Βερναρδάκης: Με πολιτική αυτονομία, τα πάντα είναι αναστρέψιμα

«Από αυτή την τριετία βγαίνουμε σοφότεροι, ικανότεροι σε ιδέες και ανθρώπινο δυναμικό. Προφανώς, έχουμε κάθε λόγο από εδώ και πέρα να αισιοδοξούμε, ότι μπορεί η χώρα να πάει καλά. Η άρση της εποπτείας ανοίγει πολύ μεγάλο πεδίο» για τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν στο εξής, εκτίμησε ο κ. Βερναρδάκης σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο».

Για το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθούν στο μέλλον οι πολιτικές που θα εφαρμοστούν, ο υπουργός Επικρατείας αναγνώρισε, σύμφωνα με το ΑΠΕ, ότι «καταναγκασμοί υπάρχουν έτσι κι αλλιώς, υπάρχουν και σε άλλες χώρες (...) τα περιθώρια δεν θα είναι άπειρα, θα πρέπει να μάθουμε να κάνουμε πολιτική μέσα στα όρια που έχουμε (...) Έχουμε τους περιορισμούς που παράγονται από ένα μεγάλο πλέγμα εξαρτήσεων, οικονομικών και πολιτικών σε διεθνές επίπεδο, αλλά μέσα σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να χαράξουμε εθνικές πολιτικές και να δημιουργήσουμε πόρους για την κοινωνία και τους ανθρώπους που υπέφεραν περισσότερο αυτή την περίοδο».

Έτσι, όπως είπε ο κ. Χριστόφορος Βερναρδάκης, «όταν έχεις πια πολιτική αυτονομία, τα πάντα είναι αναστρέψιμα, δεν υπάρχουν θέσφατα (...) αυτή την στιγμή έχουμε αυτές τις δυνατότητες, όλα στην πολιτική είναι ανοιχτά, αποτέλεσμα διαπάλης. Η σημερινή κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση να προχωρήσει στην σταδιακή άρση διάφορων καταναγκασμών. Θέλει περισσότερο χώρο και στήριξη από τις κοινωνικές δυνάμεις, είναι μία νέα πραγματικότητα που θα πρέπει να θέσουμε υπ' όψιν της κοινωνίας και των οργανωμένων δομών. Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να κινηθούμε από εδώ και πέρα».

«Πράγματι λοιπόν, πολλές από αυτές τις δεσμεύσεις θα πρέπει -και πρέπει- να επαναδιαπραγματευτούν και αυτό θα γίνει», όπως τόνισε.

Σχολιάζοντας τον πολιτικό χάρτη στην Ελλάδα στην μεταμνημονιακή περίοδο, ο κ. Βερναρδάκης σημείωσε ότι «η διάκριση προοδευτικών και συντηρητικών δυνάμεων, Αριστεράς και Δεξιάς, δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει, είναι βασική διάκριση της ελληνικής κοινωνίας και των ευρωπαϊκών μετα-νεωτερικών κοινωνιών. Θα συνεχίσει να υπάρχει και ξαναγίνεται κύρια».