία βρήκα συναρπαστική. Έγινα το πρόσωπο στο οποίο στράφηκαν για φωτογράφηση.

Στην αρχή ήταν τρομακτικοί. Χαστούκιζαν ο ένας τον άλλον, για ένα πράγμα, και είχαν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους κι αυτό που έκαναν. Αλλά ο τραγουδιστής Νικ Κέιβ και ο Ρόλαντ Χάουαρντ ήταν πολύ αστείοι, λάτρευαν τα πειράγματα. Είχα την αυστραλιανή αίσθηση του χιούμορ, ωμό και σκληρό. Ενδιαφέρονταν για την αμερικανική λογοτεχνία του γοτθικού νότου, κυρίως για την Μέρι Φλάνερι Ο ' Κόνορ. Εγώ διάβαζα Κάρσον ΜακΚάλερς και Γουίλιαμ Φόκνερ, οπότε υπήρχε γόνιμο πεδίο για ενθουσιασμό και μεθύσια. Επίσης, ενδιαφέρονταν για το θέατρο του παραλόγου.

Η φωτογραφία του Κέιβ είναι από το Βερολίνο, όπου έζησε το 1985. Εκείνη την εποχή κανένας δεν φανταζόταν ότι η καριέρα του θα διαρκέσει τόσο πολύ. Έβλεπαν τους Birthday Party σαν μία goth band: μόνο στενά παντελόνια και καταθλιπτική μουσική. Έγω δεν άκουσα όμως κάτι τέτοιο. Ήθελα να δείξω ότι ο Κέιβ είχε κάτι περισσότερο από έναν σκληρό τύπο με απίστευτα μαλλιά.Είχε γράψει ένα μυθιστόρημα, “And the Ass Saw the Angel” (ελλ. Η δε όνος είδεν άγγελον) για έναν κωφάλαλο που ονομάζεται Γιούκριντ που ζει σε μία σοβαρά δυσλειτουργική οικογένεια. Δημιουργεί το δικό του κόσμο στην καρδιά ενός βάλτου. Στη φωτογράφηση ο Κέιβ είναι καθισμένος στο πατάρι και ήθελα να προσποιηθεί ότι είναι ο Γιούκριντ.

Γύρω του χειρόγραφα, φωτοτυπίες του 19ου αιώνα, η Βίβλος από την οποία μάθαινε τη γλώσσα, διάφορα φετίχ, εικόνες με τον Έλβις και τις τρεις Χάριτες. Αγόρασε τις τούφες που κρέμονται στον τοίχο από τις αγορές που του άρεσε να επισκέπτεται τα κυριακάτικα πρωινά. Διάβαζε ποίηση του Έζρα Πάουντ, φαίνεται στα δεξιά, και ήταν πιθανώς αρκετά εντυπωσιασμένος με τον εαυτό του. Πάντα διάβαζε ποίηση. Μπορεί να γίνεται ανησυχητικό: αν σταματάς να του μιλάς για λίγο, σκύβει στην τσέπη του και αρχίζει να διαβάζει ποιήματα.

Ήταν πολύ διασκεδαστική περίοδος. Εκτός από τις φωτογραφήσεις προτεραιότητα στη ζωή μου τότε ήταν να διασφαλίζω ότι είχα αρκετά ποτά κάθε μέρα. Τώρα κοιτάζω πίσω και σκέφτομαι: “Ουάου. Αυτό είναι αξιοθρήνητο”.
Πηγαίναμε στα clubs μιλούσαμε για αμέτρητα πράγματα, κάναμε αμέτρητα γέλια. Τον περισσότερο καιρό, όμως, η ανησυχία του διευθυντή ήταν να έχεις μία καλή ιδέα και να την υλοποιήσεις. Θέλω να πω, ένας άνδρας να ποζάρει με μπούκλες μαλλιών - τι θα μπορούσε να είναι περισσότερο γκοθ;»

Ο Μπλέντιν Μπούτσερ γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1953 και εργαζόταν για το NME τη δεκαετία του 1980. Ο Μπούτσερ έχει φωτογραφίσει τον Νικ Κέιβ παντού. Οι πιο σημαντικές φωτογραφίες του εστιάζονται σε τρεις περιόδους του Κέιβ: όταν πήγε στο Λονδίνο, στο Βερολίνο και μετά στο Σάο Πάολο.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ