Ιστορική είναι η σημερινή ημέρα, 29 Μαρτίου 2017, για τη Μεγάλη Βρετανία και την Ε.Ε., καθώς το Ηνωμένο Βασίλειο θα επικαλεστεί το Άρθρο 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας για να ενεργοποιήσει τις διαδικασίες του Brexit.

H Τερέζα Μέι υπέγραψε την επιστολή, με την οποία ενημερώνει τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ότι ενεργοποιεί το Άρθρο 50 για την έξοδο της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και πλέον μένει να παραδοθεί σήμερα στον Ντόναλντ Τουσκ, στις 12:30 (ώρα Βρετανίας), προκειμένου να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για το Brexit.

Ο Τιμ Μπάροου, πρέσβης της Βρετανίας στην Ε.Ε., θα παραδώσει την επιστολή στον Τουσκ και κατόπιν η Τερέζα Μέι θα κάνει την επίσημη ανακοίνωση στο Κοινοβούλιο.

«Το σχέδιο μου δεν είναι απλά ένα σχέδιο για την έξοδο της Βρετανίας από την Ε.Ε., αλλά ένα σχέδιο για να οικοδομήσουμε μια ισχυρότερη οικονομία και μια πιο δίκαιη κοινωνία, που θα στηρίζεται σε μια πραγματική οικονομική και κοινωνική μεταρρύθμιση, που θα καταστήσει τη Βρετανία μια χώρα που λειτουργεί για όλους, όχι μόνο για λίγους προνομιούχους», δήλωσε η Βρετανίδα πρωθυπουργός στους δημοσιογράφους.

Μέσα σε 48 ώρες από τη στιγμή που θα ενεργοποιηθεί το Αρθρο 50, ο Ντόναλντ Τουσκ θα παρουσιάσει ένα σχέδιο με κατευθυντήριες γραμμές για το Brexit στους «27».

Μπορεί η Τερέζα Μέι να δηλώνει αποφασισμένη να χτίσει «ένα πιο ενωμένο έθνος», ωστόσο το περσινό δημοψήφισμα για την έξοδο έχει προκαλέσει ρωγμές. Οι Σκωτσέζοι ζητούν δεύτερο δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίηση της περιοχής, ενώ οι κάτοικοι της Βόρειας Ιρλανδίας παραμένουν και αυτοί υπέρμαχοι της ΕΕ.

Με την ενεργοποίηση του Άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας ξεκινά μια πρωτόγνωρη διαπραγμάτευση, που θα πρέπει να ολοκληρωθεί σε δύο χρόνια και οι συνέπειες της οποίας θα είναι αξιοσημείωτες για το Ηνωμένο Βασίλειο, για τους «27» και για την Ε.Ε. στο σύνολό της.

Η απόφαση για την έξοδο ελήφθη με δημοψήφισμα στις 23 Ιουνίου 2016 στις τέσσερις χώρες που συναποτελούν το Ηνωμένο Βασίλειο (Αγγλία, Ουαλία, Σκωτία, Βόρεια Ιρλανδία) και παρά το γεγονός ότι οι δύο τελευταίες ψήφισαν υπέρ της παραμονής, δεν είχαν δικαιοδοσία να επηρεάσουν την απόφαση της πλειοψηφίας των Βρετανών πολιτών, αφού η χώρα έχει ενιαία και όχι ομοσπονδιακή δομή.

Οι τοπικές κυβερνήσεις και τα τοπικά κοινοβούλια της Ουαλίας, της Σκωτίας και της Β. Ιρλανδίας, ωστόσο, θα έχουν κάποιο λόγο στις διαπραγματεύσεις, ώστε να ελαχιστοποιήσουν τις αρνητικές επιπτώσεις του Brexit στην οικονομία τους.

Η αποχώρηση της Μεγάλης Βρετανίας από την Ε.Ε. εγκρίθηκε και από το βρετανικό κοινοβούλιο (Βουλή των Κοινοτήτων και Βουλή των Λόρδων), μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου, κλείνοντας ουσιαστικά τον δρόμο σε σκέψεις για δεύτερο δημοψήφισμα ή αναίρεση της βούλησης των Βρετανών ψηφοφόρων για έξοδο από την ευρωπαϊκή οικογένεια.