της Χριστίνας Kοραή

Ένας Πρόεδρος Δημοκρατίας που τίμησε με την σεμνή παρουσία και τον μεστό του λόγο το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα, ο ευπατρίδης της πολιτικής Κωστής Στεφανόπουλος έφυγε από τη ζωή, στα 90 του χρόνια. Τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο με σοβαρή λοίμωξη του αναπνευστικού.

Από τις ιστορικές στιγμές της Προεδρίας του ήταν η ομιλία που εκφώνησε στις 19 Νοεμβρίου 1999, στο δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του τότε πλανητάρχη Μπιλ Κλίντον που επισκέφθηκε την Αθήνα μετά την Τουρκία.

Έκανε εκτεταμένες αναφορές στην ανοχή που επιδεικνύει η διεθνής κοινότητα στην Τουρκία οι οποίες είναι πιο επίκαιρες από ποτέ. «Η διεθνής κοινότης γνωρίζει πολύ καλά τας διατάξεις του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών» δήλωσε.

«Γνωρίζει το Δίκαιον της Θαλάσσης, γνωρίζει τις ρυθμίσεις της Συνθήκης της Λωζάννης, όπως γνωρίζει και τα άρθρα των πρωτοκόλλων που υπεγράφησαν μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας για τα Δωδεκάνησα.

Η διεθνής κοινότης γνωρίζουσα όλα αυτά και μη λαμβάνουσα θέση, φοβούμαι ότι άθελά της ενισχύει τις αβάσιμες διεκδικήσεις και τις επιθετικές διαθέσεις.

Η Ελλάς δεν ζητεί από κανένα να μεσολαβήσει υπέρ αυτής, επικαλείται απλώς το δίκαιον και τη νομιμότητα, διότι πιστεύει ότι βασικό στοιχείο του πολιτισμού μας δεν είναι τόσον η στήριξη των πάσης φύσεως συμφερόντων μας, όσον η στήριξη της νομιμότητος.

Ορθότερο θα ήτο αν έλεγα ότι πρωταρχικό συμφέρον όλων είναι η υπεράσπιση της νομιμότητος».

Δεν δίστασε να πει ότι «η Ελλάς έχει ακόμη την πικρία ότι δεν ανεγνωρίσθη επαρκώς η συνεισφορά της στην κοινή πολεμική προσπάθεια», στο πλαίσιο του Β’Παγκοσμίου Πολέμου».

Για το Κυπριακό πρόβλημα είπε μεταξύ άλλων ότι «αν πρόκειται να επιλυθεί, πρέπει να επιλυθεί συμφώνως με τις αρχές της Δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας. Δεν είναι δυνατόν να επιλυθεί με την αποδοχήν της στρατιωτικής βίας και των τετελεσμένων».

Ο Μπιλ Κλίντον στην ομιλία που έκανε λίγες ώρες μετά στο «Ιντερκοντινένταλ» ζήτησε συγγνώμη για τις ευθύνες των ΗΠΑ στη χούντα των συνταγματαρχών, που ήταν μια πρωτοφανής εκδήλωση αυτοκριτικής για έναν πλανητάρχη.

«Όταν η Χούντα κατέλυσε το πολίτευμα το 1967, οι ΗΠΑ επέτρεψαν στα γεωπολιτικά τους συμφέροντα εν μέσω Ψυχρού Πολέμου να κυριαρχήσουν των συμφερόντων τους -ή πιο σωστά των υποχρεώσεών τους- που θα ήταν η προάσπιση της δημοκρατίας, η οποία ήταν άλλωστε ο λόγος για τον Ψυχρό Πόλεμο» τόνισε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. «Είναι σημαντικό να το παραδεχθούμε».

Τον Δεκέμβριο του 2011, ύστερα από μακρά αποχή, ο Κ. Στεφανόπουλος έκανε δήλωση στήριξης του υπηρεσιακού πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου.

Επισήμανε την ανάγκη εξάντλησης της τετραετίας και τη μη διενέργειας εκλογών προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις.

Τον Μάρτιο του 2013 με παρέμβασή του μέσω της Realnews εμφανίστηκε πολύ επικριτικός αναφορικά με τη στάση της Γερμανίας απέναντι τόσο στην Ελλάδα και συνολικότερα στις ευρωπαϊκές χώρες με οικονομικά προβλήματα.

«Η Γερμανία κοιτά αποκλειστικά το συμφέρον της και το συμφέρον της είναι να υποταχθεί η Ελλάδα και όχι μόνο» δήλωσε και συμπλήρωσε πως οι υπόλοιπες χώρες δείχνουν σαν να μη θέλουν και να μην μπορούν να αντιδράσουν.

Τάχθηκε ωστόσο υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ, χαρακτηρίζοντας την επιλογή αυτή «μονόδρομο». «Πιστεύω στο ευρώ έναντι της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα», τόνισε ενώ το ίδιο ισχυρίστηκε και για την Κύπρο.

«Ο λαός της Κύπρου πληρώνει σήμερα τα επίχειρα των λαθών που έκαναν οι κυβερνήσεις του», είπε, ενώ χαρακτήρισε μέγα λάθος το ότι η Βουλή καταψήφισε την πρώτη πρόταση του Eurogroup, αφού η επόμενη που υιοθετήθηκε ήταν χειρότερη.

Προσωπικά

Στιγμές της προσωπικής του ζωής φωτίζει το βιβλίο της δημοσιογράφου Νίτσας Λουλέ "Κωστής Στεφανόπουλος - Ο μοναχικός πρόεδρος". Είναι αυτοβιογραφία. Αναφέρεται και σε περιπέτειές του με το γυναικείο φύλο.

Ιδού κάποια αποσπάσματα:

«Τότε ήταν που μου αγόρασαν και το πρώτο κοστούμι, με κοντό παντελόνι, φυσικά. Είχε 19 τσέπες μέσα και έξω... Στους χορούς του σχολείου ή στα πάρτι της γειτονιάς οι φίλοι έπαιρναν τις καλύτερες να χορέψουν και εμένα μου έμειναν οι άσχημες. Δεν ερωτεύτηκα ποτέ αυτό που λέτε "κατακούτελα". Δεν είχα τύχη με τις γυναίκες, ούτε ιδιαίτερα ερωτύλος ήμουν.

Ίσως φταίει που για πολλά χρόνια έκανα έρωτα επί πληρωμή, όπως άλλωστε και οι περισσότεροι νέοι της εποχής. Ήταν δύσκολο να "βγάλεις" κοπέλα στην επαρχία. Υπήρχε κίνδυνος να την εκθέσεις.»

Είχε ακόμα ένα φλερτ: «Στα 16 μου, για ένα μικρό φεγγάρι, ήμουν πιο τυχερός. Βγήκα μερικές φορές με μια Σοφία, Έπαιρνα το χέρι της και το έβαζα στην τσέπη του παλτού μου και περπατούσαμε. Αυτό ήταν όλο...».
Σε άλλο σημείο ο πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας αναφέρεται σ΄ένα δείπνο στην οικία του ζεύγους Γιάννας και Θόδωρου Αγγελόπουλου:

«Η κυρία Αγγελοπούλου μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες μας κάλεσε για δείπνο στο σπίτι της στο Ψυχικό. Στην είσοδο του σπιτιού είχε ένα μεγάλο πίνακα. "Τι είναι αυτή η αηδία;Δεν μου αρέσει καθόλου...» «Μα είναι Πικάσο κύριε Πρόεδρε...» του είπε.