Εισηγμένες: Τέσσερις λόγοι… για να βγουν από το ΧΑ

Υπάρχουν τρεις λόγοι για τους οποίους εκτιμάται ότι η δημόσια πρόταση των βασικών μετόχων της Μάρμαρα Κυριακίδης θα στεφθεί από επιτυχία:

Πρώτον, ότι το σύνολο των επενδυτών που απέκτησε τίτλους της εταιρείας κατά την τελευταία πενταετία καταγράφει κέρδη στην τιμή της δημόσιας πρότασης (κάτι που ως ένα μεγάλο βαθμό συνέβαινε και με την Kleemann), καθώς τον Φεβρουάριο του 2012 ο τίτλος διαπραγματευόταν μόλις προς 0,46 ευρώ (στα 4,02 ευρώ η δημόσια πρόταση).

Δεύτερον, γιατί πολλοί Ελληνες επενδυτές έχουν ανάγκη ρευστότητας, και

τρίτον, γιατί οι βασικοί μέτοχοι κατέχουν ήδη το 80,21% των μετοχών της εταιρείας, άρα τους αρκεί κάτι λιγότερο του 10%, προκειμένου να πιάσουν το όριο του 90% και να βγάλουν την εισηγμένη από το ταμπλό.

Πάντως, ήταν πριν από περίπου δύο χρόνια, όταν η Κυριακίδης Μάρμαρα παρουσιαζόταν στην Ένωση Θεσμικών Επενδυτών, με τη διοίκηση της εισηγμένης να υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι:

• Δεν κινδύνευε ακόμη και απέναντι στο σενάριο του Grexit.

• Όλες οι ενδείξεις μιλούσαν για τη διατήρηση πολύ υψηλών κερδών κατά τα επόμενα χρόνια (γεγονός που επιβεβαιώνεται μέχρι σήμερα), αλλά και ιδιαίτερα ικανοποιητικών μερισμάτων, καθώς ο καθαρός δανεισμός ήταν αρνητικός και μεγάλα επενδυτικά προγράμματα είχαν ολοκληρωθεί (άγνωστο λοιπόν, το γιατί η εταιρεία δεν διένειμε μέρισμα το 2016).

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, υπάρχουν τέσσερις λόγοι για τους οποίους αρκετές εισηγμένες είτε εξετάζουν το ενδεχόμενο μιας μελλοντικής δημόσιας πρότασης, είτε θα ήθελαν, εάν μπορούσαν, να εξέλθουν από το ΧΑ.

Α. Αδυναμία άντλησης κεφαλαίων

«Το μεγάλο κακό είναι ότι το τελευταίο διάστημα έχουμε δημόσιες προτάσεις από εταιρείες που είχαν όλες τις προϋποθέσεις να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των επενδυτών», δηλώνει στέλεχος της χρηματιστηριακής αγοράς, ενώ σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Euro2day.gr ο CEO της εισηγμένης εταιρείας Entersoft Αντώνης Κοτζαμανίδης είχε εκφράσει επίσης τον προβληματισμό του:

«Όταν όμιλοι όπως η Kleemann (κερδοφόροι, με μεγάλο μέγεθος, με τεχνολογία, με τεχνογνωσία και με το 90% των πωλήσεων να κατευθύνεται στο εξωτερικό) αποχωρούν από το χρηματιστήριο επειδή δεν μπορούν να προσελκύσουν μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον, αναρωτιέται κανείς αν όντως υπάρχει χώρος στο ελληνικό χρηματιστήριο για εταιρείες όπως η Entersoft. Δυστυχώς μιλάμε για ένα χρηματιστήριο 20-30 εταιρειών, κάτι που ελπίζω να αλλάξει στο μέλλον».

Το πρόβλημα βέβαια δεν περιορίζεται στο μειωμένο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών, άρα και στην περιορισμένη δυνατότητά τους να επενδύσουν, αλλά και στην καχεξία των εγχώριων θεσμικών χαρτοφυλακίων.

«Αν κάποιος θέλει να συγκρίνει τα πράγματα με την προ κρίσης περίοδο, θα μπορούσε να πει πως τότε το συνολικό ενεργητικό των Αμοιβαίων Κεφαλαίων κυμαινόταν γύρω στα 25 δισ. και σε ελληνικές μετοχές ήταν τοποθετημένα γύρω στα 4 με 5 δισ. ευρώ. Σήμερα, το ποσό των Α/Κ που είναι επενδεδυμένο στο ΧΑ υπολείπεται του ενός δισ. ευρώ και αυτό φυσικά οφείλεται τόσο στην πτώση των τιμών των ελληνικών (κυρίως τραπεζικών) μετοχών, όσο και στις ρευστοποιήσεις μεριδίων», αναφέρεται χαρακτηριστικά από υψηλόβαθμο στέλεχος της επενδυτικής αγοράς.

Το χειρότερο ωστόσο είναι πως δεκάδες εισηγμένες εταιρείες αισθάνονται σήμερα «εγκλωβισμένες» στο ΧΑ και δεν προχωρούν σε δημόσιες προτάσεις, είτε επειδή δίνουν ακόμη κάποια χρονικά περιθώρια, είτε επειδή θεωρούν… πολύ επικίνδυνη υπόθεση να αυξήσουν τα ποσοστά τους στις εταιρείες τους.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση επενδυτή που τηλεφώνησε σε εισηγμένη και ζήτησε αρχικά το τμήμα επενδυτικών σχέσεων και στη συνέχεια το τμήμα μετόχων, για να πάρει την απάντηση ότι «δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα στην εταιρεία μας» και πως θα έπρεπε να τον συνδέσουν με… κάποιον από το λογιστήριο, που όμως εκείνη την εβδομάδα απουσίαζε.

Β. Το επενδυτικό ενδιαφέρον των funds

Είναι λάθος να νομίζει κανείς ότι τα διάφορα funds (είτε ξένα, είτε ελληνικών συμφερόντων) ενδιαφέρονται μόνο για τις πολύ μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις.

Διευθύνων σύμβουλος μικρομεσαίας εισηγμένης υποστηρίζει πως έχουν κατά καιρούς χτυπήσει την πόρτα της εταιρείας του διάφορα funds και μάλιστα πως σε συνεργασία με ένα από αυτά είχαν υποβάλει πρόταση στις τράπεζες για την εξαγορά επιχείρησης που έλεγχαν μετοχικά. «Αν θελήσω να αντλήσω σήμερα κεφάλαια, μπορώ να το κάνω αρκετά εύκολα μέσα από κάποιο fund, αλλά όχι μέσα από το ευρύ επενδυτικό κοινό», καταλήγει.

Πρόεδρος άλλης περιφερειακής εισηγμένης δηλώνει πως ενώ η μετοχή του στο ΧΑ δεν προσελκύει το ενδιαφέρον κανενός (μέση ημερήσια αξία συναλλαγών λίγων ευρώ), έχει ήδη δεχτεί προσφορά από fund προκειμένου μέσα από αύξηση μετοχικού κεφαλαίου να πάρει γύρω στο 30% της εταιρείας.

Γ. Η… δημοσιότητα βλάπτει

Από τη στιγμή που οι εταιρείες δεν μπορούν να αντλήσουν κεφάλαια μέσω του ΧΑ, ορισμένες από αυτές αρχίζουν να σταθμίζουν περισσότερο κάποια «μειονεκτήματα» που έχει η ένταξη σε μια χρηματιστηριακή αγορά, όπως το πρόσθετο λειτουργικό κόστος (έχει περιοριστεί σημαντικά κατά τα τελευταία χρόνια), ή κυρίως τις αυξημένες υποχρεώσεις δημοσιότητας και γνωστοποίησης στοιχείων. Αυτό αφορά κυρίως τις εταιρείες που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, καθώς υποχρεώνονται να δημοσιοποιούν στοιχεία για τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις τους, τις σχέσεις τους με τις τράπεζες και τις επίδικες-φορολογικές υποθέσεις τους.

Δ. Οι εποχές άλλαξαν

Πολλές εισηγμένες εταιρείες είχαν εισαχθεί στο ΧΑ προ δεκαετιών, κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες. Κολοσσοί του παρελθόντος σήμερα προσπαθούν να επιβιώσουν και φιλόδοξοι κλάδοι έχουν περάσει πλέον στο περιθώριο.

Είναι φυσικό πως πολλές εταιρείες δεν είναι σε θέση πλέον να αποτελέσουν πηγές υποσχόμενης ανάπτυξης, ούτε να πείσουν το επενδυτικό κοινό για τις προοπτικές τους. Αυτές οι εταιρείες εξακολουθούν να παραμένουν στο ταμπλό του ΧΑ, επειδή δεν μπορούν να πράξουν διαφορετικά.

Η κρίση και ο νόμος περί δημόσιων προτάσεων

Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως σε περίοδο βαθιάς οικονομικής κρίσης είναι αναμενόμενο να πληγεί και το χρηματιστήριο της χώρας. Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, σε ένα περιβάλλον φοροεπιδρομών και αντικινήτρων είναι φυσικό να μην υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι επενδυτές.

Αρκετοί ωστόσο πιστεύουν πως στην όλη απαξίωση του χρηματιστηρίου έχει συμβάλει και ο νόμος περί δημόσιων προτάσεων. «Όσο υπάρχει αυτός ο νόμος, τόσο περισσότερο σοβαροί επενδυτές διστάζουν να τοποθετηθούν σε υγιείς μικρομεσαίες εταιρείες του ΧΑ, φοβούμενοι το ενδεχόμενο να υποχρεωθούν να πουλήσουν έναντι… πινακίου φακής. Η ύπαρξη του νόμου λειτουργεί πολλές φορές ως «φαύλος κύκλος». Ο νόμος διώχνει τους μακροχρόνιους επενδυτές και χωρίς επενδυτές, οι βασικοί μέτοχοι των εταιρειών προχωρούν σε δημόσιες προτάσεις», καταλήγουν.